kant

• Geluid:  kant    (hulp, bestand)
• IPA: /kɑnt/

• kant

• Leenwoord uit het Frans of Latijn, in de betekenis van ‘zijde, rand’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1248 [1]
• In de betekenis van ‘weefsel’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1617 [1]

kant

1. o een vorm van vlechtwerk gemaakt van dunne linnen of katoenen draden

1. • Het kant op de rok was netjes afgewerkt. 

2. m richting

1. • De juiste kant werd aangegeven op het bord. 

2. m zijde

1. • Een vel papier heeft twee kanten. 

1. • Het is de vraag van welke kant je dat bekijkt. 

2. o (kleur) de kleur van de stof kant hebbend

1. • Heeft u die ook in het kant? 

• [4] kantkleur, kantkleurig

• boord, flank, marge, rand, zijde, zijkant, zoom

• Aan de andere kant...

• Aan de kant zetten

• Dat raakt kant nog wal.

• De liefde kan niet van één kant komen.

• Een dubbeltje op zijn kant zijn.

• Het gras aan de andere kant van de heuvel is altijd groener.

• Iemand van kant maken

• Iets over z'n kant laten gaan

• de scherpste kantjes ergens vanaf halen

kant [2]

kant

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van kanten
2. gebiedende wijs van kanten

• Het woord kant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'kant' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

kant

1. honderd