wan

• Geluid:  wan    (hulp, bestand)
• IPA: / wɑn /

• wan

• [A] zn (de): van Middelnederlands wan/wanne dat via Oudnederlands is ontleend aan Latijn vannus, in de betekenis van ‘mand om koren te zuiveren’ voor het eerst aangetroffen in 847 (in de plaatsnaam Vuambace nu: Wambaix ) [1][2][3]
  • [2]: (verkorting) van wanmolen
• [A] ww:  wannen ww  zonder de uitgang -en, met dezelfde herkomst als het zn
• [B] bn: van Middelnederlands wan "ontbrekend, onvolledig" [4][5]
• [B] zn (het): zelfstandig gebruikt bn [6]

[A] wan v/m

1. (landbouw) ondiepe gevlochten bak om koren te zuiveren van kaf en stro
2. (landbouw) apparaat om koren te zuiveren van kaf en stro
3. (techniek) blaasbalg van een smidse
4. reservoir van sommige soorten ovens

• [1] wanmand, wanne
• [2] wanmolen

• [4] wanoven

[A] wan

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wannen
   

   • Ik wan. 

2. gebiedende wijs van wannen
   

   • Wan! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wannen
   

   • Wan je? 

[B] wan

1. (verouderd) gebrekkig, schadelijk, slecht, verkeerd
2. (verouderd) niet naar behoren gevuld, aangebroken of leeg

•  waan bn ,  wannen bn 

• Vooral nog gangbaar als eerste deel van samenstellingen. Deze moeten worden onderscheiden van de samenstellingen met "wan" zn of ww volgens etymologie [A]. Omdat het bijvoeglijk naamwoord in het hedendaags Nederlands niet meer gangbaar is, wordt soms ook wel van het voorvoegsel "wan-" gesproken. Dit vormt vooral samenstellingen met zelfstandige naamwoorden, zoals "mis-" vooral samenstellingen met werkwoorden vormt en het echte voorvoegsel on- afleidingen van bijvoeglijke naamwoorden maakt, allemaal met een negatieve betekenis. Het voorvoegsel dys- heeft een vergelijkbare betekenis bij woorden die oorspronkelijk uit het Latijn of Grieks komen.

[B] wan o

1. (bosbouw) (bouwkunde) minder bruikbare deel van een balk of plank dat bij het verzagen uit een stam niet glad en recht is gemaakt
2. holte of oneffenheid in een stuk hout
3. gaatje of lek
4. stuk ijzer dat in het spongat van een vat kan worden gestoken zodat het vat met een touw dat aan het midden van het ijzer is bevestigd kan worden opgehesen
5. (visserij) ruimte die in een gevulde ton vrijkomt als de vis door het zouten krimpt

• [1] wanhout, wankant, wanzijde

• Het woord wan staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'wan' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Van het Engelse one.

wan

1. één