op

• Geluid:  op    (hulp, bestand)
• IPA: / ˈɔp /

• op

• In de betekenis van ‘voorzetsel’ voor het eerst aangetroffen in 777 [1]

op

de bijwoordelijke vorm van het voorzetsel op, met dezelfde betekenisssen:

1. bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord.

1. • De temperatuur liep op. 

2. prepositioneel deel van een voornaamwoordelijk bijwoord

1. • Die naam staat er al jaren op. 

2. omhoog
3. op weg: een gedeelte van een taak is volbracht

1. • Hij was al heel aardig op weg met het schrijven van zijn nieuwe roman. 

• 1. samengestelde werkwoorden:

  oplopen, opkijken, opstijgen

op

1. volledig verbruikt:

1. • Het eten is op. 

2. uitgeput, zonder energie

1. • Na die dag wandelen in de bergen was hij echt op. 

2. uit bed

1. • Was je al op of bel ik je uit bed? 

op

1. aan de bovenkant aanrakend, rustend op: brood op tafel, een schip op zee, letters op een bordje
2. in de buurt van: dicht op elkaar
3. gelijktijdig met: op dat moment
4. op enig moment gedurende: op een dag
5. dragend als schoeisel: op blote voeten, op voetbalschoenen
6. met gebruik van: Deze auto rijdt op diesel
7. per (als bepaling van verhouding): 15 op de 100, de auto rijdt 1 op 10. mijl op zeven

1. • Negen op de tien Belgen sorteert zijn afval en twee op drie koopt energiezuinige producten. 

2. met een specifieke waarde: de thermometer staat op 10 graden
3. op de manier: op de rem rijden, zich op zijn gemak voelen

• op een moment, maar: in een periode

• po

• Het woord op staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'op' herkend door:

op

1. op; aan de bovenkant aanrakend, rustend op

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: / ˈʌb /

• op

• Afkomstig van het Oudnoorse woord upp.

op

1. op
2. boven
3. omhoog
4. naar

• fyr op
• holde op
• op til ... års
• rippe op i såret

op

1. op; aan de bovenkant aanrakend, rustend op

op

1. op; aan de bovenkant aanrakend, rustend op

op

1. op; aan de bovenkant aanrakend, rustend op

• up

op

1. op; aan de bovenkant aanrakend, rustend op

op

1. op; aan de bovenkant aanrakend, rustend op

op

1. op; aan de bovenkant aanrakend, rustend op