SKF (kogellagerfabrikant)

De onderneming is opgericht op basis van de ontwikkeling van een kogellager met meerdere rijen kogels, die zelfrichtend is. Sven Gustaf Wingqvist verkreeg in 1907 het octrooi op dit product in Zweden (patentnummer 25406) en een tiental andere landen. De kogellager was een succes en in 1910 had het bedrijf 325 medewerkers en een filiaal in het Verenigd Koninkrijk. In 1912 had het bedrijf filialen in 32 landen en werkten er 21.000 medewerkers in de 12 fabrieken, waarvan de grootste in Philadelphia in de Verenigde Staten stond.

Assar Gabrielsson, verkoopmanager, en Björn Prytz, directeur, waren de oprichters van de automobieldivisie, de voorloper van de huidige AB Volvo en de Volvo Car Corporation. In het begin heeft SKF flink geïnvesteerd in de automobieltak; het bedrijf betaalde de productie van de eerste 1000 auto's, geproduceerd vanaf 1927 in Hisingen. SKF gebruikte voor de autotak het merk Volvo, oorspronkelijk bedoeld voor kogellagers voor de Amerikaanse markt, maar niet ten volle gebruikt. Volvo betekent in het Latijn "Ik rol", en was dus toepasbaar op kogellagers, maar ook op auto's. In 1935 zijn de SKF en de automobieltak Volvo gescheiden; vanaf dan gingen ze onafhankelijk van elkaar verder.

Momenteel is de SKF de grootste producent van kogellagers ter wereld. Ongeveer 48.000 werknemers werken in ongeveer 140 fabrieken, verspreid over 32 landen. De belangrijke klanten van SKF zijn de industrie in het algemeen, voertuigfabrikanten en de vliegtuigindustrie zoals General Electric, Rolls-Royce plc en Pratt & Whitney. Ook levert SKF kogellagers voor het Ferrari Formule 1-team en voor windturbines.

Van de omzet in 2013 werd zo'n 40% gerealiseerd in Europa. In zowel Azië als Noord-Amerika werd ongeveer een kwart van de totale omzet behaald. De laatste tien procent kwam door verkopen aan klanten in Latijns-Amerika.