haar

• Geluid:  haar    (hulp, bestand)
• IPA: / har /

• haar

• In de betekenis van ‘hoogte in het veld’ voor het eerst aangetroffen in 797 [1]
• [voornaamwoord] van Middelnederlands hare [2][3]
• [zelfstandig naamwoord] van Middelnederlands haer [4][5]

haar

1. bezit aanduidend door een 3e persoon vrouwelijk enkelvoud

1. • Zij heet Anna. Haar man heet Jan. 

2. (verouderd) bezit aanduidend door 3e persoon vrouwelijk meervoud

1. • De vrouwen en haar gevoelens. 

haar

1. accusatief van zij, derde persoon enkelvoud

1. • Ik heb haar gisteren nog gezien. 

2. datief van zij, derde persoon enkelvoud

1. • Ik heb haar gisteren nog dat boek gegeven. 

• haarzelf, harer

• Al is de leugen nog zo snel, de waarheid achterhaalt haar wel

• tot in de toppen van zijn (haar) vingers

haar o

1. (anatomie) hoofdhaar, uitgroeisel van het epidermis dat delen van het hoofd bedekt
2. (anatomie) haren, uitgroeiselen van het epidermis bij zoogdieren die delen van of het gehele lichaam bedekken
3. v/m (anatomie) een enkele uitgroeisel van het epidermis bij zoogdieren
4. (plantkunde) plantenhaar, uitgroeisel op de opperhuid van planten

haar

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van haren
   

   • Ik haar. 

2. gebiedende wijs van haren
   

   • Haar! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van haren
   

   • Haar je? 

• Het woord haar staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'haar' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• geluid

• IPA: /ɦɑːr/

haar

1. haar

haar

1. verouderde spelling of vorm van hår van vóór 1917

onbepaalde onzijdige vorm nominatief enkelvoud

haar

1. verouderde spelling of vorm van hår van vóór 1917

onbepaalde onzijdige vorm nominatief enkelvoud