anagram
Nederlands
Woordafbreking
- ana·gram
Woordherkomst en -opbouw
- Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘letterkeer’ voor het eerst aangetroffen in 1654 [1]
- met het voorvoegsel ana- (terug, tegen) en met het achtervoegsel -gram [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | anagram | anagrammen |
| verkleinwoord | anagrammetje | anagrammetjes |
Zelfstandig naamwoord
anagram o
- een woord dat, of zin die, volledig bestaat uit de letters van een ander woord of een andere zin
- Niet voor elk woord is een anagram te vinden.
Afgeleide begrippen
- anagrammist
Gangbaarheid
- Het woord anagram staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'anagram' herkend door:
| 97 % | van de Nederlanders; |
| 97 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.