Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1981

Zoals wel vaker gebeurd was, liet organisator François Chevallier weer een enorm aantal coureurs inschrijven. Bij de 250cc-klasse waren dat er niet minder dan 96, waarvan er 84 daadwerkelijk aan de trainingen deelnamen. De groep werd weliswaar in tweeën gedeeld, maar dan nog waren er 42 rijders tegelijk in de baan, waardoor ook de toprijders moeite hadden zich te kwalificeren. Vooral de 500cc-race was spannend, temeer omdat naast Kenny Roberts en Randy Mamola nu een derde kandidaat voor de wereldtitel boven kwam drijven: Marco Lucchinelli. De zijspanklasse reed haar derde race en kreeg ook haar derde winnaar, maar in de 125- en de 250cc-klassen begon de spanning weg te vloeien omdat Ángel Nieto en Toni Mang oppermachtig waren. Net als in Italië waren de entreeprijzen in Frankrijk erg hoog, en mede daardoor waren er slechts 50.000 toeschouwers.

Yamaha stuurde twee extra OW 54's naar Europa om haar team te versterken. Kenny Roberts kreeg een reservemachine en het tweede exemplaar was voor Barry Sheene. Daags voor de Franse Grand Prix tekende Franco Uncini een fabriekscontract met Suzuki en zo kreeg hij de RG 500 van de gestopte Wil Hartog. Voor Jack Middelburg was dat in eerste instantie een teleurstelling, want ook hij had gehoopt op die motorfiets. Tijdens de training reed Jack echter exact dezelfde tijd als Uncini. Marco Lucchinelli reed de snelste trainingstijd. Sheene leidde na de eerste ronde, maar daarna nam Roberts de kop over en samen gingen ze ervandoor. Aanvankelijk lag Randy Mamola op de derde plaats, maar Lucchinelli passeerde eerst hem, in de vijfde ronde ook Sheene en daarna Roberts. Die twee wisselden elkaar regelmatig af op de tweede plaats, maar werden ingehaald door de Suzuki's van het Britse Heron-team, Randy Mamola en Graeme Crosby. Roberts viel door een verkeerd gekozen bandencompound zelfs terug naar de vijfde plaats.

Uitslag 500cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten 1 Marco Lucchinelli Suzuki 44:09.58 1 15 2 Randy Mamola Suzuki +4,91 6 12 3 Graeme Crosby Suzuki +5,35 5 10 4 Barry Sheene Yamaha +5,63 3 8 5 Kenny Roberts Yamaha +13,95 2 6 6 Hiroyuki Kawasaki Suzuki +30,09 7 5 7 Kork Ballington Kawasaki +30,34 4 4 8 Boet van Dulmen Yamaha +30,98 10 3 9 Jack Middelburg Suzuki +40,51 9 2 10 Marc Fontan Yamaha +1:05.00 12 1 11 Seppo Rossi Suzuki +1:09.54 19 12 Bernard Fau Suzuki +1:10.00 13 13 Sergio Pellandini Yamaha +1:19.03 20 14 Kimmo Kopra Suzuki +1:38.52 25 15 Walter Migliorati Suzuki +1:40.27 30 16 Stu Avant Suzuki +1:45.80 27 17 Jean Lafond Suzuki +1:50.83 16 18 Jacques Agopian Suzuki +1 ronde 35 19 Dominique Pernet Yamaha +1 ronde 32 20 Andreas Hofmann Suzuki +1 ronde 34 21 Roberto Pietri Suzuki +1 ronde 37 22 Alain Röthlisberger Suzuki +1 ronde 33 23 Josef Hage Yamaha +1 ronde 36 24 Antonio Grecco Suzuki +1 ronde 38

Niet gefinished Coureur Merk Oorzaak Grid Takazumi Katayama Honda Val[1] 28 Christian Sarron Yamaha Val 11 Hervé Guilleux Fior-Yamaha Val 24 Peter Sjöström Suzuki 26 Mike Baldwin Suzuki Vastloper 14 Hubert Rigal Yamaha 21 Sadao Asami Yamaha 18 Gustav Reiner Solo-Yamaha 29 Keith Huewen Suzuki 17 Franco Uncini Suzuki Krukas 8 Christian Estrosi Yamaha 22 Gianni Rolando Lombardini 31 Philippe Coulon Suzuki 23 Raymond Roche Suzuki 15 Niet gekwalificeerd Coureur Merk Oorzaak Gina Bovaird Yamaha Carlo Perugini Sanvenero Virginio Ferrari Cagiva Raffaele Pasqual Yamaha Lennart Bäckström Suzuki Franck Gross Suzuki

Top 10 WK-stand na deze race Pos. Coureur Motorfiets Ptn. 1 Randy Mamola Suzuki 39 2 Kenny Roberts Yamaha 36 3 Graeme Crosby Suzuki 34 4 Barry Sheene Yamaha 31 Marco Lucchinelli Suzuki 6 Boet van Dulmen Yamaha 25 7 Hiroyuki Kawasaki Suzuki 19 8 Jack Middelburg Suzuki 12 9 Franco Uncini Suzuki 9 Kork Ballington Kawasaki

De 250cc-race in Frankrijk kende nauwelijks spanning. Toni Mang won met overmacht, maar ook om de andere posities werd niet veel strijd geleverd. Thierry Espié reed de snelste ronde en wist Mang tot drie seconden te naderen en achter hem reed Carlos Lavado helemaal alleen naar de derde plaats. Daarachter ging het bijna uitsluitend tussen Franse coureurs: Jean-François Baldé, Roger Sibille, Pierre Bolle en Patrick Fernandez. Daar zat aanvankelijk ook Hervé Guilleux tussen, maar toen zijn motor slechter ging lopen viel hij terug naar de negende plaats.

Uitslag 250cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten 1 Toni Mang Kawasaki 39'57"860 1 15 2 Thierry Espié Chevallier-Yamaha 40'00"93 9 12 3 Carlos Lavado Yamaha 40'08"70 6 10 4 Jean-François Baldé Kawasaki 40'22"30 3 8 5 Pierre Bolle Yamaha 40'23"81 4 6 6 Roger Sibille Yamaha 40'24"10 7 5 7 Patrick Fernandez Bimota-Yamaha 40'26"98 5 4 8 Maurizio Massimiani Ad Maiora 40'27"72 19 3 9 Hervé Guilleux Siroko-Rotax 40'28"04 21 2 10 Christian Estrosi Yamaha 40'34"92 14 1 11 Alain Berot Yamaha 29 12 Tony Rogers Yamaha 35 13 André Gouin Yamaha 13 14 Jean-Louis Guignabodet Kawasaki 12 15 Bruno Kneubühler Rotax 28 16 Martin Wimmer Yamaha 17 17 Alan North Yamaha 24 18 Jean-Marc Toffolo Rotax 26 19 Antoine Longo Yamaha 22 20 Pierre Tocco Yamaha 15 21 Loris Reggiani Bimota-Yamaha 18 22 Graeme Geddes Yamaha 20 23 Karl-Thomas Grässel Yamaha 34 24 Jean-Louis Albera Kawasaki 31

Niet gefinished Coureur Merk Oorzaak Grid Eddie Lawson Kawasaki 8 Hans Müller MBA 10 Richard Schlachter Yamaha 2 Jean-Jacques Peyre Yamaha 16 Pekka Nurmi Yamaha 32 Didier de Radiguès Yamaha 26 Michel Rougerie Yamaha 23 Sito Pons Siroko-Rotax 27 Éric Saul Chevallier 33 Paolo Ferretti Yamaha 30 Jean-Louis Tournadre Bimota-Yamaha 36 Roland Freymond Ad Majora 11 Niet gekwalificeerd Coureur Merk Oorzaak Ángel Nieto Siroko-Rotax Sauro Pazzaglia MBA Jacques Cornu Yamaha Jeffrey Sayle Armstrong-Rotax Graeme McGregor Yamaha Mar Schouten Niet bekend Klaas Hernamdt Rotax

Niet gestart Coureur Merk Oorzaak Peter Looijesteijn Yamaha Blessure[2] Top 10 WK-stand na deze race Pos. Coureur Motorfiets Ptn. 1 Toni Mang Kawasaki 40 2 Jean-François Baldé Kawasaki 30 3 Carlos Lavado Yamaha 22 4 Patrick Fernandez Bimota-Yamaha 20 5 Eric Saul Chevallier-Yamaha 19 6 Thierry Espié Chevallier-Yamaha 17 7 Roland Freymond Ad Maiora 16 8 Massimo Massimiani Ad Maiora 15 9 Martin Wimmer Yamaha 13 10 Graeme Geddes Bimota-Yamaha 12

Regerend wereldkampioen Pier Paolo Bianchi had de snelste start in Frankrijk. Hij werd gevolgd door Ángel Nieto, Guy Bertin, Hans Müller, Loris Reggiani en August Auinger. Na de tweede ronde namen Nieto en Bertin de leiding over en zij begonnen weg te lopen van Bianchi, die weer een voorsprong had op de rest van het veld. Toen Nieto zich voor de eerste chicane verremde nam Bertin de koppositie over. Nieto concentreerde zich intussen meer op zijn teamgenoot Reggiani, die het tempo niet kon volgen. Toen Nieto dat besefte gaf hij meer gas, passeerde Bertin en won de race. Bertin werd niet meer bedreigd en werd tweede, voor Bianchi. Intussen reed Jacques Bolle met zijn Motobécane een geweldige inhaalrace. Hij werkte zich van de twaalfde naar de vierde plaats op, maar viel uit met remproblemen.

Uitslag 125cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten 1 Ángel Nieto Minarelli 37'42"60 2 15 2 Guy Bertin Sanvenero 37'49"08 1 12 3 Pier Paolo Bianchi MBA 37'51"89 4 10 4 Hans Müller MBA 37'58"61 3 8 5 Maurizio Vitali MBA 38'05"70 14 6 6 Loris Reggiani Minarelli 38'13"00 9 5 7 Iván Palazzese MBA 38'18"02 10 4 8 August Auinger MBA 38'18"02 8 3 9 Jean-Claude Selini MBA 38'18"48 6 2 10 Per-Edvard Carlsson MBA 38'32"09 17 1 11 Stefan Dörflinger Krauser-MBA 11 12 Gerhard Waibel MBA 23 13 Yves Dupont MBA 12 14 Michel Galbit MBA 18 15 Willy Pérez MBA 16 16 Johnny Wickström MBA 24 17 Paul Bordes Morbidelli 20 18 Jacky Hutteau Afam 29 19 Frédéric Michel MBA 27 20 Joe Genoud MBA 28 21 Lucio Pietroniro MBA 21 22 Erich Klein Morbidelli 31 23 Bady Hassaine MBA 25 24 Peter Baláz MBA 30 25 Joël Malatino MBA 35 26 Jacques Bolle Motobécane 7 27 Spencer Crabbe MBA 38

Niet gefinished Coureur Merk Oorzaak Grid Reiner Koster MBA 36 Thierry Noblesse MBA 5 Patrick Herouard Sanvenero 37 Joel Benniza MBA 32 Eugenio Lazzarini Iprem 19 Jean-Michel Perret MBA 33 Hugo Vignetti MBA 13 Niet gestart Coureur Merk Oorzaak Grid Ton Spek MBA Blessure[3] 22 Anton Straver MBA Blessure[4] 15 Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Henk van Kessel EGA Wedstrijd overgeslagen[5]

Top 10 WK-stand na deze race Pos. Coureur Motorfiets Ptn. 1 Ángel Nieto Minarelli 68 2 Loris Reggiani Minarelli 41 3 Hans Müller MBA 29 4 Guy Bertin Sanvenero 27 5 Pier Paolo Bianchi MBA 26 6 Jacques Bolle Motobécane 20 7 Stefan Dörflinger Krauser-MBA 17 8 Maurizio Vitali MBA 13 9 Willy Pérez MBA 11 10 Per-Edvard Carlsson MBA 9

Nadat hij een maagoperatie had ondergaan kon Egbert Streuer pas in Frankrijk aan zijn seizoen beginnen. Daar kwam nog bij dat zijn nieuwe bakkenist Bernard Schnieders ervaring miste, wat tijdens de trainingen al bleek. De LCR van Streuer was snel genoeg om het mogelijk te maken de bochten wat rustiger te nemen en op de rechte stukken snelheid te maken. Daardoor wisten ze Derek Jones/Brian Ayres met drie meter verschil te verslaan en vierde te worden. De overwinning ging naar Rolf Biland/Kurt Waltisperg, die tot de helft van de race achter Jock Taylor/Benga Johansson hadden gereden, om daarna met tien seconden verschil te winnen. Alain Michel/Michael Burkhardt werden derde.

Uitslag zijspanklasse Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten 1 Rolf Biland Kurt Waltisperg Krauser-LCR-Yamaha 37' 33" 84 15 2 Jock Taylor Benga Johansson Fowler-Windle-Yamaha 37' 43" 27 12 3 Alain Michel Michael Burkhardt Seymaz-Yamaha 38' 09" 61 10 4 Egbert Streuer Bernard Schnieders LCR-Yamaha 39' 26" 68 8 5 Derek Jones Brian Ayres Ireson-Yamaha 39' 26" 94 6 6 Peter Campbell Dick Goodwin Yamaha 39' 32" 61 5 7 Trevor Ireson Clive Pollington Yamaha +1 ronde 4 8 Masato Kumano Kunio Takeshima LCR-Yamaha 3 9 Jesco Höckert Harald Mathews Busch-Yamaha 2 10 John Barker John Brushwood Yamaha 1

Niet gefinished Coureur Bakkenist Merk Oorzaak Werner Schwärzel Andreas Huber Krauser-Seymaz-Yamaha Michel Vanneste Serge Vanneste Seymaz-Yamaha Voorwielophanging Jo van der Ven Tonny Troeyen Yamaha Top 10 WK-stand na deze race Pos Coureur Bakkenist Motorfiets Ptn 1 Jock Taylor Benga Johansson Fowler-Windle-Yamaha 39 2 Alain Michel Michael Burkhardt Seymaz-Yamaha 35 3 Rolf Biland Kurt Waltisperg Krauser-LCR-Yamaha 27 4 Werner Schwärzel Andreas Huber Krauser-Seymaz-Yamaha 18 5 Derek Jones Brian Ayres Ireson-Yamaha 12 6 Trevor Ireson Clive Pollington Yamaha 10 7 Mick Boddice Chas Birks Yamaha 8 Masato Kumano Kunio Takeshima LCR-Yamaha Egbert Streuer Bernard Schnieders LCR-Yamaha 10 Rolf Steinhausen Georg Willmann RSR-Yamaha 6