Grand Prix-wegrace van Brazilië 1987

Slechts 18 deelnemers begonnen aan de trainingen voor de 500cc-klasse in Brazilië. Wayne Gardner was al bijna zeker van de wereldtitel, maar verspeelde zijn kansen bijna toen hij met hoge snelheid op zijn toerenteller keek, daardoor Pierfrancesco Chili over het hoofd zag het gras in moest. Hij kwam daarbij slechts enkele meters voor de vangrail tot stilstand. Freddie Spencer had nog steeds last van een hersenschudding, opgelopen tijdens de GP van San Marino. Daardoor zag hij slecht en sperde hij zijn ogen zo ver open dat hij tijdens de trainingen zes keer een contactlens verloor. Hij reed weliswaar de zevende trainingstijd, maar zag vanwege het probleem met zijn contactlenzen af van een start.

In Brazilië sloeg Wayne Gardner al in de eerste ronden een groot gat met de concurrentie. Hij reed de hele race alleen en toen hij zeven seconden voorsprong had besloot hij die te consolideren. Achter hem vochten Eddie Lawson, Didier de Radiguès, Raymond Roche en Shunji Yatsushiro om de tweede plaats, terwijl Randy Mamola zijn slechte start aan het goedmaken was. Mamola bereikte de achtervolgende groep en ging in gevecht met Lawson, maar hij had niet de beschikking over zijn beste banden en koos uiteindelijk voor de derde plaats. De Radiguès werd vierde, het beste resultaat van Cagiva van het seizoen.

Dominique Sarron reed voor de derde keer in zijn carrière naar poleposition terwijl zijn teamgenoot Toni Mang op de tweede startrij terecht kwam. Mang, die al wereldkampioen was, was niet van plan veel te riskeren, kritisch als hij was over het hobbelige circuit.

De 250cc-race in Brazilië was veel spannender dan de 500cc-race, omdat een grote groep rijders lang bij elkaar bleef. De groep bestond uit Dominique Sarron, Toni Mang, Carlos Cardús, Sito Pons, Martin Wimmer, Reinhold Roth, Luca Cadalora, Carlos Lavado en Loris Reggiani. Sarron, Cardús en Pons maakten zich los van de groep en uiteindelijk kwam Sarron alleen aan de leiding en hij won voor Pons en Cardús. Wimmer leek vierde te worden, maar hij viel in de laatste ronde. Op de negende plaats eindigde Masahiro Shimizu. Die had van HRC al in de Japanse Grand Prix mogen rijden (waar hij vierde werd) en zijn starts in de Zuid-Amerikaanse races waren de beloning voor het winnen van de Japanse 250cc-titel.

De 250cc-klasse werd in Brazilië aangevuld met enkele Venezolanen, Argentijnen, een Braziliaan en een Uruguayaan, maar in de 500cc-klasse was slechts een handvol privérijders present. Dat waren de meest kapitaalkrachtige, niet per se de beste. Zo kwalificeerde de Duitser Gerhard Vogt zich met een tijd die 13,5 seconde langzamer was dan die van Wayne Gardner. Vogt werd dan ook op drie ronden achterstand gereden.