beroep

• Geluid:  beroep    (hulp, bestand)

• be·roep

• In de betekenis van ‘appèl, herziening van vonnis aan hogere rechter vragen’ voor het eerst aangetroffen in 1292 [1]
• afgeleid van de stam van het werkwoord roepen met het voorvoegsel be- [2]

beroep o [3]

1. (economie) een bezigheid waarmee men de kost verdient

1. • Hij is bakker van beroep. 

1. • Toch was hij ook eigen plannen gaan ontwikkelen. Hij wilde weg, hij voelde wel wat voor Tonkin, al wist hij zelf niet goed waarom. In ieder geval wilde hij het beroep van boekhouder opgeven en iets anders gaan doen. [4] 

2. dringend verzoek om hulp of bijstand, appel

1. • ik doe hierbij een dringend beroep op je 

2. (juridisch) in beroep gaan: verzoek bij een hogere rechtsinstantie om herziening van een vonnis of beschikking (een rechtsmiddel)

1. • Na de uitspraak van de rechter ging hij direct in beroep. 

2. (juridisch) in hoger beroep gaan: verzoek bij een hogere rechtsinstantie om herziening van een vonnis of beschikking (een rechtsmiddel)

1. • Na de uitspraak van de rechter ging hij direct in hoger beroep. 

2. (juridisch) (België) hof van beroep: de rechtbank die het hoger beroep behandeld.

• [1] ambacht, ambt, betrekking, métier, stiel, occupatie, professie, vak, werk, werkzaamheid

• ambtenaar, arbeid, arbeider, employé, freelancer, gilde, loon, vakbond, werkgever, werknemer

• een beroep op iets of iemand doen

beroep

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zich beroepen
   

   • Ik beroep me. 

2. gebiedende wijs van zich beroepen
   

   • Beroep je! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van zich beroepen
   

   • Beroep je je? 

• Het woord beroep staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'beroep' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.