zelfstandig naamwoord
Nederlands
Woordafbreking
- zelf·stan·dig naam·woord
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | zelfstandig naamwoord | zelfstandige naamwoorden |
verkleinwoord | zelfstandig naamwoordje | zelfstandige naamwoordjes |
Zelfstandig naamwoord
zelfstandig naamwoord o
- (grammatica) woordsoort die een zekere mate van zelfstandigheid van het genoemde uitdrukt, in veel talen standaard gecombineerd met een lidwoord.
- Als je van een woord een verkleinwoord kunt maken, dan is het een zelfstandig naamwoord.[1]
Verwante begrippen
Vertalingen
1. woordsoort die een zekere mate van zelfstandigheid van het genoemde uitdrukt, in veel talen standaard gecombineerd met een lidwoord
Gangbaarheid
- Het woord 'zelfstandig naamwoord' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.