Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1982

De Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1982 was de tweede Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1982. De races werden verreden op 2 mei 1982 op de Salzburgring nabij Salzburg

Land Oostenrijk
Datum2 mei 1982
OrganisatorFIM
500 cc
Poleposition Graeme Crosby
Snelste ronde Marco Lucchinelli
Eerste Franco Uncini
Tweede Barry Sheene
Derde Kenny Roberts
350 cc
Poleposition Didier de Radiguès
Snelste ronde Toni Mang
Eerste Eric Saul
Tweede Toni Mang
Derde Patrick Fernandez
125 cc
Poleposition Hans Müller
Snelste ronde August Auinger
Eerste Ángel Nieto
Tweede August Auinger
Derde Pier Paolo Bianchi
Zijspan
Poleposition Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Snelste ronde Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Eerste Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Tweede Alain Michel/ Michael Burkhardt
Derde Werner Schwärzel/ Andreas Huber

Algemeen

Doordat de Oostenrijkse GP altijd eind april georganiseerd werd, was er al jarenlang "sneeuwgarantie". In 1979 kon er nauwelijks getraind worden door het slechte weer, in 1980 werd de hele race afgeblazen en stonden de teams ingesneeuwd in het rennerskwartier en in 1982 sneeuwde het opnieuw tijdens de trainingen. De Japanse fabrieken stelden voor om de GP opnieuw af te blazen, maar lieten het uiteindelijk aan hun coureurs over of ze wilden rijden of niet. Die fabrieksrijders hadden al een enorm voordeel, want in de weken voor de GP hadden de fabrieken het circuit voor privétrainingen afgehuurd. Privérijders waren daarbij weggestuurd en hadden nog helemaal niet kunnen trainen. Uiteindelijk werd er één training op een verraderlijk en gedeeltelijk droog circuit gereden. Uiteindelijk werden er vier ingekorte races gereden, voor slechts 40.000 toeschouwers.

500cc-klasse

In Oostenrijk was de 500cc-race enorm spannend omdat er acht rijders in de kopgroep zaten. Barry Sheene (Yamaha) leidde de race zeven ronden lang, gevolgd door Kenny Roberts met de nieuwe Yamaha OW 61 W4, Graeme Crosby, Boet van Dulmen, Freddie Spencer, Gustav Reiner en Marco Lucchinelli. Randy Mamola, Jack Middelburg en Takazumi Katayama hadden een slechte start, net als Franco Uncini en Loris Reggiani. Die laatste twee wisten echter gebruik te maken van het gevecht aan de leiding, dat nu eenmaal tijd kostte, en kwamen bij de kopgroep. Roberts nam de leiding over toen de Yamaha van Sheene op drie cilinders ging lopen. Vanaf dat moment ontstond een gevecht tussen acht man, want Sheene's Yamaha pakte weer op. Uncini en Lucchinelli namen de leiding van Roberts over, die ook gepasseerd werd door Spencer, die later uitviel door een vastloper. In de laatste ronde probeerde Lucchinelli Uncini uit te remmen, maar daarbij kwam hij ten val, mogelijk over de olie van de juist daarvoor gevallen Reiner. Door de val van Lucchinelli remde Reggiani te hard waardoor hij ook viel. Uncini reed naar de overwinning, Sheene werd toch nog tweede, ook al omdat derde man Roberts wat stuurproblemen had. Boet van Dulmen profiteerde van de vele valpartijen en werd weer de beste privérijder op de vijfde plaats.

Uitslag 500cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Franco Uncini Gallina-Suzuki 39:47.20 10 15
2 Barry Sheene John Player-Yamaha +4,93 2 12
3 Kenny Roberts Yamaha +18,62 3 10
4 Graeme Crosby Marlboro-Yamaha +21,21 1 8
5 Boet van Dulmen Suzuki +40,22 5 6
6 Seppo Rossi Suzuki +1:10.86 18 5
7 Randy Mamola HB-Suzuki +1:30.56 14 4
8 Leandro Becheroni Suzuki +1 ronde 39 3
9 Takazumi Katayama RSC-Honda +1 ronde 24 2
10 Andreas Hofmann Suzuki +1 ronde 7 1
11 Guido Paci Yamaha +1 ronde 22
12 Jon Ekerold Suzuki +1 ronde 19
13 Philippe Coulon Suzuki +1 ronde 25
14 Graziano Rossi Yamaha +1 ronde 17
15 Reinhold Roth Suzuki +1 ronde 30
16 Steve Parrish Yamaha +1 ronde 33
17 Virginio Ferrari HB-Suzuki + 2 ronden 28
18 Josef Ragginger Suzuki + 2 ronden 32
19 Hans Steinhögl Suzuki + 2 ronden 20

Niet gefinished

Coureur Merk Oorzaak Grid
Chris Guy Suzuki 31
Kork Ballington Kawasaki 11
Walter Migliorati Suzuki 26
Keith Huewen Suzuki 36
Bernard Fau Suzuki 23
Josef Hage Suzuki 35
Stu Avant Suzuki 16
Jack Middelburg Ergon-Suzuki Bougie 13
Sergio Pellandini Suzuki 29
Marco Lucchinelli RSC-Honda Val 9
Gustav Reiner Suzuki Val 6
Peter Sjöström Suzuki 38
Peter Looijesteijn Suzuki Val[1] 15
Giovanni Pelletier Morbidelli 21
Michel Frutschi Sanvenero 37
Fritz Kerschbaumer Yamaha 34
Marco Papa Suzuki Val 27
Marc Fontan Sonauto-Yamaha 4
Freddie Spencer RSC-Honda Vastloper 12
Loris Reggiani Gallina-Suzuki Val[2] 8
Marco Papa Suzuki Val

Top tien WK-tussenstand 500 cc

Pos.CoureurMotorfietsPtn.
1 Kenny RobertsYamaha25
2 Barry SheeneJohn Player-Yamaha24
3 Franco UnciniGallina-Suzuki23
4 Freddie SpencerRSC-Honda10
5 Graeme CrosbyMarlboro-Yamaha8
6 Takazumi KatayamaRSC-Honda7
7 Marco LucchinelliRSC-Honda6
Boet van DulmenSuzuki
9 Seppo RossiSuzuki5
10 Randy MamolaHB-Suzuki4
Virginio FerrariHB-Suzuki

350cc-klasse

Patrick Fernandez. Eric Saul en Carlos Lavado begonnen intussen aan een inhaalrace na een slechte start. Voor Lavado eindigde die met een kapotte krukas, maar Saul wist de kopgroep te bereiken, waaruit de Radiguès met een lekkende versnellingsbak was weggevallen. Saul bleek uiteindelijk het handigst in het passeren van achterblijvers en won voor Mang, die koppelingsproblemen had, en Fernandez.

Uitslag 350cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Éric Saul Chevallier-Yamaha 37.26.57 7 15
2 Toni Mang Kawasaki 37.26.79 15 12
3 Patrick Fernandez Bimota-Bartol 37.27.74 3 10
4 Siegfried Minich Rotax 37.27.84 9 8
5 Jacques Cornu Yamaha 37.51.91 5 6
6 Alan North Bimota-Yamaha 37.54.12 19 5
7 Wolfgang von Muralt Yamaha 37.54.79 22 4
8 Tony Rogers Armstrong-Rotax 37.55.11 32 3
9 Jeffrey Sayle Armstrong-Rotax 37.55.50 25 2
10 Donnie Robinson Yamaha 38.17.51 11 1
11 Massimo Matteoni Yamaha 38.18.72 30
12 Tony Head Armstrong-Rotax 38.18.98 27
13 Reino Eskelinen Yamaha 38.19.66 28
14 Graeme McGregor Yamaha 38.20.15 14
15 Karl-Thomas Grässel Yamaha 38.20.56 12
16 Franz Kaserer Yamaha 38.46.58 10
17 Josef Hutter Yamaha 38.46.99 26
18 Edwin Weibel Yamaha +1 ronde 20
19 Peter Looijesteijn Yamaha 13
20 Harald Eckl Yamaha 17
21 Edoardo Alemán Yamaha 35

Niet gefinished

Coureur Merk Oorzaak Grid
Didier de Radiguès Chevallier-Yamaha Versnellingsbak 1
Gustav Reiner Yamaha Val[3] 2
Christian Sarron Yamaha 4
Roger Sibille Yamaha 6
Carlos Lavado Yamaha Krukas 8
Pekka Nurmi Yamaha 16
Jean-François Baldé Kawasaki Val[3] 18
Mar Schouten Yamaha 21
René Delaby Yamaha 23
Jose De Faveri Yamaha 24
Bengt Elgh Yamaha 29
Herbert Hauf Seufert 31
Bruno Lüscher Yamaha 33
Svend Anderson Yamaha 34
Hans Hansebraten HGH 36

Top tien WK-tussenstand 350 cc

Pos.CoureurMotorfietsPtn.
1 Eric SaulChevallier-Yamaha23
2 Carlos LavadoYamaha15
3 Toni MangKawasaki12
Jacques CornuYamaha
Jean-François BaldéKawasaki
6 Patrick FernandezBimota-Bartol10
Didier de RadiguèsChevallier-Yamaha
8 Siegfried MinichYamaha8
9 Gustav ReinerBimota-Yamaha5
Alan NorthBimota-Yamaha

125cc-klasse

Eugenio Lazzarini had in Argentinië slechts drie punten gescoord en mocht van teamgenooit Nieto waarschijnlijk de leiding nemen, terwijl Nieto zich bezighield met de strijd om de twee plaats met August Auinger en Ricardo Tormo. Zes ronden voor het einde viel Lazzarini met een kapotte motor uit. Tormo was toen al door een val uitgeschakeld en Auinger besloot zich tevreden te stellen met de tweede plaats achter Nieto en vlak voor Pier Paolo Bianchi.

Uitslag 125cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Ángel Nieto Garelli 34.28.00 6 15
2 August Auinger MBA 34.29.89 5 12
3 Pier Paolo Bianchi Sanvenero 34.31.32 4 10
4 Hans Müller MBA 34.49.26 1 8
5 Pierluigi Aldrovandi MBA 35.15.85 22 6
6 Hans-Jürgen Hummel Sachs-MBA 35.41.23 19 5
7 Erich Klein MBA 35.49.22 9 4
8 Helmut Lichtenberg MBA 35.49.57 8 3
9 Alfred Waibel MBA 35.49.91 20 2
10 Maurizio Vitali MBA 35.50.10 18 1
11 Olivier Liegeois Sanvenero 35.50.43 33
12 Matti Kinnunen MBA 35.51.28 13
13 Peter Sommer MBA 35.51.54 14
14 Theo Timmer MBA 35.51.85 15
15 Johnny Wickström MBA 35.52.02 17
16 Hugo Vignetti Sanvenero 35.52.44 25
17 Alex Bedford MBA 1 ronde 27
18 Robert Bauer MBA 29
19 Lucio Pietroniro MBA 32
20 Werner Schmied MBA 35
21 Thomas Pedersen MBA 37
22 Heinz Pristavnik Morbidelli 34

Niet gefinished

Coureur Merk Oorzaak Grid
Eugenio Lazzarini Garelli Motor 2
Ricardo Tormo Sanvenero Val 3
Henk van Kessel MBA 7
Stefan Dörflinger Krauser-MBA 10
Willy Pérez MBA 11
Bruno Kneubühler MBA 12
Joe Genoud MBA 16
Gerhard Waibel MBA 21
Ivan Palazzese MBA 23
János Drapál Bartol 24
Per Larsen MBA 26
Jan Eggens EGA Val[4] 28
Alojz Pavlič MBA 30
Andrés Sánchez MBA 31
Per-Edvard Carlsson MBA 36

Niet gekwalificeerd

Coureur Merk
Hagen Klein Sanvenero
Jean-Claude Selini MBA
Günter Leitner Morbidelli

Top tien WK-tussenstand 125 cc

Pos.CoureurMotorfietsPtn.
1 Ángel NietoGarelli30
2 August AuingerBartol-MBA20
3 Pier Paolo BianchiSanvenero15
4 Ricardo TormoSanvenero12
5 Willy PérezMBA10
6 Hans MüllerMBA8
7 Pierluigi AldrovandiMBA6
Iván PalazzeseMBA
9 Hans-Jürgen HummelSachs-MBA5
10 Hugo VignettiSanvenero4
Erich KleinMBA

Zijspanklasse

Na de spanning in de 500cc-race was de openingsrace van de zijspanklasse tamelijk saai. Rolf Biland en Kurt Waltisperg gingen er vanaf de start meteen vandoor, terwijl Jean-François Monnin al meteen zijn bakkenist verloor. Alain Michel/Michael Burkhardt konden Biland niet volgen, maar werden zelf ook niet bedreigd en werden tweede. Om de derde plaats werd wel gevochten, door Egbert Streuer/Bernard Schnieders, Derek Jones/Brian Ayres en Werner Schwärzel/Andreas Huber. Streuer blies zijn motor op en Jones verloor zijn bakkenist, waardoor er met Schwärzel drie combinaties uit het team van Mike Krauser op het podium stonden.

Uitslag zijspanklasse

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Rolf Biland Kurt Waltisperg Krauser-LCR-Yamaha 31'53"49 15
2 Alain Michel Michael Burkhard Krauser-Seymaz-Yamaha 32'48"69 12
3 Werner Schwärzel Andreas Huber Krauser-Seymaz-Yamaha 33'06"04 10
4 Jock Taylor Benga Johansson Fowler-Windle-Yamaha 33'06"43 8
5 Masato Kumano Kunio Takeshima LCR-Yamaha +1 ronde 6
6 Mick Boddice Chas Birks Windle-Yamaha 5
7 Hermann Huber Hermann Bäsler Lutz-Yamaha 4
8 Siegfried Berger Edwin Berger Yamaha 3
9 Patrick Thomas Jean-Marc Fresc Seymaz-Yamaha 2
10 Derek Jones Brian Ayres LCR-Yamaha 1

Niet gefinished

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Egbert Streuer Bernard Schnieders LCR-Yamaha Motor
Jean-François Monnin Paul Gerard LCR-Yamaha Bakkenist verloren[5]

Top tien WK-tussenstand zijspanklasse

Pos.CoureurBakkenistMotorfietsPtn.
1 Rolf Biland Kurt WaltispergLCR-Yamaha15
2 Alain Michel Michael BurkhardtSeymaz-Yamaha12
3 Werner Schwärzel Andreas HuberSeymaz-Yamaha10
4 Jock Taylor Benga JohanssonWindle-Yamaha8
5 Masato Kumano Kunio TakeshimaLCR-Yamaha6
6 Mick Boddice Chas BirksWindle-Yamaha5
7 Albert Giesemann Thomas RiedelLCR-Yamaha4
8 Siegfried Berger Edwin BergerYamaha3
9 Patrick Thomas Jean-Marc FrescSeymaz-Yamaha2
10 Derek Jones Brian AyresLCR-Yamaha1

Trivia

Tabak

In Oostenrijk mocht alleen de staat reclame voor tabak maken en daarom moest het team van Giacomo Agostini haar Marlboro-reclame op auto's, tenten, motoren kleding afplakken of verwijderen. Men kende waarschijnlijk slechts één sigarettenmerk, want Gallina-Suzuki (HB), Egbert Streuer (Lucky Strike), Didier de Radiquès en Eric Saul (Johnson), Barry Sheene (John Player) en Christian Sarron en Marc Fontan (Gauloises) hadden nergens last van.

Andere datum

Na jarenlange problemen met sneeuw bedacht de Oostenrijkse organisatie eindelijk dat het misschien handiger was de GP later in het jaar te organiseren. Men stelde voor om in 1983 te ruilen met de GP des Nations, eind mei. Dat zou ook inderdaad gebeuren. Gaandeweg schoof de Oostenrijkse Grand Prix naar het einde van mei en uiteindelijk naar juni.

Hardleers

In 1977 was er zware kritiek geweest op de Oostenrijkse organisatie, die alles verkeerd deed wat ze verkeerd kon toen na een val van Franco Uncini. Als gevolg van het ongeluk overleed Hans Stadelmann, overleefde Patrick Fernandez ternauwernood en moest Dieter Braun zijn carrière beëindigen. Toen was de baan geblokkeerd door de ravage waardoor het ongeluk steeds groter werd, maar de race werd niet afgevlagd. Iets vergelijkbaars gebeurde in 1982 opnieuw: Alois Hager vloog tegen de vangrail en rijder en motorfiets kaatsten terug de baan op, die nu geblokkeerd werd door delen van de doormidden gebroken Suzuki, veel stro en Hager, die door een gebroken been niet van de baan kon komen. Een baancommissaris zwaaide even met de gele vlag, maar verliet zijn post in de richting van het ongeval. Als gevolg daarvan kregen andere rijders geen vlagsignaal en Keith Huewen viel over het wrak van Hager's Suzuki. Graeme Crosby reed de plaats van het ongeval 20 seconden later op volle snelheid (ruim 200 km/h) voorbij, omdat er nog steeds niet gevlagd werd.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Argentinië 1982
FIM wereldkampioenschap wegrace
34e seizoen (1982)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1982

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1981
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1983
1989:JAP · AUS · VST · SPA · NAT · DUI · OOS · JOE · NED · BEL · FRA · GBR · ZWE · TSL · BRA
1988:JAP · VST · SPA · POR · NAT · DUI · OOS · NED · BEL · JOE · FRA · GBR · ZWE · TSL · BRA
1987:JAP · SPA · DUI · NAT · OOS · JOE · NED · FRA · GBR · ZWE · TSL · SMR · POR · BRA · ARG
1986:SPA · NAT · DUI · OOS · JOE · NED · BEL · FRA · GBR · ZWE · SMR · BAD
1985:ZAF · SPA · DUI · NAT · OOS · JOE · NED · BEL · FRA · GBR · ZWE · SMR
1984:ZAF · NAT · SPA · OOS · DUI · FRA · JOE · NED · BEL · GBR · ZWE · SMR
1983:ZAF · FRA · NAT · DUI · SPA · OOS · JOE · NED · BEL · GBR · ZWE · SMR
1982:ARG · OOS · FRA · SPA · NAT · NED · BEL · JOE · GBR · ZWE · FIN · TSL · SMR · DUI
1981:ARG · OOS · DUI · NAT · FRA · SPA · JOE · NED · BEL · SMR · GBR · FIN · ZWE · TSL
1980:NAT · SPA · FRA · JOE · NED · BEL · FIN · GBR · TSL · DUI
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.