Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1961

	Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1961
	Circuit de Charade
Officiële naam	Grand Prix moto de France 1961
Land	Frankrijk
Datum	21 mei 1961
Organisator	FIM
	500 cc
Snelste ronde	Gary Hocking
Eerste	Gary Hocking
Tweede	Mike Hailwood
Derde	Antoine Paba
	250 cc
Snelste ronde	Gary Hocking
Eerste	Tom Phillis
Tweede	Mike Hailwood
Derde	Kunimitsu Takahashi
	125 cc
Snelste ronde	Tom Phillis en Ernst Degner
Eerste	Tom Phillis
Tweede	Ernst Degner
Derde	Jim Redman
	Zijspan
Snelste ronde	Fritz Scheidegger/ Horst Burkhardt
Eerste	Fritz Scheidegger/ Horst Burkhardt
Tweede	Max Deubel/ Emil Hörner
Derde	Edgar Strub/ Kurt Huber

De Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1961 was de derde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1961. De races werden verreden op 21 mei op het Circuit de Charade nabij Clermont-Ferrand. In deze Grand Prix kwamen de 500cc-, de 250cc-klasse, de 125cc-klasse en de zijspanklasse aan de start.

Algemeen

De Franse Grand Prix kende geen 350cc-race, maar er vond wel een nationale 50cc-race plaats, die werd gewonnen door Jean-Claude Serre met een Itom. De MV Agusta's verschenen in de baan met het MV Privat-logo op de tank. Yamaha verscheen voor het eerst als fabrieksteam in een WK-wedstrijd: Fumio Ito en Tansharu Noguchi startten met Yamaha RD 48's in de 250cc-race en Tansharu Noguchi met een Yamaha RA 41 in de 125cc-klasse.

500cc-klasse

De Franse 500cc-Grand Prix miste een groot aantal vaste deelnemers omdat ze zonder de 350cc-race niet veel startgeld zouden krijgen. Zoals verwacht won Gary Hocking voor Mike Hailwood, maar een aantal onbekende rijders scoorden punten, zoals de Fransman Antoine Paba, die derde werd, de debuterende Gyula Marsovszky, Fritz Messerli en Roland Föll.

Uitslag 500cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Gary Hocking	MV Privat	1:04"26'6	8
2	Mike Hailwood	Norton	+1"19'7	6
3	Antoine Paba	Norton	+1 ronde	4
4	Gyula Marsovszky	Norton	+1 ronde	3
5	Fritz Messerli	Matchless	+1 ronde	2
6	Roland Föll	Matchless	+1 ronde	1
7	Raphaël Orinel	Norton	+2 ronden
8	Luigi Bernagozzi	Norton
9	René Goetz	BSA
10	Georges Cony	Norton
11	Jacques Insermini	Norton
12	Bruno Hofmann	Norton

Niet gefinisht

Coureur	Merk	Oorzaak
Hans Pesl	Norton
Toni Schmitz	Norton
Pierre James	Norton
Bror-Erland Carlsson	Matchless

Niet deelgenomen

Coureur	Merk	Oorzaak
Eduardo Salatino	Norton
Jorge Kissling	Matchless
Juan Carlos Salatino	Norton
Juan Perkins	Norton
Bert Schneider	Norton
Jack Findlay	Norton
Tom Phillis	Norton
Frank Perris	Norton
Mike Duff	Matchless
Ernst Hiller	BMW
Hans-Günter Jäger	BMW
Alistair King	Norton
Bob McIntyre	Norton
John Farnsworth	Norton
Peter Chatterton	Norton
Phil Read	Norton
Ron Langston	Matchless
Alberto Pagani	Norton
Peter Pawson	Norton
Paddy Driver	Norton

Top tien tussenstand 500cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Gary Hocking	MV Agusta / MV Privat	16
2	Mike Hailwood	Norton	9
3	Frank Perris	Norton	6
4	Hans-Günter Jäger	BMW	4
4	Antoine Paba	Norton	4
6	Gyula Marsovszky	Norton	3
7	Ernst Hiller	BMW	2
7	Fritz Messerli	Matchless	2
9	Roland Föll	Matchless	1
9	Lothar John	BMW	1

250cc-klasse

Mike Hailwood's Honda RC 162 was geen officiële fabrieksracer, maar door zijn vader Stan gehuurd.

Voor de tweede keer op rij viel Gary Hocking met zijn MV Agusta 250 Bicilindrica uit en stond er geen maat op de Honda RC 162's. Dit keer won Tom Phillis voor privérijder Mike Hailwood en Kunimitsu Takahashi. De Yamaha's maakten nog niet veel indruk. Snelste man Fumio Ito werd op een ronde gereden.

Uitslag 250cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Tom Phillis	Honda	1:00"00'2	8
2	Mike Hailwood	Honda	+30'3	6
3	Kunimitsu Takahashi	Honda	+1"21'8	4
4	Tarquinio Provini	Morini		3
5	Silvio Grassetti	Benelli		2
6	Jim Redman	Honda		1
7	Alan Shepherd	MZ
8	Fumio Ito	Yamaha	+1 ronde
9	Marcelin Herranz	Morini
10	Tansharu Noguchi	Yamaha

Niet gefinisht

Coureur	Merk	Oorzaak
Gary Hocking	MV Privat	Mechanisch

Onbekend[1]

Coureur	Merk
Luigi Taveri	Honda
František Šťastný	Jawa
Ernst Degner	MZ
Hans Fischer	MZ
Werner Musiol	MZ
Bob McIntyre	Honda
Dan Shorey	NSU
Naomi Taniguchi	Honda
Sadao Shimazaki	Honda
Yoshikazu Sunako	Yamaha
Gary Hocking	MV Agusta

Top tien tussenstand 250cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Tom Phillis	Honda	14
2	Kunimitsu Takahashi	Honda	12
3	Jim Redman	Honda	10
4	Gary Hocking	MV Agusta / MV Privat	8
5	Tarquinio Provini	Morini	7
6	Silvio Grassetti	Benelli	6
	Ernst Degner	MZ
	Hans Fischer	MZ
	Mike Hailwood	Mondial / Honda
10	Alan Shepherd	MZ	2

125cc-klasse

De Honda 2RC 143 was eigenlijk bedoeld als tussenmodel voor de RC 143 uit 1960 en de nieuwe RC 144. De RC 144 was tijdens de GP van Duitsland echter zeer tegengevallen en in Frankrijk won Phillis met de 2RC 143.

Honda had de RC 144's, die in de Duitse GP zo slecht gepresteerd hadden, terug naar Japan gestuurd en trad weer aan met de 2RC 143. Dat werkte: Tom Phillis won de race en Jim Redman werd derde. Ernst Degner finishte met zijn MZ RE 125 echter praktisch tegelijk met Phillis. Ook hier trad Yamaha aan: Tansharu Noguchi werd met een ronde achterstand achtste.

Uitslag 125cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Tom Phillis	Honda	55"41'2	8
2	Ernst Degner	MZ	+0'2	6
3	Jim Redman	Honda	+1"02'6	4
4	Mike Hailwood	EMC		3
5	Luigi Taveri	Honda		2
6	Kunimitsu Takahashi	Honda		1
7	Ulf Svensson	Ducati
8	Tansharu Noguchi	Yamaha	+1 ronde
9	Benjamin Savoye	Mondial
10	René Barone	MV Agusta	+2 ronden

Onbekend[1]

Coureur	Merk
Héctor Pochettino	Bultaco
Hans Fischer	MZ
Walter Brehme	MZ
Werner Musiol	MZ
Ricardo Quintanilla	Bultaco
Alan Shepherd	MZ
Phil Read	EMC
Ralph Rensen	Bultaco
Rex Avery	EMC
John Grace	Bultaco
László Szabó	MZ
Naomi Taniguchi	Honda
Sadao Shimazaki	Honda
Teisuke Tanaka	Honda

Top tien tussenstand 125cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Ernst Degner	MZ	20
2	Tom Phillis	Honda	16
3	Jim Redman	Honda	8
4	Alan Shepherd	MZ	6
4	Mike Hailwood	EMC	6
6	Walter Brehme	MZ	4
6	Luigi Taveri	Honda	4
8	Hans Fischer	MZ	3
9	John Grace	Bultaco	2
9	Kunimitsu Takahashi	Honda	2

Zijspanklasse

Fritz Scheidegger/Horst Burkhardt waren de derde winnende combinatie in drie races. Max Deubel/Emil Hörner, die in Duitsland gewonnen hadden, werden nu tweede voor Edgar Strub/Kurt Huber.

Uitslag zijspanklasse

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Punten
1	Fritz Scheidegger	Horst Burkhardt	BMW	58"53'4	8
2	Max Deubel	Emil Hörner	BMW	+1"13'0	6
3	Edgar Strub	Kurt Huber	BMW	+2"15'0	4
4	Arsenius Butscher	Alfred Schmidt	BMW	+2"30'8	3
5	Otto Kölle	Dieter Hess	BMW	+3"54'4	2
6	August Rohsiepe	Lothar Böttcher	BMW		1

Niet deelgenomen

Coureur	Bakkenist	Merk	Oorzaak
Helmut Fath	Alfred Wohlgemuth (†)	BMW	[2]
Florian Camathias	Hilmar Cecco (†)	BMW	[3]

Onbekend[1]

Coureur	Bakkenist	Merk
Henry Curchod	Armand Beyeler	BMW
Heinz Luthringshauser	Heiner Vester	BMW
Loni Neußner	Fritz Reitmaier	BMW
Jo Rogliardo	Marcel Godillot	BMW
Charlie Freeman	Billie Nelson	Norton
Chris Vincent	John Thornton	BSA
Colin Seeley	Wally Rawlings	Matchless
Jackie Beeton	Eddie Bulgin	Norton
Pip Harris	Ray Campbell	BMW

Top tien tussenstand zijspanklasse

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Ptn
1	Fritz Scheidegger	Horst Burkhardt	BMW	20
2	Max Deubel	Emil Hörner	BMW	14
3	Helmut Fath	Alfred Wohlgemuth (†)	BMW	8
	Arsenius Butscher	Manfred Ludwigkeit en Alfred Schmidt	BMW
	Edgar Strub	Kurt Huber	BMW
6	Otto Kölle	Dieter Hess	BMW	6
7	August Rohsiepe	Lothar Böttcher	BMW	4
8	Heinz Luthringshauser	Heiner Vester	BMW	2
9	Loni Neußner	Fritz Reitmaier	BMW	1
9	Jo Rogliardo	Marcel Godillot	BMW	1

Bronnen, noten en/of referenties

Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7

Voetnoten

Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
Helmut Fath en Alfred Wohlgemuth hadden tijdens de Eifelrennen op de Nürburgring een ongeval meegemaakt, dat Alfred Wohlgemuth het leven kostte. Fath zelf was zwaargewond en moest om aan geld te komen zijn complete race-uitrusting inclusief zijspancombinatie verkopen.
Bij een internationale wedstrijd voor aanvang van het WK-seizoen in Modena kregen Florian Camathias en Hilmar Cecco een zwaar ongeluk. Aanvankelijk leken de gevolgen te overzien, maar de volgende dag bleek dat Hilmar Cecco in de nacht was overleden. Florian Camathias raakte ernstig gewond en kwam pas in 1962 weer aan de start in het wereldkampioenschap.

Vorige race: Grand Prix-wegrace van Duitsland 1961	FIM wereldkampioenschap wegrace 13^e seizoen (1961)	Volgende race: Isle of Man TT 1961

Vorige race: Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1960	Grand Prix-wegrace van Frankrijk	Volgende race: Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1962

Grands Prix wereldkampioenschap wegrace (1960–1969)

1969:	SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT · ADR
1968:	DUI · SPA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT
1967:	SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT · CAN · JAP
1966:	SPA · DUI · FRA · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · IOM · NAT · JAP
1965:	VST · DUI · SPA · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · ULS · FIN · NAT · JAP
1964:	VST · SPA · FRA · IOM · NED · BEL · DUI · DDR · ULS · FIN · NAT · JAP
1963:	SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · ULS · DDR · FIN · NAT · ARG · JAP
1962:	SPA · FRA · IOM · NED · BEL · DUI · ULS · DDR · NAT · FIN · ARG
1961:	SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · ULS · NAT · ZWE · ARG
1960:	FRA · IOM · NED · BEL · DUI · ULS · NAT

Grand Prix-wegrace van Frankrijk

1920 · 1921 · 1922 · 1923 · 1924 · 1925 · 1926 · 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1949 · 1951 · 1953 · 1954 · 1955 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1969 · 1970 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[Onbekend-1] Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.

[2] Helmut Fath en Alfred Wohlgemuth hadden tijdens de Eifelrennen op de Nürburgring een ongeval meegemaakt, dat Alfred Wohlgemuth het leven kostte. Fath zelf was zwaargewond en moest om aan geld te komen zijn complete race-uitrusting inclusief zijspancombinatie verkopen.

[3] Bij een internationale wedstrijd voor aanvang van het WK-seizoen in Modena kregen Florian Camathias en Hilmar Cecco een zwaar ongeluk. Aanvankelijk leken de gevolgen te overzien, maar de volgende dag bleek dat Hilmar Cecco in de nacht was overleden. Florian Camathias raakte ernstig gewond en kwam pas in 1962 weer aan de start in het wereldkampioenschap.