sport

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  sport    (hulp, bestand)
  • IPA: /spɔrt/
Woordafbreking
  • sport
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘lichamelijke bezigheid’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1847 [1]
  • In de betekenis van ‘trede van ladder’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1301 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord sport sporten
verkleinwoord sportje sportjes

Zelfstandig naamwoord

sport v/m

  1. (sport), lichamelijke bezigheid ter ontspanning of als beroep met spel- of wedstrijdelement waarbij conditie en vaardigheid vereist zijn
  2. trede van een ladder
  3. stoelspaak
Hyponiemen
   
  • esport
  • eurosport
  • familiesport
  • fietssport
  • funsport
  • gehandicaptensport
  • gevechtssport
  • golfsport
  • groepssport
  • handboogsport
  • hengelsport
  • hockeysport
  • hondensport
  • honkbalsport
  • ijssport
  • indoorsport
  • invalidensport
  • jeugdsport
  • judosport
  • jurysport
  • kaatssport
  • kanosport
  • kartsport
  • kijksport
  • klimsport
  • korfbalsport
  • krachtsport
  • laddersport
  • lievelingssport
  • loopsport
  • luchtsport
  • mannensport
  • mensport
Afgeleide begrippen
   
  • sportfan
  • sportfanaat
  • sportfederatie
  • sportfeest
  • sportfestijn
  • sportfiets
  • sportfilm
  • sportfonds
  • sportfondsenbad
  • sportfotograaf
  • sportgala
  • sportgebeurtenis
  • sportgebied
  • sportgedrag
  • sportgek
  • sportgeneeskunde
  • sportgerelateerd
  • sportgerief
  • sportgeschiedenis
  • sportgezondheidszorg
  • sportgymnastiek
  • sporthal
  • sporthart
  • sportheld
  • sporthemd
  • sporthengst
  • sporthistoricus
  • sporthuis
  • sporthygiëne
  • sportief
  • sportimpuls
  • sportinfrastructuur
  • sportinitiatief
  • sportinstructeur
  • sportjaar
  • sportjargon
  • sportjas
  • sportjongen
  • sportjournaal
  • sportjournalist
  • sportjournalistiek
  • sportjurist
  • sportkalender
  • sportkamp
  • sportkampioen
  • sportkanaal
  • sportkantine
  • sportkatern
  • sportkeuring
  • sportklas
  • sportklasse
  • sportkledij
  • sportkleding
  • sportkleren
  • sportklimaat
  • sportklimmen
  • sportkoepel
  • sportkous
  • sportkrant
  • sportkwetsuur
  • sportland
  • sportleider
  • sportleraar
  • sportlerares
  • sportles
  • sportletsel
  • sportleven
  • sportliefhebber
  • sportlievend
  • sportlingerie
  • sportlokaal
  • sportloket
  • sportloopbaan
  • sportlust
  • sportlustig
  • sportmakelaar
  • sportmakker
  • sportman
  • sportmanagement
  • sportmanager
  • sportmanifestatie
  • sportmarketing
  • sportmarkt
  • sportmassage
  • sportmedisch
  • sportmens
  • sportmerk
  • sportmerrie
  • sportminded
  • sportminister
  • sportmobiel
  • sportmode
  • sportmodel
  • sportmogelijkheid
  • sportmoment
  • sportmotor
  • sportmuseum
  • sportnatie
  • sportnieuws
  • sportnota
  • sportofficial
  • sportonderdeel
  • sportonderwijs
  • sportongeluk
  • sportongeval
  • sportontwikkeling
  • sportopbouwwerker
  • sportopleiding
  • sportorgaan
  • sportorganisatie
  • sportoutfit
  • sportpaard
  • sportpagina
  • sportpak
  • sportpaleis
  • sportpark
  • sportparticipatie
  • sportpers
  • sportploeg
  • sportpolitiek
  • sportpresentator
  • sportprestatie
  • sportprijs
  • sportprogramma
  • sportpsychologie
  • sportpsycholoog
  • sportraad
  • sportrecht
  • sportredacteur
  • sportredactie
  • sportrek
  • sportresultaat
  • sportrolstoel
  • sportrubriek
  • sportschoen
  • sportschool
  • sportschutter
  • sportsector
  • sportselectie
  • sportshirt
  • sportsite
  • sportsman
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. lichaamsbeweging   
    2. trede van een ladder   
    3. stoelspaak   

Werkwoord
vervoeging van
sporten

sport

  1. enkelvoud tegenwoordige tijd van sporten
  2. gebiedende wijs van sporten

Gangbaarheid
  • Het woord sport staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "sport" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3


Afrikaans
enkelvoud meervoud
naamwoord sport sporte

Zelfstandig naamwoord

sport

  1. sport (lichaamsbeweging)


Engels
Uitspraak
  • IPA: /spɔːt/
enkelvoud meervoud
sport sports

Zelfstandig naamwoord

sport

  1. sport (lichaamsbeweging)
Uitdrukkingen en gezegden
  • practice a sport
    • een sport beoefenen

Bijvoeglijk naamwoord

sport

  1. sport-

Werkwoord

sport

  1. onovergankelijk spelen, zich vermaken
  2. overgankelijk pronken met (een kledingstuk)


Estisch

Zelfstandig naamwoord

sport

  1. sport (lichaamsbeweging)


Frans
enkelvoud meervoud
zonder lidwoord met lidwoord zonder lidwoord met lidwoord
  sport     le sport     sports     les sports  

Zelfstandig naamwoord

sport m

  1. sport (lichaamsbeweging)
Uitdrukkingen en gezegden
  • faire du sport
    • aan sport doen
  • pratiquer un sport
    • een sport beoefenen


Hongaars

Zelfstandig naamwoord

sport

  1. sport (lichaamsbeweging)


Italiaans

Zelfstandig naamwoord

sport m

  1. sport (lichaamsbeweging)


Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

sport

  1. (sport) sport (lichaamsbeweging)
Afgeleide begrippen


Tsjechisch
Uitspraak
  • IPA: /spɔrt/
Woordafbreking
  • sport

Zelfstandig naamwoord

sport monbezield

  1. (sport) sport (lichaamsbeweging)
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
nominatiefsportsporty
genitiefsportusportů
datiefsportusportům
accusatiefsportsporty
vocatiefsportesporty
locatiefsportusportech
instrumentalissportemsporty


West-Vlaams

Zelfstandig naamwoord

sport

  1. sport (lichaamsbeweging)


Zweeds

Zelfstandig naamwoord

sport g

  1. sport (lichaamsbeweging)
Verbuiging
  enkelvoud meervoud
onbepaald bepaald onbepaald bepaald
nominatief   sport     sporten     sporter     sporterna  
genitief   sports     sportens     sporters     sporternas  
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.