Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1982

De Grand Prix van Tsjecho-Slowakije kwam al in de week voor de races onder grote druk te staan. Dat had alles te maken met de toestanden tijdens de Finse Grand Prix, waar de halsstarrige organisatie weigerde de kletsnatte races op het stratencircuit Imatra stil te leggen tot dit uiteindelijk het leven kostte aan zijspancoureur Jock Taylor. De Masaryk-Ring was ook een stratencircuit en het werd voor de 500cc-klasse te gevaarlijk geacht. De coureurs vreesden de eventuele regen, waardoor het voor alle klassen levensgevaarlijk werd. Roland Freymond en Eric Saul hadden al collega's benaderd met een vragenlijst en tijdens de races om het Duitse kampioenschap op de Nürburgring hadden Toni Mang en Martin Wimmer hetzelfde gedaan. Zo gaven 74 coureurs te kennen in de toekomst niet meer op de Masaryk-Ring te willen rijden. De organisatie vroeg de rijders ten minste in 1983 nog terug te keren, want in 1984 zou het nieuwe Automotodrom Brno klaar zijn. De organiserende club probeerde tijdens een vergadering handtekeningen van bereidwillige coureurs te krijgen, maar daar spraken ook Eric Saul, Toni Mang en Mike Krauser, die drie zijspancombinaties (Biland/Waltisperg, Schwärzel/Huber en Michel/Burkhardt) en Stefan Dörflinger steunde. Krauser wilde zijn coureurs niet aan onnodige risico's blootstellen. Geen enkele coureur verklaarde zich bereid in 1983 naar Tsjecho-Slowakije te komen, tenzij er een ander acceptabel circuit gevonden werd. De wedstrijden werden nog steeds goed bezocht met op vrijdag en zaterdag al 120.000 toeschouwers en op zondag zelfs 190.000. Daaronder waren nog steeds veel fans uit de DDR, die de West-Duitse coureurs kwamen aanmoedigen.

Met de moed der wanhoop kwam Jean-François Baldé aan de start in Brno. Zijn in Finland gebroken voet zat in een soort beugel. Toch nam hij heel even de leiding, maar hij kon zijn voet nauwelijks op de voetsteun houden en miste een deel van zijn evenwichtsgevoel. Voor de 250cc-race had hij zich niet eens gekwalificeerd, maar in de 350cc-klasse had hij nog een kans op de wereldtitel. Die moest hij laten varen: hij werd slechts veertiende. Didier de Radiguès nam de leiding over en hij was de rest van de race onbereikbaar. In de derde ronde kwam Toni Mang op de tweede plaats terecht, aangemoedigd door tienduizenden Oost-Duitse fans. Ook hij werd niet meer bedreigd en pakte twaalf punten. Daarmee stelde hij zijn wereldtitel al bijna veilig, want met nog slechts één race te gaan had hij twaalf punten voorsprong op Baldé en vijf punten voorsprong op De Radiguès. Baldé kreeg nu wel een maand de tijd om te herstellen.

Uitslag 350 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Didier de Radiguès	Chevallier-Yamaha	45"24'89	1	15
2	Toni Mang	Kawasaki	45"37'94	2	12
3	Jacques Cornu	Yamaha	46"00'95	3	10
4	Thierry Espié	Chevallier-Yamaha		9	8
5	Eric Saul	Chevallier-Yamaha		6	6
6	Gustav Reiner	Bimota-Solo			5
7	Christian Sarron	Yamaha		8	4
8	Siegfried Minich	Yamaha			3
9	Tony Head	Spondon-Yamaha		10	2
10	Carlos Lavado	Yamaha		4	1
11	Alan North	Yamaha		7
12	Wolfgang von Muralt	Yamaha
13	Martin Wimmer	Yamaha
14	Jean-François Baldé	Kawasaki
15	Roger Sibille	Yamaha
16	Pierre Bolle	Yamaha
17	Patrick Fernandez	Bimota-Bartol		5
18	Steve Williams	Yamaha
19	Edwin Weibel	Yamaha
20	Reino Eskelinen	Yamaha
21	Andreas Berger	Yamaha
22	Bruno Luscher	Yamaha
23	Hans Naef	Yamaha
24	Rudi Gächter	Yamaha
25	Peter Balaz	Rotax
26	Pavol Dekanek	Yamaha
DNF	Jeffrey Sayle	Armstrong
DNF	Massimo Matteoni	Yamaha
DNF	Eero Hyvärinen	Yamaha
DNF	Pekka Nurmi	Yamaha
DNF	Attilio Riondato	Yamaha
DNF	Franz Kaserer	Yamaha
DNF	Karl-Thomas Grässel	Yamaha
DNF	Dick van Logchem	Yamaha		40
DNF	René Delaby	Yamaha
DNF	Josef Hutter	Yamaha
DNF	Thierry Feuz	Yamaha
DNQ	Bohumil Staša	Yamaha

Top tien WK-tussenstand 350 cc

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Toni Mang	Kawasaki	69
2	Didier de Radiguès	Chevallier-Yamaha	64
3	Jean-François Baldé	Kawasaki	57
4	Eric Saul	Chevallier-Yamaha	42
5	Carlos Lavado	Yamaha	36
6	Christian Sarron	Yamaha	28
7	Jacques Cornu	Yamaha	27
8	Alan North	Bimota-Yamaha	25
9	Patrick Fernandez	Bimota-Bartol	21
10	Gustav Reiner	Bimota-Yamaha	19

Didier de Radiguès had net als in de 350cc-klasse als snelste getraind, maar kreeg al in de opwarmronde een vastloper, waardoor hij niet kon starten. Nu nam Carlos Lavado de leiding en hij werd eigenlijk door niemand meer bedreigd. De aandacht richtte zich dan ook om de strijd om de tweede plaats tussen Jean-Louis Tournadre en Toni Mang, want zij stonden ook in de WK-stand dicht bij elkaar. Die strijd begon in de zevende ronde, toen Tournadre en Mang elkaar vonden in een groep met Sito Pons en Martin Wimmer. Zoals altijd bekeek Tournadre het gevecht van de achterkant, want hij ging zeer behoedzaam om met zijn materiaal[1]. Zo vocht Mang om de tweede plaats met Sito Pons, die hij probeerde uit te remmen. Mang had echter - met het oog op de natte plekken op de baan - een intermediate-voorband laten monteren en verloor dit remduel. Hij moest rechtdoor en verloor een groot aantal posities. Vlak voor de finish plaatste Tournadre zijn aanval: hij loste Pons, Wimmer en Fernandez en werd tweede. Mang moest intussen nog hard werken om de achtste plaats te veroveren op Massimo Matteoni, Jean-Marc Toffolo en Jacques Bolle. Tournadre kwam in een comfortabele positie: als Toni Mang de twee laatste GP's won hoefde hij slechts twee derde plaatsen te scoren om wereldkampioen te worden.

Uitslag 250 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Carlos Lavado	Yamaha	42"57'18	7	15
2	Jean-Louis Tournadre	Yamaha	43"06'89	5	12
3	Martin Wimmer	Spondon-Yamaha	43"10'29	4	10
4	Sito Pons	Kobas-Rotax			8
5	Patrick Fernandez	Bimota-Bartol		2	6
6	Roland Freymond	MBA		3	5
7	Christian Estrosi	Pernod		6	4
8	Toni Mang	Kawasaki		8	3
9	Massimo Matteoni	Yamaha			2
10	Jean-Marc Toffolo	Rotax		9	1
11	Jacques Bolle	Yamaha
12	Bruno Luscher	Yamaha
13	Tony Head	Spondon-Yamaha
14	Herbert Besendorfer	Yamaha
15	Etienne Geeraerd	Armstrong
16	Edwin Weibel	Yamaha
17	Eero Hyvärinen	Yamaha
18	Michel Galbit	Yamaha
19	Hans Müller	MBA
20	Paul Harris	Yamaha
21	Franco Marchegiani	Yamaha
22	Thierry Espié	Pernod	Drijfstang	10
23	Thomas Bacher	Yamaha
24	Nedy Crotta	Yamaha
25	Jean-Michel Mattioli	Yamaha
26	Luis Miguel Reyes	Rotax
27	Johnny Scott	Yamaha
28	Constant Pittet	Yamaha
DNF	Jacques Cornu	Yamaha	Ontsteking
DNF	Jean-Louis Guignabodet	Kawasaki	Versnellingsbak
DNF	Paolo Ferretti	MBA
DNF	Christian Sarron	Yamaha
DNF	Massimo Broccoli	Ad Maiora
DNF	Pierluigi Aldrovandi	Yamaha	Val[2]
DNF	Michel Simeon	Yamaha
DNF	Pierre Bolle	Yamaha
DNF	Leif Nielsen	Rotax
DNF	José Moreno	Yamaha
DNF	Dick van Logchem	Yamaha		40
DNF	Eric Saul	Chevallier-Yamaha
DNS	Didier de Radiguès	Chevallier-Yamaha	Vastloper	1
DNQ	Jean-François Baldé	Kawasaki	Blessure

Top tien WK-tussenstand 250 cc

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Jean-Louis Tournadre	Yamaha	98
2	Toni Mang	Kawasaki	87
3	Roland Freymond	MBA	59
4	Martin Wimmer	Spondon-Yamaha	40
5	Carlos Lavado	Yamaha	39
6	Didier de Radiguès	Chevallier-Yamaha	38
7	Jean-Louis Guignabodet	Kawasaki	29
8	Jeffrey Sayle	Armstrong	27
9	Christian Sarron	Yamaha	26
10	Paolo Ferretti	MBA	22
	Jean-François Baldé	Kawasaki

Na de start van de 125cc-race ontstond er een kopgroep met Eugenio Lazzarini, Hans Müller en Iván Palazzese. Ricardo Tormo had een slechte start maar kwam al in de eerste ronde op de vierde plaats voor Edwin Weibel, August Ainger en Bruno Kneubühler terecht. Müller viel wat terug, maar Lazzarini won overtuigend voor Palazzese en Tormo.

Uitslag 125 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Eugenio Lazzarini	Garelli	45"08'93	4	15
2	Iván Palazzese	MBA	45"11'22	5	12
3	Ricardo Tormo	Sanvenero	45"18'55	10	10
4	Hans Müller	MBA		1	8
5	Gerhard Waibel	MBA		7	6
6	August Auinger	Bartol-MBA		2	5
7	Bruno Kneubühler	MBA		9	4
8	Domenico Brigaglia	MBA			3
9	Jean-Claude Selini	MBA			2
10	Henk van Kessel	MBA		20	1
11	Johnny Wickström	MBA
DNF	Anton Straver	MBA	Val	8
DNF	Willem Heykoop	Sanvenero		25
DNF	Stefan Dörflinger	Krauser-MBA		6
DNF	Maurizio Vitali	Garelli
DNS	Ángel Nieto	Sanvenero	Vakantie
DNS	Pierluigi Aldrovandi	MBA	Blessure[2]	3

Top tien WK-tussenstand 125 cc

Pos.	Coureur	Motorfiets	Ptn.
1	Ángel Nieto (Wereldkampioen)	Garelli	111
2	Eugenio Lazzarini	Garelli	95
3	Iván Palazzese	MBA	75
4	Pier Paolo Bianchi	Sanvenero	59
5	Ricardo Tormo	Sanvenero	58
6	August Auinger	Bartol-MBA	55
7	Pierluigi Aldrovandi	MBA	52
8	Hans Müller	MBA	49
9	Jean-Claude Selini	MBA	39
10	Johnny Wickström	MBA	33

Nadat Rolf Biland de snelste trainingstijd en ook de beste start had, zag het er goed uit voor zijn WK-kansen. Nog in de eerste ronde viel hij echter uit, officieel met ontstekingsproblemen, maar na de race vertelde hij dat dit al zijn vijfde kapotte motor was. Egbert Streuer nam de leiding over tot in de vierde ronde het zijspanwiel bij een snelheid van meer dan 200 km/h afbrak. Werner Schwärzel profiteerde van dit alles het meest, want hoewel hij op de finish nipt verslagen werd door Alain Michel, nam hij met zijn twaalf punten de leiding in het wereldkampioenschap over.

Uitslag zijspannen

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Grid	Punten
1	Alain Michel	Michael Burkhardt	Krauser-Seymaz-Yamaha	39"36'38	4	15
2	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-Seymaz-Yamaha	39"36'84	3	12
3	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha	39"56'38	5	10
4	Rolf Steinhausen	Hermann Hahn	Busch-Yamaha		6	8
5	Masato Kumano	Kunio Takeshima	LCR-Yamaha			6
6	Patrick Thomas	Helmut Schilling	Seymaz-Yamaha			5
7	Trevor Ireson	Donnie Williams	Ireson-Yamaha		8	4
8	Mick Boddice	Chas Birks	Windle-Yamaha		9	3
9	Jean-François Monnin	Wolfgang Kalauch	LCR-Yamaha		10	2
10	Mick Barton	Nick Cutmore	Yamaha			1
DNF	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	Wielophanging 2
DNF	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	Ontsteking	1

Top tien WK-tussenstand zijspanklasse

Pos.	Coureur	Bakkenist	Motorfiets	Ptn.
1	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-Seymaz-Yamaha	64
2	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	60
3	Alain Michel	Michael Burkhardt	Krauser-Seymaz-Yamaha	39
4	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	33
	Jock Taylor (†)	Benga Johansson	Fowler-Windle-Yamaha
6	Patrick Thomas	Jean-Marc Fresc/ Horst Juhant/ Helmut Schilling	Seymaz-Yamaha	20
7	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha	19
8	Steve Abbott	Shaun Smith	Yamaha	16
9	Dennis Bingham	Julia Bingham	Yamaha	14
10	Masato Kumano	Kunio Takeshima	LCR-Yamaha	13
	Rolf Steinhausen	Hermann Hahn	Busch-Yamaha

Gecorrigeerde top tien WK-tussenstand zijspanklasse

Pas begin september realiseerde men zich bij de FIM dat bij de Grand Prix van Finland een blunder was begaan, door geen punten toe te kennen in de zijspanrace die na zeven ronden was gestaakt. Men had reglementair halve punten moeten toekennen, maar ten tijde van de Grand Prix van Tsjecho-Slowakije was deze (werkelijke) stand nog niet bekend.

Pos.	Coureur	Bakkenist	Motorfiets	Ptn.
1	Werner Schwärzel	Andreas Huber	Krauser-Seymaz-Yamaha	69
2	Rolf Biland	Kurt Waltisperg	Krauser-LCR-Yamaha	67,5
3	Alain Michel	Michael Burkhardt	Krauser-Seymaz-Yamaha	45
4	Egbert Streuer	Bernard Schnieders	LCR-Yamaha	35,5
	Jock Taylor (†)	Benga Johansson	Fowler-Windle-Yamaha
6	Patrick Thomas	Jean-Marc Fresc/ Horst Juhant/ Helmut Schilling	Seymaz-Yamaha	24
7	Derek Jones	Brian Ayres	LCR-Yamaha	19
8	Steve Abbott	Shaun Smith	Yamaha	16
9	Dennis Bingham	Julia Bingham	Yamaha	15,5
10	Rolf Steinhausen	Hermann Hahn	Busch-Yamaha	14