tafel

• Geluid:  tafel    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈtafəɫ/

• ta·fel

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘meubelstuk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 [1]

tafel v/m [2]

1. (meubel) een meestal rechthoekig, soms rond meubelstuk met poten, bedoeld om dingen op te zetten of te leggen

1. • Zullen we de tafel buiten zetten? Dan kunnen we vanavond buiten eten. 

2. register[1], lijst[1], tabel, rekenreeks

1. • In de lagere school leert men de tafels van vermenigvuldiging 

1. • Oorspronkelijke aanwijzende tafel der grondeigenaren en der ongebouwde en gebouwde vaste eigendommen, benevens van derzelver inhouds-grootte, klassering en belastbaar inkomen, volgens het kadaster (Documenttitel in diverse Nederlandse archieven) 

2. plat stuk materiaal, plaat[1], paneel, vlak

1. • De objecttafel is het deel van de microscoop waar het preparaat op gelegd wordt. (In deze betekenis anno 2012 nog gangbaar) 

1. • Een tafelberg is een berg met een vlakke top 

1. • Toen hieuw hij twee stenen tafelen, gelijk de eerste (Exodus 34:4) 

2. (verouderd), schilderij, in deze betekenis afgeleid van plank, plaat. Vgl. tafereel[3]

• als de kat van huis is, dansen de muizen op tafel
• Iets van tafel vegen., een gespreksonderwerp afkappen
• Aan tafel gaan, de maaltijd beginnen

• Ter tafel

• Zijn benen ( of voeten) onder een andermans tafel (moeten) steken

tafel

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tafelen
   

   • Ik tafel. 

2. gebiedende wijs van tafelen
   

   • Tafel! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van tafelen
   

   • Tafel je? 

• Het woord tafel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'tafel' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• geluid

tafel

1. (meubel) tafel

• Zie Wikipedia voor meer informatie.