optellen

Nederlands

Uitspraak

Geluid: optellen (hulp, bestand)

Woordafbreking

op·tel·len

Woordherkomst en -opbouw

In de betekenis van ‘bijeentellen’ voor het eerst aangetroffen in 1710 [1]
samenstelling van op bw en tellen ww

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
optellen	telde op	opgeteld
zwak -d	volledig

Werkwoord

optellen

overgankelijk (wiskunde) bij elkaar tellen; het samenvoegen van twee of meer termen tot een totaal, de som genoemd

- Als je twee bij twee optelt, krijg je vier.

Vertalingen

1. bij elkaar tellen; het samenvoegen van twee of meer termen tot een totaal, de som genoemd

Duits: addieren ^(de), zusammenzählen ^(de)
Engels: add ^(en)
Frans: additionner ^(fr)
Japans:
- Kanji: 足す ^(ja)
- Hiragana: たす ^(ja)
- Romaji: tasu ^(ja)

Gangbaarheid

Het woord optellen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'optellen' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
99 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

"optellen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.