één

• Geluid:  één    (hulp, bestand)
• IPA: / en /; /eːn/

• één

één

1. de inhoud van de kleinste niet-lege verzameling, het kleinste getal van de verzameling ${\displaystyle \mathbb {N} _{0}}$ ; komt na nul en vóór twee, in Arabische cijfers 1, in Romeinse cijfers I

• Verbogen vorm: ene.

• Wordt als Eén geschreven aan het begin van een zin.
• Arabisch cijfer: 1
• Chinees cijferteken: 壹, 一
• Grieks cijferteken: A'

• Romeins cijfer: I.

• een

• aaneen, achtereen, bijeen, elkeen, iedereen, ineen, meteen, opeen, vaneen

• eerste

één v

1. het getal 1

één

1. in vergelijking tussen twee zaken

1. • Het één is goed, het ander ook niet slecht. 

1. • De ene beschrijving is beter dan de andere. 

• ander

• Het woord 'één' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie. De vaste verbinding "over één kam scheren" staat daar wel in.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'één' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.