Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1979

De Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1979 was de dertiende en laatste[1] race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1979. De races werden verreden op 2 september 1979 op het Circuit Bugatti nabij Le Mans, Frankrijk. Tijdens deze Grand Prix werden de wereldtitels in de 50cc-klasse en de 500cc-klasse beslist.

Officiële naamChampionnat du Monde, Grand Prix de France
Land Frankrijk
Datum2 september 1979
OrganisatorFIM
500 cc
Poleposition Kenny Roberts
Snelste ronde Virginio Ferrari
Eerste Barry Sheene
Tweede Randy Mamola
Derde Kenny Roberts
350 cc
Poleposition Kork Ballington
Snelste ronde Eric Saul
Eerste Patrick Fernandez
Tweede Roland Freymond
Derde Walter Villa
250 cc
Poleposition Gregg Hansford
Snelste ronde Kork Ballington
Eerste Kork Ballington
Tweede Gregg Hansford
Derde Patrick Fernandez
125 cc
Poleposition Guy Bertin
Snelste ronde Ángel Nieto
Eerste Guy Bertin
Tweede Ricardo Tormo
Derde Pier Paolo Bianchi
50 cc
Poleposition Ricardo Tormo
Snelste ronde Stefan Dörflinger
Eerste Eugenio Lazzarini
Tweede Stefan Dörflinger
Derde Rolf Blatter
Zijspan B2B
Poleposition Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Snelste ronde Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Eerste Rolf Biland/ Kurt Waltisperg
Tweede Bruno Holzer/ Karl Meierhans
Derde Derek Jones/ Brian Ayres

500 cc

Hoewel de Honda NR 500's na de afgang in Silverstone vernieuwd waren, konden Mick Grant en Takazumi Katayama zich niet kwalificeren voor de Franse Grand Prix. Ze moesten na de opwarmronde het veld ruimen[2], maar weigerden dit aanvankelijk, waardoor de start vertraagd werd. De eerste acht rijders die zich wel kwalificeerden, hadden tijden binnen één seconde gereden. Virginio Ferrari had nog een theoretische kans op de wereldtitel, maar dan moest hij deze race winnen en mocht Kenny Roberts niet meer dan 1 punt scoren. Na de start ging Boet van Dulmen op kop, gevolgd door Wil Hartog, Barry Sheene, Kenny Roberts, Virginio Ferrari, Franco Uncini en Randy Mamola. Hartog nam al binnen een halve ronde de leiding over, terwijl van Dulmen in de tweede ronde te veel risico nam en viel. Aan de leiding van de race bleven de posities voortdurend wisselen. Sheene reed een aantal ronden op kop, daarna Ferrari, opnieuw Sheene en Hartog. Kenny Roberts was in gevecht met Randy Mamola, maar reed (naar eigen zeggen) in de eerste ronden verkrampt uit angst om te vallen. In de 13e ronde viel Virginio Ferrari toen hij Johnny Cecotto buitenom wilde passeren. Hij raakte ernstig geblesseerd en zijn Suzuki was afgeschreven. Dit was het moment dat Kenny Roberts voor de tweede keer wereldkampioen werd. Sheene en Hartog streden intussen om de leiding, gevolgd door Roberts en Mamola tot de eerste achterblijvers in zicht kwamen. Bij het passeren wist Roberts de kop te nemen, maar drie ronden later nam Sheene die weer over. In de laatste ronde raakten Roberts en Sheene elkaar bij het passeren van een achterblijver, waarvan Sheene profiteerde door te winnen en ook Mamola kon Roberts voorbij om tweede te worden. Wil Hartog viel uit door een kapot krukaslager, maar werd als achttiende geklasseerd.

Uitslag 500 cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Barry Sheene Suzuki 48' 06" 80 15
2 Randy Mamola Suzuki +2" 40 12
3 Kenny Roberts Yamaha +13" 89 10
4 Franco Uncini Suzuki +19" 71 8
5 Johnny Cecotto Yamaha +20" 02 6
6 Philippe Coulon Suzuki +20" 66 5
7 Steve Parrish Suzuki +56" 32 4
8 Michel Rougerie Suzuki +1' 14" 07 3
9 John Woodley Suzuki +1 ronde 2
10 Peter Sjöström Suzuki +1 ronde 1
11 Seppo Rossi Suzuki +1 ronde
12 Henk de Vries Suzuki +1 ronde
13 Hervé Guilleux BUT +1 ronde
14 Gianni Rolando Suzuki +2 ronden
15 Roberto Pietri Suzuki +2 ronden
16 Gerhard Vogt Suzuki +2 ronden
17 Alain Röthlisberger Suzuki +3 ronden
18 Wil Hartog Suzuki +7 ronden
19 Willem Zoet Suzuki +7 ronden
20 Michel Rastel Suzuki +8 ronden
DNF Gustav Reiner Suzuki
DNF Giovanni Pelletier Suzuki
DNF Josef Hage Suzuki
DNF Lennart Bäckström Suzuki
DNF Max Wiener Suzuki
DNF Carlo Perugini Suzuki
DNF Børge Nielsen Suzuki
DNF Virginio Ferrari Suzuki val
DNF Dennis Ireland Suzuki
DNF Franck Gross Suzuki
DNF Boet van Dulmen Suzuki val
DNF Graziano Rossi Morbidelli
DNF Sergio Pellandini Suzuki
DNF Marco Lucchinelli Suzuki
DNQ Mick Grant Honda
DNQ Takazumi Katayama Honda
DNQ Carlos de San Antonio Suzuki
DNQ Kenny Blake Yamaha
DNQ Bo Granath Yamaha
DNQ Wong-Kwong King Suzuki

350 cc

Na de natte 50cc-race in Frankrijk droogde het op en de 350cc-rijders besloten slicks te monteren, maar de baan bleef nat. De wereldtitel was al beslist, maar er was nog strijd om de tweede plaats tussen Patrick Fernandez en Gregg Hansford. Eric Saul nam na de start de leiding, maar riskeerde te veel op de natte baan en viel. Fernandez kwam nu aan de leiding voor Kork Ballington en Hansford. De baan bleef half nat en daardoor gleed ook Hansford weg bij een inhaalpoging. De beide overgebleven koplopers werden ingelopen door een flinke groep achtervolgers, waarvan er veel door machinepech stilvielen. Toen het ineens ging regenen begon de machine van Ballington te stotteren waardoor hij een aantal posities verloor. Roland Freymond werd nu tweede voor Walter Villa, die derde werd ondanks een klein schuivertje in de regen.

Uitslag van 350 cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Patrick Fernandez Yamaha 48' 12" 0 15
2 Roland Freymond Yamaha +5" 1 12
3 Walter Villa Yamaha +17" 0 10
4 Hervé Guilleux BUT-Yamaha +21" 8 8
5 Kork Ballington Kawasaki +46" 0 6
6 Michel Rougerie Bimota-Yamaha +1' 14" 8 5
7 Paolo Pileri RTM +1' 30" 6 4
8 Jeffrey Sayle Yamaha +1 ronde 3
9 Joey Dunlop Yamaha +1 ronde 2
10 Alan North Yamaha +1 ronde 1
11 Olivier Chevallier Yamaha +1 ronde
12 Tony Head Yamaha +1 ronde
13 Jean-Marc Toffolo Armstrong +2 ronden
14 Sauro Pazzaglia Yamaha +3 ronden
15 Massimo Matteoni Yamaha +5 ronden
16 Patrick Pons Yamaha +7 ronden
DNF Sadao Asami Yamaha
DNF Jon Ekerold Yamaha
DNF Toni Mang Kawasaki
DNF Michel Frutschi Yamaha
DNF Jacques Bolle Yamaha
DNF Eduard Stöllinger Kawasaki
DNF Eric Saul Adriatica-Yamaha val
DNF Bengt Elgh Yamaha
DNF Eero Hyvärinen Yamaha
DNF Pekka Nurmi Yamaha
DNF Chas Mortimer Yamaha
DNF Gregg Hansford Kawasaki val
DNF Pentti Korhonen Yamaha
DNF Etienne Geeraerdt Yamaha
DNF Richard Hubin Yamaha
DNF Murray Sayle Yamaha
DNF Christian Estrosi Kawasaki
DNF Max Wiener Yamaha
DNF Graeme McGregor Yamaha
DNF Åke Grahn Yamaha
DNS Patrick de Radiguès Yamaha
DNQ Arturo Venanzi Yamaha
DNQ Alain Béraud Yamaha
DNQ Pierre Tocco Yamaha
DNQ Barry Woodland Yamaha
DNQ Hubert Rigal Yamaha

250 cc

In de 250cc-race in Frankrijk nam Kork Ballington al vroeg de leiding, voor Gregg Hansford. Achter hen kwam een groep aangevoerd door Graziano Rossi, die echter door een val werd uitgeschakeld. Patrick Fernandez had een slechte start, maar wist zich door het veld naar voren te werken om derde te worden.

Uitslag 250 cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Kork Ballington Kawasaki 41' 52" 60 15
2 Gregg Hansford Kawasaki +26" 57 12
3 Patrick Fernandez Yamaha +40" 14 10
4 Randy Mamola Yamaha +52" 22 8
5 Toni Mang Kawasaki +52" 86 6
6 Jean-François Baldé Kawasaki +55" 21 5
7 Eric Saul Adriatica +55" 54 4
8 Olivier Chevallier Yamaha +1' 12" 86 3
9 Richard Hubin Yamaha +1' 23" 90 2
10 Roland Freymond Yamaha +1' 24" 18 1
11 Raymond Roche Yamaha +1' 31" 96
12 Jean Lafond Yamaha +1' 47" 00
13 Sauro Pazzaglia Yamaha +1 ronde
14 Eduard Stöllinger Kawasaki +1 ronde
15 Alan North Yamaha +1 ronde
16 Jean-Jacques Peyre Yamaha +1 ronde
17 Lennart Bäckström Yamaha +1 ronde
18 Christian Berthod Yamaha +1 ronde
19 Barry Woodland Yamaha +1 ronde
20 Murray Sayle Yamaha +3 ronden
21 Walter Villa Yamaha +6 ronden
DNF Sadao Asami Yamaha
DNF Jon Ekerold Yamaha
DNF Guy Bertin Yamaha
DNF Christian Estrosi Kawasaki
DNF Hans Müller Yamaha
DNF Chas Mortimer Yamaha
DNF Philippe Barbera Yamaha
DNF Jacques Bolle Yamaha
DNF Eilert Lundstedt Yamaha
DNF René Delaby Yamaha
DNF Eero Hyvärinen Yamaha
DNF Graziano Rossi Morbidelli val
DNF Graeme McGregor Yamaha
DNF Tony Head Yamaha
DNS Paolo Pileri Yamaha
DNQ Philippe Roussel Yamaha
DNQ Jeffrey Sayle Yamaha
DNQ Pierre-Etienne Samin Yamaha
DNQ Bengt Elgh Yamaha
DNQ Åke Grahn Yamaha
DNQ Josef Hage Yamaha
DNQ Clive Horton Yamaha
DNQ Pentti Korhonen Yamaha

125 cc

Ángel Nieto had bewust de GP van Tsjecho-Slowakije laten schieten om zijn zestigse WK-overwinning in Frankrijk te kunnen vieren. Hij moest echter afrekenen met Guy Bertin, die in Brno zijn eerste GP-overwinning gevierd had, tevens de eerste overwinning voor Motobécane en daarmee ook voor een Frans merk. Bertin en Nieto namen meteen afstand van Bruno Kneubühler, die even later ook werd gepasseerd door het vechtende duo Ricardo Tormo/Pier Paolo Bianchi. Pas in de laatste bocht werd de strijd om de overwinning beslist. Nieto had de leiding, maar Bertin reed op de ideale lijn, waardoor Nieto te krap moest sturen en viel. Nu werd Tormo tweede en Bianchi derde. Nieto werd als vijftiende met een ronde achterstand geklasseerd.

Uitslag 125 cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Guy Bertin Motobécane 40' 59" 4 15
2 Ricardo Tormo Bultaco +14" 9 12
3 Pier Paolo Bianchi Minarelli +15" 4 10
4 Bruno Kneubühler MBA +19" 0 8
5 Thierry Noblesse Morbidelli +27" 5 6
6 Hans Müller MBA Elit +32" 4 5
7 Jean-Louis Guignabodet Morbidelli +39" 3 4
8 Maurizio Massimiani MBA +39" 5 3
9 August Auinger Morbidelli +40" 9 2
10 Stefan Dörflinger Morbidelli +1' 10" 1 1
11 Clive Horton Morbidelli +1' 16" 5
12 Marc-Anton Constantin Morbidelli +1' 23" 0
13 Paul Bordes Morbidelli +1 ronde
14 Pierluigi Aldrovandi MBA +1 ronde
15 Ángel Nieto Minarelli +1 ronde
16 Jean-Claude Selini MBA +1 ronde
17 Marcelino García Morbidelli +1 ronde
18 Alain Isabelli MBA +1 ronde
DNF Peter Looijesteijn MBA val
DNF François Granon Morbidelli
DNF Gianpaolo Marchetti MBA
DNF René Rénier Morbidelli
DNF Michel Galbit Morbidelli
DNF Matti Kinnunen MBA
DNF Eugenio Lazzarini Morbidelli
DNF Per-Edvard Carlsson MBA
DNF Henk van Kessel Condor
DNF Harald Bartol Morbidelli
DNF Gert Bender Bender
DNF Patrick Hérouard Morbidelli
DNF Johnny Wickström Morbidelli
DNF Patrick Plisson Morbidelli
DNF Rolf Blatter Morbidelli
DNF Theo Timmer MBA
DNF Walter Koschine Fantic
DNQ Stefan Jansen Morbidelli
DNQ Jan Huberts MBA
DNQ Daniel Meyer Morbidelli
DNQ Yves Dupont Morbidelli
DNQ Claude Gorry Morbidelli
DNQ Reiner Koster MBA
DNQ Chris Baert Morbidelli

50 cc

Voor de start van de laatste 50cc-race in Frankrijk konden nog twee rijders wereldkampioen worden: Eugenio Lazzarini had 60 punten, Rolf Blatter 52. Hoewel Claudio Lusuardi de kopstart nam, werd hij meteen op de hielen gezeten door Blatter en Lazzarini. Lusuardi viel met pech uit en Lazzarini nam de leiding in de race, gevolgd door Blatter en Henk van Kessel, die belaagd werd door Stefan Dörflinger. Van Kessel moest erg veel risico's nemen op de natte baan en besloot te kiezen voor de vierde plaats, die hij ook vast wist te houden. Dörflinger wist door te stoten naar de tweede plaats, achter Lazzarini, die nu wereldkampioen was, en voor Blatter.

Uitslag 50 cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Eugenio Lazzarini Kreidler 32' 40" 8 15
2 Stefan Dörflinger Kreidler +9' 8 12
3 Rolf Blatter Kreidler +20" 2 10
4 Henk van Kessel Sparta +24" 3 8
5 Reiner Scheidhauer Kreidler +1' 06" 0 6
6 Jacky Hutteau ABF +1' 07" 0 5
7 Ezio Saffiotti Paolucci +1' 13" 0 4
8 Patrick Plisson ABF +1' 21" 8 3
9 Wolfgang Müller Kreidler +1' 23" 2 2
10 Hagen Klein Hess Spezial +1' 23" 5 1
11 Walter Rapolani Kreidler +1' 27" 5
12 Pascal Kambourian Kreidler +1' 28" 7
13 Günter Schirnhofer Kreidler +1' 32" 5
14 Theo Timmer Bultaco +1' 38" 1
15 Gerhard Waibel Kreidler +1' 57" 4
16 Yves Le Toumelin Kreidler +1' 57" 5
17 Jean Marc Torro Morbidelli +1' 58" 9
18 Joaquín Galí Bultaco +1 ronde
19 Bruno di Carlo MDC +1 ronde
20 Otto Machinek Kreidler +1 ronde
21 Chris Baert Kreidler +1 ronde
22 Gerhard Bauer Kreidler +1 ronde
23 Henrique Sande Bultaco +1 ronde
24 Alain Hannecart Kreidler +1 ronde
25 Hans-Jürgen Hummel Kreidler +2 ronden
26 Claudio Granata UFO-MBA +2 ronden
DNF Peter Looijesteijn Kreidler
DNF Raymond Duriez Kreidler
DNF Ricardo Tormo Bultaco zuiger
DNF Claudio Lusuardi Bultaco
DNF Aldo Pero Kreidler
DNF Rudolf Kunz Kreidler
DNF Daniel Corvi Kreidler
DNF Gerhard Singer Kreidler
DNF Paolo Priori Derbi
DNF Ramón Galí Bultaco
DNQ Stefan Danielsson Kreidler
DNQ Klaus Kull Kreidler
DNQ Gilbert Blanckaert Yamaha
DNQ Michel de Poligny Kreidler
DNQ Henri Laporte Kreidler
DNQ Jean-François Verdier Kreidler
DNQ Ove Skifjeld Kreidler
DNQ Mika Sakari Komu Kreidler

Zijspanklasse B2B

Toen Alain Michel in de B2B-race van Frankrijk de leiding nam hoopte het publiek op een derde Franse overwinning (na Guy Bertin in de 125cc-klasse en Patrick Fernandez in de 350cc-klasse). Terwijl Michel/Burkhard opgejaagd werden door Holzer/Meierhans bekeek Rolf Biland het een tijdje vanaf de derde plaats, maar na een paar ronden ging hij met één uitremactie naar de leiding. Hij liet Michel nog een paar keer de kop overnemen, maar die viel in de twaalfde ronde uit door een defecte motor. Vervolgens werd Holzer op een halve minuut gereden en Derek Jones/Brian Ayres werden met 52 seconden achterstand derde. De spanning in de B2B-klasse was er nog steeds: Biland/Waltisperg en Holzer/Meierhans hadden nu 60 punten, maar dat kwam vooral omdat Biland in de Britse GP uitgevallen was. Verder had hij alle races gewonnen, terwijl Holzer uitsluitend tweede plaatsen had gescoord.

Uitslag zijspanklasse B2B

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Rolf Biland Kurt Waltisperg LCR-Yamaha 15
2 Bruno Holzer Karl Meierhans LCR-Yamaha 12
3 Derek Jones Brian Ayres Daytona-Yamaha 10
4 Yvan Trolliet Marc Petel Seymaz-Yamaha 8
5 Peter Frick Christoph Flückiger BEO-Yamaha 6
6 Gérard Lebœuf Michel Guitel Yamaha 5
7 Rudolf Reinhard Karin Sterzenbach GEP-Yamaha 4
8 Claude Bay Patrick Rossi GEP-Yamaha 3
9 Heinz Thevissen Lothar Klein HTS-Yamaha 2
DNF Alain Michel Michael Burkhard Seymaz-Yamaha motor

Trivia

  • De Franse organisatie vroeg Barry Sheene om als rijdersvertegenwoordiger toe te stemmen in een koppelingsstart voor de 500cc-klasse. Sheene begreep echter heel goed dat dit verzoek van Honda was gekomen, omdat de Honda NR 500's slechte starters waren gebleken. Hij gaf dan ook geen toestemming. Het kwam wel vaker voor dat coureurs vroegen om een monteur te laten helpen bij de duwstart als ze te geblesseerd waren om de motorfiets zelf aan te duwen, maar daar werd nooit toestemming voor gegeven.
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1979
FIM wereldkampioenschap wegrace
31e seizoen (1979)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1980

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1978
Grand Prix-wegrace van Frankrijk Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1980
1979:VEN · OOS · DUI · NAT · SPA · JOE · NED · BEL · ZWE · FIN · GBR · TSL · FRA
1978:VEN · SPA · OOS · FRA · NAT · NED · BEL · ZWE · FIN · GBR · DUI · TSL · JOE
1977:VEN · OOS · DUI · NAT · SPA · FRA · JOE · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · GBR
1976:FRA · OOS · NAT · JOE · IOM · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · DUI · SPA
1975:FRA · SPA · OOS · DUI · NAT · IOM · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · JOE
1974:FRA · DUI · OOS · NAT · IOM · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · JOE · SPA
1973:FRA · OOS · DUI · NAT · IOM · JOE · NED · BEL · TSL · ZWE · FIN · SPA
1972:DUI · FRA · OOS · NAT · IOM · JOE · NED · BEL · DDR · TSL · ZWE · FIN · SPA
1971:OOS · DUI · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · ZWE · FIN · ULS · NAT · SPA
1970:DUI · FRA · ADR · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT · SPA
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.