Grand Prix-wegrace van Zweden 1983

	Grand Prix-wegrace van Zweden 1983
	Scandinavian Raceway
Officiële naam	Grand Prix of Sweden 1983
Land	Zweden
Datum	6 en 7 augustus 1983
Organisator	FIM
	500 cc
Poleposition	Freddie Spencer
Snelste ronde	Kenny Roberts
Eerste	Freddie Spencer
Tweede	Kenny Roberts
Derde	Takazumi Katayama
	250 cc
Poleposition	Didier de Radiguès
Snelste ronde	Iván Palazzese
Eerste	Christian Sarron
Tweede	Hervé Guilleux
Derde	Carlos Lavado
	125 cc
Poleposition	Ricardo Tormo
Snelste ronde	Ricardo Tormo
Eerste	Bruno Kneubühler
Tweede	Fausto Gresini
Derde	August Auinger
	Zijspan
Poleposition	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Snelste ronde	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Eerste	Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Tweede	Egbert Streuer/ Bernard Schnieders
Derde	Werner Schwärzel/ Andreas Huber

De Grand Prix-wegrace van Zweden 1983 was de tiende Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1983. De races werden verreden op 6 en 7 augustus 1983 op de Scandinavian Raceway nabij Anderstorp (Jönköpings län). Tijdens deze Grand Prix werd de wereldtitel in de zijspanklasse beslist. De 250cc-klasse reed haar laatste race van dit seizoen.

Algemeen

Zoals altijd werd de Zweedse Grand Prix over twee dagen uitgesmeerd, hoewel er slechts vier klassen aan de start kwamen. De 250cc-klasse reed al op zaterdag maar werd matig door het publiek bezocht, want men was niet bereid twee keer in de beurs te tasten voor een dergelijk beknopt programma.

500cc-klasse

Met slechts twee punten verschil in de totaalstand tussen Freddie Spencer en Kenny Roberts was de spanning in de 500cc-klasse al voor de start te snijden. Dit keer startte Roberts beter dan in de meeste andere races: hij was als vierde weg achter Spencer, Marco Lucchinelli en Ron Haslam, maar voor de eerste bocht lag hij al op de tweede plaats. Vijf ronden lang volgde Roberts Spencer, terwijl er al een gat ontstond met de groep Lucchinelli, Haslam, Marc Fontan, Takazumi Katayama, Raymond Roche, Toni Mang en Boet van Dulmen (nu eindelijk op een echte fabrieks-Suzuki). Na de vijfde ronde nam Roberts de leiding, maar hij kon nooit meer dan 1½ seconde afstand nemen van Spencer. Vijf ronden voor het einde begon Spencer te zoeken naar een plek om Roberts in te halen, maar die maakte geen fouten en liet daar geen ruimte voor. Dat dwong Spencer in de laatste ronde tot een soort kamikaze-actie. Aan het einde van de oude startbaan probeerde hij Roberts uit te remmen, waarbij Roberts het gras in moest om een aanrijding te vermijden. Spencer zelf kwam ook naast de baan terecht, maar kon eerder het asfalt weer op en won de race.

Uitslag 500cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Freddie Spencer	HRC-Honda	49"17'53	1	15
2	Kenny Roberts	Marlboro-Yamaha	49"17'69	2	12
3	Takazumi Katayama	HRC-Honda	49"52'23	3	10
4	Marc Fontan	Sonauto-Yamaha		5	8
5	Eddie Lawson	Marlboro-Yamaha		9	6
6	Marco Lucchinelli	HRC-Honda		8	5
7	Randy Mamola	HB-Suzuki		4	4
8	Raymond Roche	Honda			3
9	Ron Haslam	HRC-Honda		7	2
10	Toni Mang	HB-Suzuki[1]		6	1
11	Keith Huewen	Suzuki
12	Boet van Dulmen	HB-Suzuki		14
13	Steve Parrish	Yamaha
14	Chris Guy	Suzuki
15	Loris Reggiani	HB-Gallina-Suzuki
16	Peter Sjöström	Suzuki
17	Wolfgang von Muralt	Suzuki
18	Leandro Beccheroni	Suzuki
19	Philippe Coulon	Suzuki
20	Didier de Radiguès	Honda
21	Peter Skold	Suzuki
22	Lars Johansson	Suzuki
23	Ake Grahn	Yamaha
24	Steve Williams	Yamaha
25	Esko Kuparinen	Suzuki
26	Timo Pohjola	Yamaha
27	Kjeld Sorensen	Suzuki
28	Alf Graarud	Yamaha
29	Borge Nielsen	Suzuki
30	Jan-Olof Odeholm	Suzuki
DNF	Barry Sheene	Suzuki		10
DNF	Bent Slydal	Suzuki
DNQ	Franco Uncini	HB-Gallina-Suzuki	Blessure
DNQ	Sergio Pellandini	HB-Gallina-Suzuki	Blessure[2]
DNQ	Virginio Ferrari	Cagiva
DNQ	Stuart Avant	Suzuki
DNQ	Maurizio Massimiani	Honda
DNQ	Fabio Biliotti	Honda
DNQ	Eero Hyvärinen	Suzuki
DNS	Jack Middelburg	Honda	Blessure[3] 31

Top tien tussenstand 500cc-klasse

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Freddie Spencer	HRC-Honda	132
2	Kenny Roberts	Marlboro-Yamaha	127
3	Randy Mamola	HB-Suzuki	84
4	Takazumi Katayama	HRC-Honda	77
5	Eddie Lawson	Marlboro-Yamaha	68
6	Marc Fontan	Sonauto-Yamaha	57
7	Marco Lucchinelli	HRC-Honda	40
8	Franco Uncini	HB-Gallina-Suzuki	30
9	Ron Haslam	HRC-Honda	29
10	Raymond Roche	Honda	20

250cc-klasse

Al het hele seizoen was de 250cc-klasse de spannendste geweest, met kopgroepen van soms wel tien man. De regen in Zweden scheidde echter het kaf van het koren. Tien ronden lang leidde Hervé Guilleux, mede omdat regenrijder Christian Sarron nogal slecht gestart was. Toen Sarron eenmaal langszij kwam probeerde Guilleux niet lang te volgen. Hij stelde zich tevreden met de tweede plaats. Om de derde plaats was er een leuk gevecht tussen Tony Head, Alan Carter, Jean-Michel Mattioli en Carlos Lavado, dat de laatste in zijn voordeel besliste. Dit was de laatste race van Jean-Louis Tournadre, die als regerend wereldkampioen geen enkel punt had gescoord en teleurgesteld besloot zijn carrière te beëindigen.

Uitslag 250cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Christian Sarron	Sonauto-Yamaha	48"10'44	2	15
2	Hervé Guilleux	Kawasaki	48"16'75		12
3	Carlos Lavado	Venemotos-Yamaha	48"21'45	6	10
4	Tony Head	Armstrong-Rotax			8
5	Alan Carter	Yamaha			6
6	Jean-Michel Mattioli	Yamaha			5
7	Jean-Louis Guignabodet	Yamaha		3	4
8	Didier de Radiguès	Chevallier-Yamaha		1	3
9	Jacques Bolle	Pernod			2
10	Martin Wimmer	Mitsui-Yamaha			1
11	Eilert Lundstedt	Yamaha
12	Donnie McLeod	Yamaha		5
13	Thierry Espié	Chevallier-Yamaha		10
14	Patrick Fernandez	Yamaha		4
15	Iván Palazzese	Venemotos-Yamaha
16	Reinhold Roth	Fath-Yamaha
17	Harald Eckl	Yamaha		8
18	Jacques Cornu	Hostettler-Yamaha		7
19	Stéphane Mertens	Yamaha
20	Micke Melander	Yamaha
21	Alan Labrosse	Yamaha
22	Edwin Weibel	Yamaha
23	Anders Skov	Yamaha
DNF	Thierry Rapicault	Sonauto-Yamaha
DNF	Bruno Lüscher	Yamaha
DNF	Guy Bertin	MBA
DNF	Roland Freymond	Armstrong-Rotax
DNF	Carlos Cardús	JJ Cobas-Rotax
DNF	Bernard Fau	Yamaha
DNF	Jean-Louis Tournadre	Sonauto-Yamaha		9
DNF	René Delaby	Armstrong-Rotax
DNF	Eric Saul	Yamaha
DNF	Bengt Elgh	Yamaha
DNF	Leif Nielsen	Rotax
DNF	Svend Andersson	Yamaha
DNQ	Manfred Herweh	Real-Rotax	Blessure
DNQ	Jean-Marc Toffolo	Morena-Rotax
DNQ	Christian Estrosi	Pernod
DNQ	Massimo Matteoni	Yamaha
DNQ	Graeme McGregor	EMC-Rotax
DNQ	Alan North	Yamaha
DNQ	Siegfried Minich	Rotax
DNQ	Peter Looijesteijn	Waddon-Rotax
DNQ	Paolo Ferretti	Rotax

Top tien eindstand 250cc-klasse

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Carlos Lavado (wereldkampioen)	Venemotos-Yamaha	100
2	Christian Sarron	Sonauto-Yamaha	73
3	Didier de Radiguès	Chevallier-Yamaha	68
4	Hervé Guilleux	Kawasaki	63
5	Thierry Espié	Chevallier-Yamaha	55
6	Martin Wimmer	Mitsui-Yamaha	45
7	Manfred Herweh	Real-Rotax	40
8	Jean-François Baldé	Chevallier-Yamaha	32
9	Jacques Cornu	Hostettler-Yamaha	32
10	Jacques Bolle	Yamaha / Pernod	26

125cc-klasse

De 250cc-race - normaal de spannendste van een GP - was nogal saai verlopen, maar doordat Eugenio Lazzarini en Ángel Nieto niet startten kon de 125cc-race die rol overnemen. Hier ontstond een kopgroep met Hans Müller, Ricardo Tormo, August Auinger, Maurizio Vitali en Johnny Wickström, die zelfs nog groter werd toen ook Fausto Gresini, Pier Paolo Bianchi, Willy Pérez, Pierluigi Aldrovandi en ten slotte Bruno Kneubühler aansloten. De posities wisselden voortdurend, maar uiteindelijk gaf de routine van de 38-jarige Kneubühler de doorslag: hij won voor Gresini en Auinger en was daardoor al bijna zeker van een tweede plaats in de eindrangschikking.

Uitslag 125cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Bruno Kneubühler	MBA	41"55'73	3	15
2	Fausto Gresini	Garelli	41"56'58		12
3	August Auinger	MBA	41"56'87	6	10
4	Johnny Wickström	MBA		7	8
5	Ricardo Tormo	MBA		1	6
6	Hans Müller	Seel-MBA		4	5
7	Pier Paolo Bianchi	Sanvenero		5	4
8	Pierluigi Aldrovandi	MBA			3
9	Willy Pérez	MBA		8	2
10	Maurizio Vitali	MBA			1
11	Henk van Kessel	MBA		14
12	Gerhard Waibel	Seel-MBA
13	Erich Klein	MBA
14	Juusi Hautanami	Yamaha
15	Anton Straver	MBA		11
16	Helmut Lichtenburg	MBA
17	Jikka Jaakkola	MBA
18	Bady Hassaine	MBA
19	Jan Backström	MBA
20	Håkon Olsson	Starol
21	Lucio Pietroniro	MBA		10
22	Per-Edvard Carlsson	MBA
23	Henrik Rasmussen	MBA
24	Peter Karlsson	MBA
25	Boy van Erp	MBA		16
26	Peter Sommer	MBA
DNF	Jean-Claude Selini	MBA		2
DNF	Stefano Caracchi	MBA
DNF	Hugo Vignetti	MBA
DNF	Jacky Hutteau	MBA		9
DNF	Olivier Liégeois	Sanvenero
DNF	Paul Bordes	MBA
DNF	Esa Kytola	MBA
DNQ	Ángel Nieto[4]	Garelli
DNQ	Eugenio Lazzarini	Garelli	Blessure
DNQ	Thomas Møller-Pedersen	MBA
DNQ	Chris Baert	MBA
DNQ	Willem Heykoop	Sanvenero		40

Top tien tussenstand 125cc-klasse

Pos.	Coureur	Merk	Ptn.
1	Ángel Nieto (wereldkampioen)	Garelli	102
2	Bruno Kneubühler	MBA	76
3	Eugenio Lazzarini	Garelli	67
4	Ricardo Tormo	MBA	52
5	Maurizio Vitali	MBA	44
6	Johnny Wickström	MBA	42
7	Fausto Gresini	MBA/Garelli	37
8	Pier Paolo Bianchi	Sanvenero	34
9	Hans Müller	Seel-MBA	31
10	August Auinger	MBA	22

Zijspannen

Rolf Biland startte het snelst in Zweden, maar Egbert Streuer miste de aansluiting omdat hij drie ronden nodig had om Werner Schwärzel te passeren. Daarmee was ook meteen de spanning uit de race, want Streuer besefte dat Biland achtervolgen geen zin had omdat die nog steeds niet op volle snelheid reed. Streuer kon op zijn gemak tweede worden, bijna een halve minuut vóór Schwärzel. Rolf Biland en Kurt Waltisperg stelden met hun overwinning hun tweede gezamenlijke wereldtitel veilig.

Uitslag zijspannen

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	39"40'50	1	15
2	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	40"02'56	3	12
3	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-Seymaz-Yamaha	40"27'16	5	10
4	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha		4	8
5	Alain Michel	Claude Monchaud	Krauser-LCR-Yamaha		2	6
6	Frank Wrathall	Phil Spendlove	Seymaz-Yamaha		9	5
7	Masato Kumano	Kunio Takeshima	LCR-Yamaha		6	4
8	Hein van Drie	William van Dis	LCR-Yamaha		7	3
9	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	Seymaz-Yamaha		8	2
10	Hans Hügli	Karl Paul	Seymaz-Yamaha			1
11	Wolfgang Stropek	Hans-Peter Demling	LCR-Yamaha
12	Jos Modder	Erik De Groot	LCR-Yamaha		20
13	Mick Barton	Simon Birchall	Windle-Yamaha
14	Steve Webster	Tony Hewitt	Yamaha		10
15	Markus Egloff	Urs Egloff	Onbekend
DNF	Theo van Kempen	Geral de Haas	LCR-Yamaha	Stroomlijn	13
DNF	Göte Brodin	Billy Gällros	Onbekend	Ongeval[5]

Top tien tussenstand zijspanklasse

Pos.	Coureur	Bakkenist	Merk	Ptn.
1	Rolf Biland (wereldkampioen)	Kurt Waltisperg (wereldkampioen)	Krauser-LCR-Yamaha	83
2	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	64
3	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-Seymaz-Yamaha	57
4	Alain Michel	Claude Monchaud	Krauser-LCR-Yamaha	45
5	Masato Kumano	Kunio Takeshima	LCR-Yamaha	34
6	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha	28
7	Trevor Ireson	Ashley Wooller en Donnie Williams	Ireson-Yamaha	20
8	Frank Wrathall	Phil Spendlove	Seymaz-Yamaha	19
9	Theo van Kempen	Geral de Haas	LCR-Yamaha	16
10	Alfred Zurbrügg	Martin Zurbrügg	Seymaz-Yamaha	15

Bronnen, noten en/of referenties

Motor Magazine
Moto 73

voetnoten

Toni Mang kreeg van Suzuki een 1982-fabrieksracer, maar had die door zijn steun en toeverlaat Sepp Schlögl van een ander frame laten voorzien.
Sergio Pellandini had tijdens de Britse Grand Prix - tegen de zin van de Suzuki-fabriek in - een machine van de geblesseerde Franco Uncini gekregen. Die machine had Suzuki bestemd voor Boet van Dulmen. Pellandini viel echter in die race, brak een enkel en zat nu thuis.
Jack Middelburg had nog te veel last van een val tijdens de trainingen.
Ángel Nieto arriveerde een dag later in Zweden en had daardoor al een kans op een droge training gemist. Bij de tweede kans ging zijn ontsteking stuk een daarna was het circuit steeds nat, waardoor hij zich niet voor de wedstrijd kon kwalificeren.
Het ongeval van Göte Brodin en Billy Gällros gebeurde met hoge snelheid en Brodin brak hierbij beide benen.

Vorige race: Grand Prix-wegrace van Groot-Brittannië 1983	FIM wereldkampioenschap wegrace 35^e seizoen (1983)	Volgende race: Grand Prix-wegrace van San Marino 1983

Vorige race: Grand Prix-wegrace van Zweden 1982	Grand Prix-wegrace van Zweden	Volgende race: Grand Prix-wegrace van Zweden 1984

Grands Prix wereldkampioenschap wegrace (1980–1989)

1989:	JAP · AUS · VST · SPA · NAT · DUI · OOS · JOE · NED · BEL · FRA · GBR · ZWE · TSL · BRA
1988:	JAP · VST · SPA · POR · NAT · DUI · OOS · NED · BEL · JOE · FRA · GBR · ZWE · TSL · BRA
1987:	JAP · SPA · DUI · NAT · OOS · JOE · NED · FRA · GBR · ZWE · TSL · SMR · POR · BRA · ARG
1986:	SPA · NAT · DUI · OOS · JOE · NED · BEL · FRA · GBR · ZWE · SMR · BAD
1985:	ZAF · SPA · DUI · NAT · OOS · JOE · NED · BEL · FRA · GBR · ZWE · SMR
1984:	ZAF · NAT · SPA · OOS · DUI · FRA · JOE · NED · BEL · GBR · ZWE · SMR
1983:	ZAF · FRA · NAT · DUI · SPA · OOS · JOE · NED · BEL · GBR · ZWE · SMR
1982:	ARG · OOS · FRA · SPA · NAT · NED · BEL · JOE · GBR · ZWE · FIN · TSL · SMR · DUI
1981:	ARG · OOS · DUI · NAT · FRA · SPA · JOE · NED · BEL · SMR · GBR · FIN · ZWE · TSL
1980:	NAT · SPA · FRA · JOE · NED · BEL · FIN · GBR · TSL · DUI

Grand Prix-wegrace van Zweden
1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1939 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1961 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Toni Mang kreeg van Suzuki een 1982-fabrieksracer, maar had die door zijn steun en toeverlaat Sepp Schlögl van een ander frame laten voorzien.

[2] Sergio Pellandini had tijdens de Britse Grand Prix - tegen de zin van de Suzuki-fabriek in - een machine van de geblesseerde Franco Uncini gekregen. Die machine had Suzuki bestemd voor Boet van Dulmen. Pellandini viel echter in die race, brak een enkel en zat nu thuis.

[3] Jack Middelburg had nog te veel last van een val tijdens de trainingen.

[4] Ángel Nieto arriveerde een dag later in Zweden en had daardoor al een kans op een droge training gemist. Bij de tweede kans ging zijn ontsteking stuk een daarna was het circuit steeds nat, waardoor hij zich niet voor de wedstrijd kon kwalificeren.

[5] Het ongeval van Göte Brodin en Billy Gällros gebeurde met hoge snelheid en Brodin brak hierbij beide benen.