verbuiging

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  verbuiging    (hulp, bestand)
  • IPA:
    • (Noord-Nederland): /vər.ˈbœʏ̯.χɪŋ/
    • (Vlaanderen, Brabant): /vər.ˈbœː.ɣɪŋ/
    • (Limburg): /vər.ˈbœː.ɣɪŋ/
Woordafbreking
  • ver·bui·ging
Woordherkomst en -opbouw
  • Naamwoord van handeling van verbuigen met het achtervoegsel -ing.
enkelvoud meervoud
naamwoord verbuiging verbuigingen
verkleinwoord verbuiginkje verbuiginkjes

Zelfstandig naamwoord

verbuiging v

  1. (taalkunde) het veranderen van de vorm van een naamwoord of voornaamwoord om een zekere grammaticale rol aan te duiden
  2. het veranderen van de buiging, een geval van mechanische vervorming
    • De botsing had tot een verbuiging van het chassis van de auto geleid. 
Synoniemen
  1. declinatie
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. het veranderen van de vorm van een naamwoord of voornaamwoord om een zekere grammaticale rol aan te duiden   
    2. het veranderen van de buiging, een geval van mechanische vervorming   

Gangbaarheid
  • Het woord verbuiging staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
98 %van de Vlamingen.

Meer informatie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.