carambole

Nederlands

Uitspraak

Geluid: carambole (hulp, bestand)
IPA: /karɑm'bol/

Woordafbreking

ca·ram·bo·le

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘raken met speelbal van de twee andere biljartballen’ voor het eerst aangetroffen in 1837 [1]
Afkomstig uit het Frans.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	carambole	caramboles
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

carambole m

(sport), een beoogde botsing van twee biljartballen

- In het driebanden moet de speler met de speelbal via drie banden een carambole zien te scoren.

Afgeleide begrippen

carambolebiljart

Verwante begrippen

sport

Vertalingen

1. een beoogde botsing van twee biljartballen

Frans: carambole ^(fr) v

Spaans: billar francés ^(es) m, carambola ^(es) v

Gangbaarheid

Het woord carambole staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'carambole' herkend door:

84 %	van de Nederlanders;
80 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

Zie Wikipedia voor meer informatie.

Verwijzingen

"carambole" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.