richting

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  richting    (hulp, bestand)
  • IPA:
    • (Noord-Nederland): /ˈrɪχtɪŋ/
    • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /ˈrɪxtɪŋ/
Woordafbreking
  • rich·ting
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘het richten, kant waarheen iem. gaat’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1786 [1]
  • Naamwoord van handeling van richten met het achtervoegsel -ing [2]

Voorzetsel

richting

  1. de kant op van, in de richting van
    • Hij ging richting het toilet. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
enkelvoud meervoud
naamwoord richting richtingen
verkleinwoord richtinkje richtinkjes

Zelfstandig naamwoord

richting v

  1. de juiste kant
    • De richting was niet duidelijk aangegeven. 
Afgeleide begrippen

Gangbaarheid

  • Het woord richting staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen


Limburgs

Uitspraak
  • IPA: /ˈrɪxtɪŋ(g)/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

richting v

  1. richting
Verbuiging
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.