Grand Prix-wegrace van Groot-Brittannië 1980

Gregg Hansford kon met de nieuwe Kawasaki KR 500 niet in Silverstone starten, omdat tests in Japan door aanhoudende regenval ernstig vertraagd waren. Daardoor werden de machines te laat verscheept om nog in Silverstone te kunnen rijden. De uitslag in de 500cc-race was bepalend voor de Duitse Grand Prix, want veel coureurs hoopten de gevaarlijke Nordschleife over te kunnen slaan. Dat was nu niet meer mogelijk, want Kenny Roberts was nog niet zeker van zijn wereldtitel en Suzuki was Yamaha in de stand om de constructeurstitel tot op één punt genaderd.

Voor Kenny Roberts was het belangrijk de Britse Grand Prix te winnen, want zo kon hij zijn wereldtitel veilig stellen en hoefde hij niet naar de gehate Nürburgring. Wil Hartog had de beste start, maar viel al snel terug en viel uiteindelijk uit. Het gevecht om de leiding ging tussen Randy Mamola, Marco Lucchinelli, Kenny Roberts, Graziano Rossi en Graeme Crosby. Rossi en Crosby moesten uiteindelijk afhaken. Lucchinelli probeerde bij de kopgroep te blijven, maar vroeg daarbij te veel van zijn banden. Roberts pakte een paar keer de leiding, maar besefte dat hij Mamola moest laten gaan. Takazumi Katayama leverde de tot nu toe beste prestatie met de Honda NR 500: hij werd vijftiende. Tijdens deze race verongelukte Patrick Pons.

Uitslag van 500 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Randy Mamola	Suzuki	42'52"71	4	15
2	Kenny Roberts	Yamaha	43'03"86	1	12
3	Marco Lucchinelli	Suzuki	43'19"10	2	10
4	Graziano Rossi	Suzuki	43'19"22	3	8
5	Johnny Cecotto	Yamaha	43'38"92	7	6
6	Franco Uncini	Suzuki	43'42"49	5	5
7	Kork Ballington	Kawasaki	43'48"73	16	4
8	Philippe Coulon	Suzuki	43'56"21	13	3
9	Jack Middelburg	Yamaha	44'03"38	11	2
10	Dave Potter	Yamaha	44'08"94	17	1
11	Dale Singleton	Yamaha	44'09"13	21
12	John Newbold	Suzuki	44'11"28	15
13	Graeme Crosby	Suzuki	44'12"62	6
14	Raymond Roche	Yamaha	44'31"87	27
15	Takazumi Katayama	Honda		28
16	Boet van Dulmen	Bakker-Yamaha		24
17	Steve Parrish	Suzuki		36
18	Roger Marshall	Yamaha		23
19	Willem Zoet	Suzuki		26
20	Peter Sjöström	Suzuki		41
21	Paul Henderson	Suzuki		42
22	Gustav Reiner	Suzuki		37
23	Werner Nenning	Yamaha		30
24	Gerhard Vogt	Suzuki		39
25	Henk de Vries	Suzuki		40
DNF	Wil Hartog	Suzuki		8
DNF	Michel Rougerie	Suzuki	Val[1]	9
DNF	Barry Sheene	Harris-Yamaha		10
DNF	Michel Frutschi	Yamaha		12
DNF	Patrick Pons	Yamaha	Val	14	(†)
DNF	Hubert Rigal	Yamaha		18
DNF	Carlo Perugini	Suzuki		19
DNF	Bernard Fau	Yamaha		20
DNF	Sadao Asami	Yamaha		22
DNF	Jeffrey Sayle	Yamaha		25
DNF	Gianni Rolando	Suzuki		29
DNF	Graham Wood	Yamaha		31
DNF	Steve Manship	Yamaha		32
DNF	Seppo Rossi	Suzuki		33
DNF	Stuart Avant	Suzuki		34
DNQ	Franck Gross	Suzuki
DNQ	Dennis Ireland	Suzuki
DNQ	John Woodley	Suzuki
DNQ	Roberto Pietri	Suzuki
DNQ	Mick Grant	Suzuki
DNQ	Alex George	Yamaha
DNQ	Alain Nies	Suzuki

Top 10 WK-stand na deze race

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Kenny Roberts	Yamaha	79
2	Randy Mamola	Suzuki	66
3	Franco Uncini	Suzuki	46
4	Marco Lucchinelli	Suzuki	44
5	Graziano Rossi	Suzuki	38
6	Johnny Cecotto	Yamaha	26
7	Wil Hartog	Suzuki	21
8	Takazumi Katayama	Suzuki	18
9	Graeme Crosby	Suzuki	17
	Jack Middelburg	Yamaha / Bakker-Yamaha

Jon Ekerold vreesde de druk van Toni Mang, die al wereldkampioen 250cc-was en zich nu op de 350cc-klasse concentreerde. Ekerold besefte dat hij minstens enkele tweede plaatsen moest scoren om zijn wereldtitel veilig te stellen. In de race was hij als eerste weg, maar Mang brak het ronderecord en nam de leiding in de race over. Ekerold stelde zich tevreden met de tweede plaats, want hij moest te veel risico nemen om Mang te volgen. Patrick Fernandez drong aanvankelijk aan op de tweede plaats, maar viel, waarbij hij een gebroken pols en een heupblessure opliep. Daardoor kwam Eric Saul, die een groot aantal rijders had ingehaald, op de derde plaats terecht. Omdat Johnny Cecotto uitviel stootte Mang meteen door naar de tweede plaats in het kampioenschap.

Uitslag 350 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Toni Mang	Krauser-Kawasaki	37'57"33	1	15
2	Jon Ekerold	Bimota-Yamaha	38'11"97	2	12
3	Eric Saul	Bimota-Yamaha	38'17"19	9	10
4	Jean-François Baldé	Kawasaki	38'19"63	3	8
5	Tony Rogers	Yamaha	38'30"46	5	6
6	Keith Huewen	Yamaha	38'50"59	29	5
7	Tony Head	Yamaha	38'32"25	6	4
8	Thierry Espié	Bimota-Yamaha	38'33"25	11	3
9	Jean-Louis Tournadre	Bimota-Yamaha	38'36"91	23	2
10	Walter Villa	Adriatica-Yamaha	38'39"68	4	1
11	Graeme McGregor	Yamaha	38'52"31	12
12	Carlos Lavado	Bimota-Yamaha	39'04"88	13
13	John Pace	Yamaha	39'05"20	22
14	Eero Hyvärinen	Yamaha	39'05"22	21
15	Jacques Cornu	Yamaha	39'05"58	24
16	Murray Sayle	Yamaha	39'11"73	34
17	Edi Stöllinger	Kawasaki	39'11"93	28
18	Pekka Nurmi	Yamaha	39'12"02	26
19	Iwao Ishikawa	Yamaha	39'12"09	32
20	Steve Tonkin	Yamaha	39'12"27	38
21	Chas Mortimer	Cotton-Rotax	39'12"57	31
22	Donnie Robinson	Yamaha	39'24"26	35
23	Reinhold Roth	Yamaha	39'33"17	40
24	Reino Eskelinen	Yamaha		37
DNF	Patrick Fernandez	Yamaha	Val	7
DNF	Jacques Bolle	Yamaha		8
DNF	Jeffrey Sayle	Yamaha		10
DNF	Charlie Williams	Yamaha		14
DNF	Roland Freymond	Bimota-Yamaha		15
DNF	René Delaby	Yamaha		17
DNF	Massimo Matteoni	Bimota-Yamaha		18
DNF	Didier de Radiguès	Yamaha		19
DNF	Johnny Cecotto	Bimota-Yamaha		25
DNF	Carlo Perugini	RTM		27
DNF	Phil Mellor	Yamaha		30
DNF	Siegfried Minich	Yamaha		33
DNF	Hervé Guillieux	Yamaha		36
DNF	Yo-Chan Matsumoto	Yamaha		39
DNQ	Klaas Hernamdt	Yamaha
DNQ	Gustav Reiner	Yamaha
DNQ	Graham Young	Yamaha
DNQ	Marco Grecco	Yamaha
DNQ	Alan Roethlisberger	Yamaha
DNQ	Bernard Murray	Yamaha

Top 10 WK-stand na deze race

Pos	Coureur	Motorfiets	Ptn
1	Jon Ekerold	Bimota-Yamaha	47
2	Toni Mang	Krauser-Kawasaki	33
3	Johnny Cecotto	Bimota-Yamaha	27
4	Eric Saul	Bimota-Yamaha	24
5	Jean-François Baldé	Kawasaki	18
6	Walter Villa	Adriatica-Yamaha	16
	Massimo Matteoni	Bimota-Yamaha
8	Patrick Fernandez	Bimota-Yamaha	12
9	Jeffrey Sayle	Yamaha	11
10	Carlo Perugini	RTM	10

Kork Ballington had een slechte start in de 250cc-race, maar vond toch vrij snel aansluiting bij koploper Toni Mang. In de veertiende ronde nam Ballington de leiding definitief over. De strijd om de derde plaats ging tussen Graeme McGregor, Thierry Espié, Steve Tonkin, Edi Stöllinger en Hans Müller. De Cotton van McGregor verloor in de laatste twee ronden vermogen, waardoor hij moest afhaken. Espié werd derde, maar had 36 seconden achterstand op de koplopers.

Uitslag 250 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Kork Ballington	Kawasaki	38'42"49	2	15
2	Toni Mang	Krauser-Kawasaki	38'43"01	1	12
3	Thierry Espié	Yamaha	39'18"35	13	10
4	Edi Stöllinger	Kawasaki	39'20"59	10	8
5	Hans Müller	Yamaha	39'20"96	4	6
6	Steve Tonkin	Cotton-Rotax	39'22"38	19	5
7	Graeme McGregor	Cotton-Rotax	39'30"21	11	4
8	Roland Freymond	Ad Maiora	39'32"01	12	3
9	Charlie Williams	Yamaha	39'33"31	6	2
10	Tony Rogers	Yamaha	39'33"43	3	1
11	Jean-Marc Toffolo	Yamaha	39'45"85	7
12	Tony Head	Yamaha	39'45"93	20
13	Jacques Bolle	Yamaha	39'46"28	17
14	John Pace	Yamaha	39'49"49	23
15	René Delaby	Yamaha	39'50"44	16
16	André Gouin	Yamaha	39'51"36	22
17	Paolo Ferretti	Yamaha	39'53"94	34
18	Jean-François Baldé	Kawasaki	39'54"81	15
19	Barry Woodland	Yamaha	40'14"55	36
20	Chas Mortimer	Cotton-Rotax	40'15"12	39
21	Pierre Tocco	Yamaha	40'15"50	38
22	Jean-Louis Guignabodet	Kawasaki	40'15"91	33
23	Neil Tuxworth	Yamaha	40'19"00	32
24	Derek Huxley	Cotton-Rotax	40'19"38	26
DNF	Peter Looijesteijn	Yamaha		5
DNF	Alan North	Yamaha		8
DNF	Roger Sibille	Yamaha		9
DNF	Joey Dunlop	Yamaha		14
DNF	Carlos Lavado	Yamaha		18
DNF	Eero Hyvärinen	Yamaha		21
DNF	Walter Villa	Yamaha		24
DNF	Sauro Pazzaglia	Ad Maiora		25
DNF	Steve Henshaw	Yamaha		28
DNF	Jean-Louis Tournadre	Yamaha		29
DNF	Jacques Cornu	Yamaha		30
DNF	Pekka Nurmi	Yamaha		35
DNF	Phil Mellor	Yamaha		37
DNF	Didier de Radiguès	Yamaha		40
DNQ	Klaas Hernamdt	Yamaha
DNQ	Graham Young	Yamaha
DNQ	Reinhold Roth	Yamaha
DNQ	Patrick de Radiguès	Yamaha
DNQ	Eric Saul	Yamaha
DNQ	Murray Sayle	Yamaha
DNQ	Bernard Murray	Yamaha
DNQ	Bengt Elgh	Yamaha
DNQ	Guy Bertin	MBA
DNQ	Steve Cull	Cotton-Rotax

Top 10 WK-stand na deze race

Pos	Coureur	Motorfiets	Ptn
1	Toni Mang (wereldkampioen)	Krauser-Kawasaki	103
2	Kork Ballington	Kawasaki	60
3	Thierry Espié	Bimota-Yamaha	48
4	Jean-François Baldé	Kawasaki	37
5	Roland Freymond	Ad Maiora	35
6	Carlos Lavado	Yamaha	29
7	Giampaolo Marchetti	Yamaha	28
8	Eric Saul	Yamaha	24
9	Jacques Cornu	Yamaha	20
10	Patrick Fernandez	Yamaha	16

Peter Looijesteijn had de derde trainingstijd in de 125cc-klasse neergezet, maar remde zichzelf al in de opwarmronde onderuit, waardoor die startplaats leeg bleef. Harald Bartol startte als snelste, maar werd al snel gepasseerd door Guy Bertin, die werd gevolgd door Ángel Nieto. Er ontstonden twee gevechten: om de eerste plaats tussen Bertin en Nieto en om de derde plaats tussen Bruno Kneubühler, Loris Reggiani en Pier Paolo Bianchi. In de elfde ronde viel Nieto uit door schakelproblemen, waardoor Bertin gemakkelijk aan de leiding ging met zes seconden voorsprong. Toch riskeerde Bertin te veel: in de laatste ronde remde hij zichzelf onderuit, waardoor Reggiani zijn eerste Grand Prix won, voor Kneubühler en Bianchi.

Uitslag 125 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Loris Reggiani	Minarelli	34'31"04	6	15
2	Bruno Kneubühler	MBA	34'44"23	7	12
3	Pier Paolo Bianchi	Minarelli	34'44"44	4	10
4	Iván Palazzese	MBA	34'54"55	13	8
5	Eugenio Lazzarini	Iprem	34'55"10	9	6
6	Harald Bartol	MBA	35'07"66	5	5
7	Hans Müller	MBA	35'08"83	8	4
8	Patrick Hérouard	MBA	35'13"31	12	3
9	Henk van Kessel	Condor	35'25"53	11	2
10	Michel Galbit	Morbidelli	35'31"65	14	1
11	Thierry Noblesse	MBA	35'41"37	17
12	Rino Zuliani	MBA	35'42"50	16
13	Martin van Soest	MBA	36'00"19	25
14	Peter Hubbard	Morbidelli	36'10"21	20
15	Paul Bordes	Morbidelli	36'12"65	21
16	Johnny Wickström	Morbidelli	36'13"12	30
17	Willy Pérez	MBA	36'16"77	22
18	Jan Huberts	MBA	+1 ronde	36
19	Fernando González de Nicolás	MBA	+1 ronde	24
20	René Rénier	MBA	+1 ronde	33
21	Fabrizio Santarini	MBA	+1 ronde	31
22	Joe Genoud	MBA	+1 ronde	29
23	Jörg Affolter	MBA	+1 ronde	32
DNF	Guy Bertin	Motobécane	Val	1
DNF	Ángel Nieto	Minarelli	Versnellingsbak 2
DNF	Clive Horton	Morbidelli		10
DNF	August Auinger	MBA		15
DNF	Stefan Dörflinger	Morbidelli		18
DNF	Jean-Claude Selini	MBA		19
DNF	Per-Edvard Carlsson	MBA		23
DNF	John Kernan	MBA		26
DNF	Barry Smith	MBA		27
DNF	Tony Smith	Morbidelli		28
DNF	Reiner Koster	MBA		34
DNF	Alojz Pavlic	MBA		35
DNS	Peter Looijesteijn	MBA	Val[2]	3

Top 10 WK-stand na deze race

Pos	Coureur	Motorfiets	Ptn
1	Pier Paolo Bianchi	MBA	80
2	Ángel Nieto	Minarelli	66
3	Loris Reggiani	Minarelli	63
4	Bruno Kneubühler	MBA	55
5	Guy Bertin	Motobécane	51
6	Hans Müller	MBA	42
7	Iván Palazzese	MBA	25
8	Peter Looijesteijn	MBA	17
	Barry Smith	MBA
10	Ricardo Tormo	MBA	13

Jock Taylor en Benga Johansson werden eigenlijk al wereldkampioen in de opwarmronde, toen Rolf Biland door een vastloper de pit moest opzoeken. Bovendien viel Alain Michel al in de eerste ronde uit. Taylor moest de overwinning laten aan Derek Jones en Brian Ayres, maar zijn tweede plaats was voldoende voor de wereldtitel. Op het podium was er weinig vreugde, want tijdens de race waren de combinaties van Mal White/Phil Spendlove en Yvan Trolliet/Denis Vernet met elkaar in botsing gekomen. Daarbij vlogen White en Spendlove over de vanghekken en tegen het talud, waarbij Mal White op slag werd gedood.

Uitslag zijspannen

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Punten
1	Derek Jones	Brian Ayres	Ireson-Yamaha	32'08"28	15
2	Jock Taylor	Benga Johansson	Windle-Yamaha		12
3	George O'Dell	Kenneth Williams	Yamaha		10
4	Peter Campbell	Richard Goodwin	Yamaha		8
5	Dick Greasley	Stewart Atkinson	Yamaha		6
6	Egbert Streuer	Boy Brouwer[3]	LCR-Yamaha		5
7	Walter Ohrmann	Erich Schmitz	Yamaha		4
8	Masato Kumano	Georg Buchner	Kumano-Yamaha		3
9	Bruno Holzer	Karl Meierhans	LCR-Yamaha		2
10	John Barker	Nick Cutmore	Yamaha		1
DNF	Alain Michel	Michael Burkhardt	Seymaz-Yamaha
DNF	Yvan Trolliet	Denis Vernet	Seymaz-Yamaha	Ongeval
DNF	Mal White	Phil Spendlove	Yamaha	Ongeval	Mal White (†)
DNS	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	Vastloper

Top 10 WK-stand na deze race

Pos	Coureur	Bakkenist	Motorfiets	Ptn
1	Jock Taylor (wereldkampioen)	Benga Johansson (wereldkampioen)	Windle-Yamaha	79
2	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	48
3	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-LCR-Yamaha	40
4	Alain Michel	Paul Gérard en Michael Burkhardt	Seymaz-Fath / Seymaz-Yamaha	39
5	Derek Jones	Brian Ayres	Ireson-Yamaha	35
6	Egbert Streuer	Johan van der Kaap en Boy Brouwer	LCR-Yamaha	34
7	Bruno Holzer	Karl Meierhans	LCR-Yamaha	21
8	George O’Dell	Kenneth Williams en Bill Boldison	Yamaha	14
9	Göte Brodin	Billy Gällros	Krauser-LCR-Yamaha	11
	Michel Vanneste	Serge Vanneste	Busch-Suzuki

• Yamaha haalde zich in Silverstone de woede van veel privérijders op de hals, toen Barry Sheene, die nog niets had gepresteerd, een fabrieksmotor kreeg. Deze motor had net als die van Roberts elektronische powervalves. Toen het niet werkte kreeg hij ook nog een Harris-frame. Vooral Boet van Dulmen en Jack Middelburg begrepen er niets van. Middelburg had zelfs al een Grand Prix gewonnen.
• Giampaolo Marchetti kon niet starten door een beenbreuk die hij had opgelopen door een verkeersongeval in Italië. Hij zou nooit meer in het wereldkampioenschap aan de start komen.
• Rolf Steinhausen was in België gecrasht en besloot daarna zijn carrière te beëindigen. Dat betekende uiteindelijk alleen dat hij in 1980 niet meer aan de start kwam. In 1981 hervatte hij zijn carrière.
• Voor Mick Grant herhaalde de geschiedenis zich. In 1979 was zijn Honda NR 500 na een val in de race uitgebrand, in 1980 gebeurde hetzelfde in de trainingen.