Grand Prix-wegrace der Naties 1981

De Grand Prix-wegrace der Naties 1981 was vierde race van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1981. De race werd verreden op 10 mei 1981 op het Autodromo Nazionale di Monza nabij Monza in de Italiaanse regio Lombardije.

Land Italië
Datum10 mei 1981
OrganisatorFIM
500 cc
Poleposition Marco Lucchinelli
Snelste ronde Kenny Roberts
Eerste Kenny Roberts
Tweede Graeme Crosby
Derde Barry Sheene
350 cc
Poleposition Toni Mang
Snelste ronde Jon Ekerold
Eerste Jon Ekerold
Tweede Toni Mang
Derde Massimo Matteoni
250 cc
Poleposition Toni Mang
Snelste ronde Toni Mang
Eerste Eric Saul
Tweede Maurizio Massimiani
Derde Toni Mang
125 cc
Poleposition Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde Guy Bertin
Eerste Guy Bertin
Tweede Loris Reggiani
Derde Jacques Bolle
50 cc
Poleposition Stefan Dörflinger
Snelste ronde Ricardo Tormo
Eerste Ricardo Tormo
Tweede Stefan Dörflinger
Derde Hagen Klein

Algemeen

De Grand Prix des Nations werd voor het eerst sinds het enorme ongeluk van 1973 weer op Monza verreden. Sinds die tijd was het circuit veranderd, maar niet per se verbeterd. De twee nieuwe chicanes waren te smal, de vangrails stonden te dicht op de baan en tijdens de trainingen liepen er loslopende honden op de baan. Bovendien was het een lappendeken van verschillende soorten asfalt. De 250cc-race werd ontsierd door de diskwalificatie van Ángel Nieto, Eric Saul en Patrick Fernandez, die pas weken later werd gecorrigeerd. Een opvallende debutant was Eddie Lawson, die zich in de 250cc-klasse als derde wist te kwalificeren.

500 cc

Na de opwarmronde van de 500cc-klasse gingen Kenny Roberts en Philippe Coulon eerst hun banden wisselen, terwijl Marco Lucchinelli de pit in ging om een bougie te laten vervangen. Dat mocht allemaal van de wedstrijdleider, die andere (niet-Italiaanse) rijders zou laten diskwalificeren omdat ze te laat aan de start van de 250cc-race kwamen. Randy Mamola, de grootste concurrent van Roberts, kreeg al in de opwarmronde een vastloper. Roberts leidde race van start tot finish. Om de tweede plaats werd hard gevochten door Graeme Crosby en Barry Sheene, terwijl Boet van Dulmen zich op de vierde plaats nestelde. Hij besefte dat hij zich niet met de strijd om de derde plaats kon bemoeien, maar werd ook niet bedreigd door Lucchinelli, wiens motor ondanks de bougiewissel nog steeds niet goed liep. Crosby legde beslag op de tweede plaats en Sheene werd derde.

Uitslag 500 cc

Pos Coureur Merk Ronden Tijd Grid Punten
1 Kenny Roberts Yamaha 24 52:02.100 3 15
2 Graeme Crosby Suzuki 24 +4.650 4 12
3 Barry Sheene Yamaha 24 +8.150 8 10
4 Boet van Dulmen[1] Yamaha 24 +33.480 9 8
5 Marco Lucchinelli Suzuki 24 +36.170 1 6
6 Guido Paci Yamaha 24 +37.120 18 5
7 Jack Middelburg Suzuki 24 +1:21.650 11 4
8 Franco Uncini Suzuki 24 +1:26.220 10 3
9 Christian Sarron Yamaha 24 +1:36.480 12 2
10 Sergio Pellandini Suzuki 24 +1:52.070 24 1
11 Leandro Becheroni Suzuki 24 +1:55.910 20
12 Gianni Rolando Lombardini 23 +1 ronde 32
13 Walter Migliorati[2] Suzuki 23 +1 ronde 14
14 Sadao Asami Yamaha[3] 23 +1 ronde 17
15 Raymond Roche Suzuki 23 +1 ronde 13
16 Seppo Rossi Suzuki 23 +1 ronde 34
17 Keith Huewen Suzuki 23 +1 ronde 16
18 Alain Röthlisberger Suzuki 22 +2 ronden 25
19 Stu Avant Suzuki 22 +2 ronden 23
20 Marco Papa Suzuki 22 +2 ronden 22
21 Peter Sjöström Suzuki 22 +2 ronden 31
DNF Takazumi Katayama Honda 22 28
DNF Marc Fontan Yamaha 20 Krukas 5
DNF Fabio Biliotti Suzuki 20 26
DNF Christian Estrosi Suzuki 13 21
DNF Virginio Ferrari Cagiva 9 Val 33
DNF Philippe Coulon Suzuki 6 Val 19
DNF Graziano Rossi Morbidelli 5 30
DNF Giovanni Pelletier Suzuki 2 Val 15
DNF Dave Potter Yamaha 1 27
DNF Gustav Reiner Solo 1 35
DNF Randy Mamola Suzuki 1 Vastloper
DNF Adelio Faccioli Suzuki 1 Val 29
DNF Hiroyuki Kawasaki Suzuki 1 Val 7
DNF Kork Ballington Kawasaki 1 Ontsteking 6
DNS Steve Parrish Yamaha 36
DNS Michel Frutschi Yamaha blessure[4]
DNQ Carlo Perugini Sanvenero
DNQ Josef Hage Yamaha
DNQ Marco Greco Yamaha
DNQ Roberto Pietri Suzuki
DNQ Michael Schmid Suzuki
DNQ Jon Ekerold Solo
DNQ Franck Gross Suzuki

Top 10 WK-stand na deze race

Pos.CoureurMotorfietsPtn.
1 Kenny RobertsYamaha30
2 Randy MamolaSuzuki27
3 Graeme CrosbySuzuki24
4 Barry SheeneYamaha23
5 Boet van DulmenYamaha22
6 Marco LucchinelliSuzuki16
7 Hiroyuki KawasakiSuzuki14
8 Jack MiddelburgSuzuki10
9 Franco UnciniSuzuki8
10 Michel FrutschiYamaha6

350 cc

De 350cc-race in Monza werd even uitgesteld door een regenbui, maar na twee opwarmronden startten de meeste rijders toch op slicks. Jean-François Baldé had een slechte start, maar Jon Ekerold en Toni Mang vonden elkaar al snel aan de leiding van de race. Patrick Fernandez reed op de derde plaats en daarachter vocht een grote groep om de vierde plaats. In de smalle chicanes raakten Mang en Ekerold elkaar weer regelmatig. Bij het uitkomen van de Curva Parabolica, de laatste bocht voor de finish, sloot het asfalt niet goed aan waardoor Ekerold's machine uitbrak. Ekerold wist de dwarsstaande machine te corrigeren en behield de leiding. Hij behield ongeveer 30 cm voorsprong op Mang.

Uitslag 350 cc

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Jon Ekerold Solo 44:11.030 4 15
2 Toni Mang Kawasaki +0.060 1 12
3 Massimo Matteoni Bimota-Yamaha +15.950 9 10
4 Patrick Fernandez Bimota-Yamaha +30.370 3 8
5 Eric Saul Chevallier-Yamaha +39.410 6 6
6 Alan North Yamaha +52.090 19 5
7 Graeme McGregor Yamaha +1:01.150 12 4
8 Carlos Lavado Yamaha +1:08.010 7 3
9 Peter Looijesteijn Bakker-Yamaha +1:25.540 19 2
10 Michel Rougerie Yamaha +1:25.880 15 1
11 Martin Wimmer Yamaha +1:26.150 10
12 Edi Stöllinger Kawasaki +1:40.920 22
13 Tony Head Yamaha +1:46.940 24
14 René Delaby Yamaha +1 ronde 21
15 Bengt Elgh Yamaha +1 ronde 31
16 Reino Eskelinen Yamaha +1 ronde 29
17 Rinus van Kasteren Yamaha +1 ronde 25
18 Klaas Hernamdt Yamaha +1 ronde 35
19 Eduardo Aleman Yamaha +1 ronde 30
20 Jacques Cornu[5] Yamaha +1 ronde 5
DNF Jean-François Baldé Kawasaki 2
DNF Didier de Radiguès Yamaha 11
DNF Paolo Ferretti Yamaha Val 14
DNF Gustav Reiner Solo 33
DNF Arturo Venanzi Yamaha 34
DNF Siegfried Minich Bartol 23
DNF Tony Rogers Yamaha 28
DNF Graeme Geddes Bimota-Yamaha 17
DNF Wolfgang von Muralt Yamaha 32
DNF Roger Sibille Yamaha 27
DNF Jeffrey Sayle Yamaha 13
DNF Keith Huewen Yamaha 16
DNF Sauro Pazzaglia Yamaha 20
DNF Thierry Espié Bimota-Yamaha 8
DNF Bruno Kneubühler Yamaha 26

Top 10 WK-stand na deze race

Pos.CoureurMotorfietsPtn.
1 Toni MangKawasaki43
2 Jon EkeroldSolo40
3 Patrick FernandezBimota-Yamaha31
4 Carlos LavadoYamaha19
5 Thierry EspiéBimota-Yamaha18
Eric SaulChevallier-Yamaha
7 Keith HuewenYamaha13
8 Jean-François BaldéKawasaki12
9 Graeme GeddesBimota-Yamaha11
10 Massimo MatteoniBimota-Yamaha10

250 cc

Na de opwarmronde van de 250cc-klasse bleken Eric Saul, Ángel Nieto, Patrick Fernandez en Hervé Guilleux niet op hun startplaats te staan. Hun motoren stonden achter het gesloten hek van het rennerskwartier, terwijl de vriendin van Saul de baan oprende om de andere rijders attent te maken op het probleem. Niet veel later kwamen Eric Saul, Ángel Nieto en Marco Lucchinelli ook te voet de baan op en Saul ging demonstratief op zijn achtste startplaats zitten. De politie moest hem en nog een aantal mensen verwijderen. Uiteindelijk besloot de wedstrijdleider dat iedereen mocht starten, inclusief de inmiddels opgeroepen reserverijder. Na de start ging Toni Mang aan de leiding, gevolgd door de Ad Maiora's van Maurizio Massimiani en Roland Freymond. Die laatste viel al in de eerste ronde. Massimiani werd gepasseerd door Saul, maar door de opdrogende baan kreeg Toni Mang te maken met een snel slijtende regenband en Saul wist ook hem te passeren en leek zijn eerste Grand Prix te winnen. Ook Massimiani passeerde Mang en dacht tweede te worden, maar om kwart voor elf 's avonds werd hij door de jury tot winnaar uitgeroepen, terwijl Saul, Fernandez en Nieto werden gediskwalificeerd. Voor Nieto maakte dat niet veel verschil, want hij was uitgevallen, maar Fernandez was als vijfde gefinisht. Naar het oordeel van de jury waren de gediskwalificeerde coureurs te laat voor de start en hadden ze de anderen willen aanzetten tot een staking. Het protest van Saul en Fernandez werd echter ontvankelijk verklaard en zij kregen vier weken na het gebeurde hun plaatsen terug.

Uitslag 250 cc

Het protest van de rijders
Waarschijnlijk kwam pas bij het protest dat Eric Saul, Patrick Fernandez en Alain Chevallier (de bouwer van de motorfiets van Fernandez) indienden duidelijk wat de oorzaak van het laatkomen bij de start was. De meeste coureurs besloten kort voor de start regenbanden te gebruiken. Voor sommigen was dat geen probleem: zij konden andere wielen monteren, maar anderen hadden maar een set wielen en moesten bij de posten van Michelin en Dunlop andere banden om hun velgen laten leggen. Dat duurde erg lang en degenen die achteraan in de rij stonden waren daardoor te laat. Bovendien was het hek naar het circuit nog open, dat werd vlak voor Saul dichtgegooid en beschadigde zelfs zijn motorfiets. Het protest werd ingediend bij de Italiaanse bond FMI via Luigi Brenni, die zelf in de jury had gezeten maar toch oor had naar de argumenten van de coureurs. Het protest werd dan ook ontvankelijk verklaard, ook al omdat de wedstrijdleider de rijders eerst had laten starten en het probleem daarna pas aan de jury had voorgelegd. Eric Saul kreeg zijn eerste Grand Prix-overwinning en Patrick Fernandez zijn vijfde plaats terug, zij het pas vier weken later.
Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Eric Saul Chevallier-Yamaha 46:12.230 8 15
2 Maurizio Massimiani Ad Maiora +9.950 12 12
3 Toni Mang Kawasaki +10.730 1 10
4 Martin Wimmer Yamaha +44.410 24 8
5 Patrick Fernandez Bimota-Yamaha +45.840 4 6
6 Jean-François Baldé Kawasaki +55.810 2 5
7 Thierry Espié Chevallier-Yamaha +56.050 16 4
8 Edi Stöllinger Kawasaki +1:45.890 7 3
9 Christian Estrosi Yamaha +1:53.660 17 2
10 Jean-Louis Guignabodet Kawasaki +1 ronde 9 1
11 Franco Marcheggiani Yamaha +1 ronde 27
12 Germano Conti MBA +1 ronde 33
13 Didier de Radiguès Yamaha +1 ronde 30
14 Jeffrey Sayle Armstrong-Rotax +1 ronde 29
15 Karl-Thomas Grässel Yamaha +1 ronde 32
16 Alan North Yamaha +1 ronde 25
17 Bruno Kneubühler Rotax +1 ronde 34
DNF Eddie Lawson Kawasaki Val 3
DNF Pierluigi Conforti Kawasaki 23
DNF Graeme McGregor Yamaha 22
DNF Roland Freymond Ad Maiora Val 13
DNF Paolo Ferretti Yamaha 10
DNF Hans Müller MBA 26
DNF Ángel Nieto Siroko-Rotax 18
DNF Loris Reggiani Bimota-Yamaha 14
DNF Graeme Geddes Yamaha Val 21
DNF Richard Schlachter Yamaha 19
DNF Hervé Guilleux Siroko-Rotax Val 11
DNF Jean-Marc Toffolo Armstrong-Rotax 6
DNF Massimo Matteoni Bimota-Yamaha 20
DNF Peter Looijesteijn Yamaha 28
DNF Gianpaolo Marchetti MBA Val 31
DNF Carlos Lavado Yamaha Val 5
DNF Clive Horton Armstrong-Rotax 35
DNF Sauro Pazzaglia MBA 15
DNQ Klaas Hernamdt Rotax
DNQ Jacques Cornu Rotax

Top 10 WK-stand na deze race

Pos.CoureurMotorfietsPtn.
1 Toni MangKawasaki25
2 Jean-François BaldéKawasaki22
3 Eric SaulChevallier-Yamaha19
4 Roland FreymondAd Maiora16
Patrick FernandezBimota-Yamaha
6 Martin WimmerYamaha13
7 Massimo MassimianiChevallier-Yamaha12
Graeme GeddesBimota-Yamaha
Carlos LavadoYamaha
10 Hervé GuilleuxSiroko-Rotax8
Paolo FerrettiYamaha

125 cc

Nu de Minarelli's (Ángel Nieto en Loris Reggiani) in de eerste races oppermachtig waren geweest, verwachtte men een herhaling in de natte race in Monza, maar Nieto ging al in de eerste ronde samen met August Auinger in de Lesmo-bocht tegen het asfalt. Nieto kon zijn race wel vervolgen, maar moest een inhaalrace rijden. Hij had wel het voordeel dat ook iedereen die bij de val achter hem reed een grote achterstand opliep doordat er hard geremd moest worden. Voor het eerst bleef de Sanvenero van Guy Bertin heel en kon hij Reggiani met enig gemak achter zich houden. Die had op zijn beurt weer een grote voorsprong op derde man Jacques Bolle. Nieto wist zich naar de vierde plaats op te werken, maar had ruim anderhalve minuut achterstand opgelopen.

Uitslag 125 cc

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Guy Bertin Sanvenero 44:09.280 2 15
2 Loris Reggiani Minarelli +21.590 3 12
3 Jacques Bolle Motobécane +1:05.580 5 10
4 Ángel Nieto Minarelli +1:49.900 4 8
5 Hans Müller MBA +1:57.810 7 6
6 Stefan Dörflinger MBA +2:10.740 10 5
7 Maurizio Vitali MBA +1 ronde 16 4
8 Willy Pérez MBA +1 ronde 20 3
9 Maurizio Musco MBA +1 ronde 27 2
10 Michele Ettore MBA +1 ronde 15 1
11 Peter Hubbard Morbidelli +1 ronde 25
12 Ton Spek MBA +1 ronde 22
13 Michel Galbit MBA +1 ronde 33
14 Stefan Janssen MBA +1 ronde 26
15 Libero Piccirillo MBA +2 ronden 30
16 Jean-Claude Selini MBA +2 ronden 12
17 Joël Benniza MBA +2 ronden 35
18 Per-Edvard Carlsson MBA +2 ronden 28
DNF Pier Paolo Bianchi MBA Val 1
DNF Pierluigi Aldrovandi MBA Val 8
DNF August Auinger Bartol-MBA Val 11
DNF Anton Straver MBA Val 18
DNF Eugenio Lazzarini Iprem Val 6
DNF Ivan Villini MBA 29
DNF Yves Dupont MBA 9
DNF János Drapál MBA 24
DNF Theo Timmer MBA 19
DNF John Kernan MBA 32
DNF Joe Genoud MBA Val 23
DNF Thierry Noblesse MBA 13
DNF Nardone MBA 21
DNF Alfred Waibel MBA 14
DNF Roberto Ruosi MBA 31
DNF Rino Zuliani MBA 34
DNF Henk van Kessel EGA

Top 10 WK-stand na deze race

Pos.CoureurMotorfietsPtn.
1 Ángel NietoMinarelli53
2 Loris ReggianiMinarelli36
3 Hans MüllerMBA21
4 Jacques BolleMotobécane20
5 Stefan DörflingerKrauser-MBA17
6 Pier Paolo BianchiMBA16
7 Guy BertinSanvenero15
8 Willy PérezMBA11
9 Eugenio LazzariniIprem8
Gert BenderBender
Per-Edvard CarlssonMBA

50 cc

Na de overtuigende prestaties van Stefan Dörflinger met zijn Van Veen-Kreidler tijdens de Duitse Grand Prix vreesde men voor een saaie titelstrijd, maar al tijdens de trainingen in Monza bleek Ricardo Tormo met zijn oude Bultaco uit 1978 goed mee te kunnen komen. Henk van Kessel had de snelste start, maar werd al snel gepasseerd door Tormo en Dörflinger, die er samen vandoor gingen. Ook Hagen Klein met de tweede Van Veen-Kreidler kwam naar voren. Van Kessel viel uiteindelijk door een lekke band. Tormo reed vrijwel de hele race aan de leiding, op korte afstand gevolgd door Dörflinger. Klein finishte bijna een minuut achter de leiders.

Uitslag 50 cc

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Ricardo Tormo Bultaco 34:40.650 2 15
2 Stefan Dörflinger Van Veen-Kreidler +0.420 1 12
3 Hagen Klein Van Veen-Kreidler +58.980 3 10
4 Giuseppe Ascareggi Minarelli +1:03.870 9 8
5 Theo Timmer Bultaco +1:17.920 7 6
6 Hans-Jürgen Hummel Sachs +1:41.490 12 5
7 George Looijesteijn Kreidler +1:59.580 8 4
8 Claudio Lusuardi Moto Villa +2:02.830 13 3
9 Ingo Emmerich Kreidler +2:02.880 10 2
10 Pascal Kambourian Kreidler +2:31.220 14 1
11 Zdravko Matulja Tormo +1 ronde 16
12 Joaquín Galí Bultaco +1 ronde 15
13 Salvatore Milano UFO +1 ronde 11
14 Günter Schirnhofer Kreidler +1 ronde 20
15 Joe Genoud RYB +1 ronde 23
16 Giuliano Gerani BBFT +1 ronde 27
17 Peter Verbic Kreidler +1 ronde 19
18 Chris Baert Kreidler +1 ronde 26
19 Giuliano Tabanelli Ringhini +1 ronde 17
20 Reiner Koster Malanca +1 ronde 31
DNF Yves Dupont ABF 5
DNF Bruno Di Carlo Kreidler 18
DNF Rolf Blatter Kreidler 4
DNF Otto Machinek Kreidler 22
DNF Reiner Scheidhauer Kreidler 24
DNF Enrico Cereda Kreidler 25
DNF Claudio Granata Kreidler 29
DNF Yves Le Toumelin TYL 30
DNF Gerhard Singer Kreidler 32
DNF Spencer Crabbe MBA 33
DNF Hulric Kreidler Val 21
DNF Henk van Kessel Kreidler Val 6

Top 10 WK-stand na deze race

Pos.CoureurMotorfietsPtn.
1 Stefan DörflingerVan Veen-Kreidler27
2 Hans-Jürgen HummelSachs17
3 Ricardo TormoBultaco15
4 Rainer KunzKreidler10
George LooijesteijnKreidler
Hagen KleinVan Veen-Kreidler
7 Otto MachinekKreidler8
Giuseppe AscareggiBultaco
9 Claudio LusuardiBultaco6
Theo TimmerBultaco

Trivia

Dieven

Zoals gebruikelijk was het dievengilde in Italië weer bijzonder actief. Zo verdween de Ferrari van Venemotos-baas Andres Ippolito en de magnesium carburateurs van de racer van Graeme Crosby. De vrachtauto van S.A.I.A.D., de Italiaanse Suzuki-importeur, die vol lag met race-onderdelen, werd volledig leeggestolen. Bij een fotograaf verdween de volledige apparatuur uit zijn auto, maar een collega miste zelfs de hele auto. De coureurs vroegen de FIM nu eindelijk eens de verkoop van kaarten voor het rennerskwartier te verbieden, want daardoor konden dieven zo naar binnen lopen. Daar keek men van op, want dat was al jaren verboden, maar de organisatoren trokken zich van dat verbod niets aan.

Lesmo-bocht

Tijdens de races in Monza waren er 33 valpartijen, maar daarvan vonden er 25 in de Lesmo-bocht plaats.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1981
FIM wereldkampioenschap wegrace
33e seizoen (1981)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1981

Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1980
Grand Prix-wegrace der Naties Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1982
1989:JAP · AUS · VST · SPA · NAT · DUI · OOS · JOE · NED · BEL · FRA · GBR · ZWE · TSL · BRA
1988:JAP · VST · SPA · POR · NAT · DUI · OOS · NED · BEL · JOE · FRA · GBR · ZWE · TSL · BRA
1987:JAP · SPA · DUI · NAT · OOS · JOE · NED · FRA · GBR · ZWE · TSL · SMR · POR · BRA · ARG
1986:SPA · NAT · DUI · OOS · JOE · NED · BEL · FRA · GBR · ZWE · SMR · BAD
1985:ZAF · SPA · DUI · NAT · OOS · JOE · NED · BEL · FRA · GBR · ZWE · SMR
1984:ZAF · NAT · SPA · OOS · DUI · FRA · JOE · NED · BEL · GBR · ZWE · SMR
1983:ZAF · FRA · NAT · DUI · SPA · OOS · JOE · NED · BEL · GBR · ZWE · SMR
1982:ARG · OOS · FRA · SPA · NAT · NED · BEL · JOE · GBR · ZWE · FIN · TSL · SMR · DUI
1981:ARG · OOS · DUI · NAT · FRA · SPA · JOE · NED · BEL · SMR · GBR · FIN · ZWE · TSL
1980:NAT · SPA · FRA · JOE · NED · BEL · FIN · GBR · TSL · DUI
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.