opsporen
Nederlands
Woordafbreking
- op·spo·ren
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van op en sporen [1]
| stamtijd | ||
|---|---|---|
| onbepaalde wijs |
verleden tijd |
voltooid deelwoord |
| opsporen |
spoorde op |
opgespoord |
| zwak -d | volledig | |
Werkwoord
opsporen
- overgankelijk tot vindens toe het spoor van iets of iemand volgen
- Ze wisten uiteindelijk toch de verdwaalde groep trekkers op te sporen.
Gangbaarheid
- Het woord opsporen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'opsporen' herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 99 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.