faliekant
Nederlands
Woordafbreking
- fa·lie·kant
Woordherkomst en -opbouw
- In de betekenis van ‘verkeerd, mis’ voor het eerst aangetroffen in 1727 [1]
- samenstelling van falie en kant [2]
| stellend | vergrotend | overtreffend | |
|---|---|---|---|
| onverbogen | faliekant | faliekanter | faliekantst |
| verbogen | faliekante | faliekantere | faliekantste |
| partitief | faliekants | faliekanters | - |
Bijvoeglijk naamwoord
faliekant
- uitermate verkeerd
- Dit is faliekant gelopen!
- (versterkend bijwoord) geheel, totaal, volkomen, volledig, volslagen
- Ik ben daar faliekant tegen.
- Ben je het ermee eens of faliekant oneens?
- Dit is echter faliekant mislukt.
Verwante begrippen
- falikant
Gangbaarheid
- Het woord faliekant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'faliekant' herkend door:
| 93 % | van de Nederlanders; |
| 87 % | van de Vlamingen. |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.