Grand Prix-wegrace van Joegoslavië 1989

Kevin Schwantz pakte zijn vierde achtereenvolgende poleposition, voor Wayne Rainey, Eddie Lawson en Kevin Magee, maar de grote verrassing was de vijde startplaats voor Randy Mamola. Cagiva had een grote sprong gemaakt door de achtervering helemaal te veranderen. De Öhlins-schokdemper was van een horizontale positie naar een bijna verticale gegaan en men had ook een nieuwe swingarm gebouwd. Men had wel nog een probleem omdat Randy ontstoken amandelen had en daardoor ook een lichte koorts had.

De 500cc-coureurs begonnen aan hun race in Rijeka in de wetenschap dat hun banden het zwaar zouden krijgen. Er ontstond al snel een driemans-kopgroep: Wayne Rainey, Eddie Lawson en Kevin Schwantz. Schwantz beperkte zich het grootste deel van de race tot het volgen van zijn voorgangers, maar toen Eddie Lawson een bocht te ruim nam en het gras in reed keek Rainey hem even na. Toen hij weer voor zich keek zat Schwantz voor hem. Rainey kon zich nog een keer terugvechten, maar Schwantz remde hem steeds weer uit voor de laatste linker bocht. Lawson had toch voldoende tijd gewonnen om ruim voor Kevin Magee derde te worden. Freddie Spencer parkeerde zijn Marlboro-Yamaha al in de eerste ronde tegen de vangrail, naar eigen zeggen door carburatieproblemen. Zijn teambaas Giacomo Agostini viel hem hier voor het eerst echter keihard af. Hij hield het op Spencer's motivatieproblemen.

Uitslag 500cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten 1 Kevin Schwantz Pepsi-Suzuki 45"10'96 1 20 2 Wayne Rainey Roberts-Lucky Strike-Yamaha 45"12'15 2 17 3 Eddie Lawson Kanemoto Racing-Rothmans-HRC-Honda 45"26'63 3 15 4 Kevin Magee Roberts-Lucky Strike-Yamaha 45"52'51 4 13 5 Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 45"52'64 6 11 6 Mick Doohan Rothmans-HRC-Honda 46"16'70 10 10 7 Randy Mamola Cagiva Corse 46"23'88 5 9 8 Ron Haslam Pepsi-Suzuki 46"33'42 9 8 9 Pierfrancesco Chili Gallina-HB-HRC-Honda 46"42'89 7 7 10 Dominique Sarron ELF-ROC-HRC-Honda +1 ronde 11 6 11 Rob McElnea Cabin-HRC-Honda +1 ronde 12 5 12 Niall Mackenzie Agostini-Marlboro-Yamaha +1 ronde 13 4 13 Massimo Broccoli Cagiva Corse +1 ronde 16 3 14 Simon Buckmaster Team Katayama-Honda +1 ronde 17 2 15 Michael Rudroff Rallye Sport-Honda +1 ronde 19 1 16 Bruno Kneubühler Römer-Honda +1 ronde 21 17 Marco Papa Greco-Paton +2 ronden 20 18 Stefan Klabacher Honda +3 ronden 25 19 Fernando Gonzalez de Nicolás Club Cross Pozuelo-Honda +3 ronden 27 20 Nicholas Schmassmann Technotron-Honda +3 ronden 24 21 Rudolf Zeller Manhattan +3 ronden 28 Niet gefinished Coureur Merk Oorzaak Grid Vittorio Scatola AVIA-Honda 18 Michael Kaplan SKF-Honda 26 Marco Gentile Fior-Marlboro-Yamaha 15 Alessandro Valesi Iberna-Yamaha 14 Andreas Leuthe Librenti-Suzuki 22 Freddie Spencer Agostini-Marlboro-Yamaha Carburatie 8

Niet gestart Coureur Merk Oorzaak Grid Claude Albert Suzuki 23 Niet gekwalificeerd Coureur Merk Donato Battistoni Suzuki Helmut Schütz Honda Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Adrien Morillas ELF-ROC-HRC-Honda [1] Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda Blessure[2] Norihiko Fujiwara Tech 21-Yamaha [3] Shin’ichi Itō Seed-HRC-Honda [4] Tadahiko Taira Tech 21-Yamaha Gezin[5] Shunji Yatsushiro Pentax-HRC-Honda [4] Kunio Machii Nescafé-Yamaha [4] Bubba Shobert Cabin-HRC-Honda USA Gewond[6] Sepp Doppler Honda Alois Meyer Rallye Sport-Honda Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha [7] Romolo Balbi Honda Michael Dowson Yamaha Fabio Biliotti Team Katayama-Honda John Kocinski Roberts-Yamaha [8] Ernst Gschwender Suzuki Deutschland Fred Merkel Gallina-HB-HRC-Honda Thierry Crine Konica Minolta-Suzuki [9] Roger Burnett Rothmans-HRC-Honda [10] Juan López Mella Xunta-Honda Alberto Rota Yamaha Cees Doorakkers Honda Eddie Laycock Millar-Honda Peter Lindén Flygvapnet-Eurovan Germany-Honda

Opnieuw scoorde Sito Pons een van zijn zeldzame polepositions voor Reinhold Roth en Jacques Cornu. De beste Yamaha-coureur was Luca Cadalora. Martin Wimmer viel in de laatste training en blesseerde zijn linkervoet. Daarom liet hij het schakelmechanisme omzetten naar de rechterkant van zijn machine. Jean-Philippe Ruggia, de topman van Yamaha, was niet tevreden. Nadat de Yamaha's in twee races op snelheid geklopt waren, bleken nu ook de stuurkwaliteiten minder te zijn dan die van Honda.

Na de start nam Reinhold Roth de leiding voor Didier de Radiguès, Sito Pons, Jacques Cornu, Loris Reggiani, Helmut Bradl, Daniel Amatriaín en Luca Cadalora. De kopgroep begon in de zesde ronde uit te dunnen toen Reggiani viel en De Radiguès met een lekkende versnellingsbak uitviel. Vier ronden later kwamen Cadalora en Bradl samen ten val. Uiteindelijk bleven Roth, Pons en Cornu vooraan over. Roth pakte bij het passeren van achterblijvers honderd meter voorsprong, maar hij had al vanaf de start problemen met zijn banden. Pons wist dat hij meer vermogen en meer grip had en pakte in de laatste bocht voor start/finish de leiding.

Uitslag 250cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten 1 Sito Pons Campsa-JJ Cobas-HRC-Honda 40"37'11 1 20 2 Reinhold Roth HB-Shoei-HRC-Honda 40"37'27 2 17 3 Jacques Cornu Lucky Strike-ELF-HRC-Honda 40"38'63 3 15 4 Jean-Philippe Ruggia Gauloises-Sonauto-Yamaha 40"59'89 6 13 5 Juan Garriga Nieto-Ducados-Repsol-Yamaha 41"13'19 7 11 6 Carlos Cardús Repsol-HRC-Honda España 41"16'73 11 10 7 Jochen Schmid Honda 41"17'00 16 9 8 Adrien Morillas Yamaha 41"23'50 32 8 9 Wilco Zeelenberg Samson-Sharp-Honda 41"23'96 15 7 10 Renzo Colleoni Aprilia-Rotax 41"24'16 14 6 11 Gary Cowan Docshop-Yamaha 41"37'04 18 5 12 Kevin Mitchell Yamaha 41"46'77 23 4 13 Patrick van den Goorbergh Docshop-Yamaha 41"46'97 22 3 14 Andreas Preining Aprilia-Rotax 41"47'09 26 2 15 Alex Barros McDonald's-Venemotos-Yamaha 41"48'63 29 1 16 Jean-Francois Foray Yamaha 42"01'64 35 17 August Auinger Project Consult-Yamaha 42"01'79 21 18 Massimo Matteoni Yamaha +1 ronde 33 19 Alain Bronec Aprilia-Rotax +1 ronde 34 Niet gefinished Coureur Merk Oorzaak Grid Urs Jücker Yamaha 36 Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha Val 4 Loris Reggiani HB-HRC-Honda Val 8 Helmut Bradl HB-Römer-HRC-Honda Val 9 Maurizio Vitali Honda 24 Martin Wimmer Hein Gericke-Aprilia-Rotax Schakelpedaal 5 Didier de Radiguès Aprilia-Rotax Versnellingsbak 10 Alberto Puig Nieto-Ducados-Yamaha 17 Hans Becker Yamaha 31 Stefano Caracchi Honda 27 Harald Eckl Römer-Aprilia-Rotax 19 Daniel Amatriaín Team Katayama-Ducados-HRC-Honda Val 12 Jean-François Baldé Yamaha 13 Fausto Ricci FMI-Aprilia-Rotax 30

Niet gestart Coureur Merk Oorzaak Grid Masahiro Shimizu Ajinomoto-HRC-Honda Blessure[11] 25 Bernard Schick Yamaha 28 Alberto Rota FMI-Aprilia-Rotax Blessure[12] 20 Niet gekwalificeerd Coureur Merk Virginio Ferrari Gazzaniga-Rotax Andy Leisner Honda Manfred Herweh Yamaha Martin Sraj Honda Darren Milner Yamaha Zdravkden Leljak Honda Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak John Kocinski Roberts-Yamaha [13] Toshihiko Honma Yamaha [14] Jim Filice HRC-Honda [15] Carlos Lavado Geen machine [16] Marcellino Lucchi Aprilia-Rotax Tadayuki Okada Cabin-HRC-Honda [4] Toshinobu Shiomori Yamaha [4] Daryl Beattie Honda Paolo Casoli Pileri-AGV-Honda Luis Lavado Yamaha Junya Arai Honda [4]

In de 80cc-training werd de eerste startrij voornamelijk bevolkt door Krausers, met Stefan Dörflinger, Peter Öttl en Herri Torronttegui. Manuel Herreros kreeg steun van Julián Miralles, Europees kampioen van 1987, die de machines van de geblesseerde Jorge Martínez had gekregen. Miralles moest echter van de tweede rij starten.

Stefan Dörflinger en Peter Öttl hadden niets aan hun goede startposities omdat ze zeer slecht wegkwamen. Na de eerste ronde lagen ze op de 18e en de 19e plaats, terwijl het veld werd aangevoerd door Bogdan Nikolov, Manuel Herreros en Herri Torrontegui. In de zevende ronde had Öttl de leiders echter al in zicht en in de tiende ronde passeerde hij in één beweging Torrontegui en Herreros. Torrontegui verloor tijd omdat hij voor de pitmuur stopte om zijn accu te verwisselen. Hij werd daardoor achtste, maar omdat hij niet in de pit gesleuteld had werd hij gediskwalificeerd. Het kostte hem ook zijn leiderspositie in het wereldkampioenschap. Öttl won voor Herreros en Dörflinger.

Uitslag 80cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten 1 Peter Öttl Atomic-Krauser 37"43'79 2 20 2 Manuel Herreros Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi 37"57'23 4 17 3 Stefan Dörflinger Marlboro-LCR-Krauser 38"11'48 1 15 4 Julián Miralles Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi 38"23'50 7 13 5 Bogdan Nikolov Krauser 38"27'49 10 11 6 Jörg Seel Seel 38"34'63 5 10 7 Paolo Priori Krauser 38"37'51 9 9 8 Gabriele Gnani Gnani 39"01'35 12 8 9 Hans Koopman Viplex-Ziegler 39"12'18 8 7 10 Jos van Dongen Casal 39"24'29 14 6 11 Zdravko Matulja Casal +1 ronde 23 5 12 Janez Pintar Eberhardt +1 ronde 17 4 13 Thomas Engl Krauser +1 ronde 21 3 14 Matthias Ehinger Krauser +1 ronde 24 2 15 Javier Arumi Krauser +1 ronde 16 1 16 Heinz Paschen Casal +1 ronde 18 17 Primoz Sovic Eberhardt +2 ronden 27 18 Andrés Sánchez JJ Cobas-Rotax +4 ronden 11

Niet gefinished Coureur Merk Oorzaak Grid Reiner Koster Kroko 19 Ralf Waldmann Seel 14 Hagen Klein Ziegler 13 Luis Alvaro Krauser 11 Günter Schirnhofer Krauser 10 Brane Rokavec Seel 8 Stefan Brägger Casal 5 Niet gekwalificeerd Coureur Merk Anton Gholy Casal Sreten Vasic Sever Miljenko Nervo Sever Miroslav Lesicki Sever Gediskwalificeerd Coureur Merk Oorzaak Grid Herri Torrontegui Servitrans-Repsol-Krauser Onreglementaire reparatie 22

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Antonio Sánchez JJ Cobas-Rotax Jorge Martínez Nieto-Ducados-Cepsa-Derbi Blessure[17] José Saez Krauser Jaime Mariano Banca March-Timspeed-Casal Bernd Völkel Seel Stefan Kurfiss Krauser Bert Smit Krauser Giuseppe Ascareggi BBFT Roberto Sassone Unimoto János Szabó Krauser Jacques Bernard Fantic René Dünki LCR-Krauser

Met Wayne Gardner (beenbreuk) ging het verhoudingsgewijs goed. Hij had in de weken voor de Grand Prix alweer getraind op het Automotodrom Grobnik en van Dr. Costa toestemming gekregen om in de TT van Assen te starten. Niall Mackenzie was weer fit genoeg om te rijden, maar had nog wel veel last van zijn gebroken knieschijf en botjes in zijn hand. Bubba Shobert revalideerde van zijn ernstige hoofdverwonding bij zijn ouders in Lubbock (Texas), Bruno Bonhuil had een groot aantal breuken opgelopen in Hockenheim. Hij was geopereerd aan een gebroken arm, maar had ook een gebroken borstbeen en een gebroken dijbeen. Hij werd verzorgd in het ziekenhuis van Reims. Fabio Barchitta was er het ernstigst aan toe. Hij was in Hockenheim gedeeltelijk verlamd geraakt en er was geconstateerd dat een zenuw tussen twee rugwervels geklemd zat. Het was nog niet duidelijk of hij volledig zou genezen.

Een totaal onbekende rijder kwalificeerde zich als zesde in de 80cc-klasse, volgens Weekblad Motor ene I. Alvares, die in de uitslagen helemaal niet meer voorkwam. Nog vreemder was zijn machine, een CJB. Dat was de machine van de geblesseerde Nederlander Kees Besseling en "CJB" stond voor Cees Jan Besseling. Mogelijk had Besseling zijn machine toen al verkocht, want tijdens de TT van Assen maakte hij bekend te zullen stoppen.

Giacomo Agostini zat met zijn handen in het haar. Toen zijn beste rijder en wereldkampioen Eddie Lawson plotseling naar Honda was vertrokken had hij als noodgreep een beroep gedaan op Freddie Spencer. Als tweede rijder had hij voor veel geld Niall Mackenzie ingehuurd. Mackenzie was de enige overgebleven (semi-) toprijder en kon vragen wat hij wilde, wetende dat Agostini over veel geld van Marlboro beschikte. Spencer presteerde echter ver onder de maat en Mackenzie had in Duitsland een knieschijf en een hand gebroken. Agostini viel Spencer in Joegoslavië keihard af en stak zijn teleurstelling niet onder stoelen of banken. Hij deed nog voor de helft van het seizoen een aanbod aan Wayne Gardner en Wayne Rainey.