mijn

Nederlands
  enkelvoud meervoud
bijvoeglijk zelfstandig bijvoeglijk zelfstandig
1e persoon mijn
m'n		mijneons, onzeonze
2e persoon
(informeel)		 jouw
je		jouwejullie
je		-
2e persoon
(formeel)
(regionaal)		 uwuweuwuwe
3e persoon
(mannelijk)		 zijn
z'n		zijnehunhunne
3e persoon
(vrouwelijk)		 haar
d'r, 'r		hare
3e persoon
(onzijdig)		 zijn
(ervan)		-
Uitspraak
  • Geluid:  mijn    (hulp, bestand)
  • IPA: / mɛin /; /mɛi̯n/
Woordafbreking
  • mijn
Woordherkomst en -opbouw

Bezittelijk voornaamwoord

mijn

  1. van de eerste persoon enkelvoud
    • Mijn huis staat op een heuvel. 
Verwante begrippen
  • Clitische vorm: m'n
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
   
  • Mijn naam is haas
ik weet nergens van en wil er niks mee te maken hebben!
  • Aan mijn lijf geen polonaise
  • Als het melk regent, staan mijn schotels omgekeerd
  • Dat raakt mijn koude kleren niet
Ergens niets mee te maken hebben en zich niet voor interesseren.
  • De poppetjes van mijn ogen
  • Doe wel naar mijn woorden, maar ziet niet naar mijn daden
ik geef raad waar je je het beste aan kan houden, maar ik doe het zelf niet
  • Een pak van mijn hart zijn
een geruststelling zijn
  • Een rib uit mijn lijf
  • Geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt
ergens helemaal niets voor voelen
  • Het verschil tussen mijn en dijn niet kennen
Hij gedraagt zich alsof alles zijn bezit is, stelen
  • Ik ken mijn pappenheimers
  • Jij haalt mij de woorden uit mijn mond
  • Niet op mijn weg liggen
ergens niets mee te maken hebben of niet mee willen bemoeien
  • Nu breekt mijn klomp
van verbazing niet meer weten wat te zeggen
  • Precies in mijn straatje zijn
me precies goed uitkomen op het juiste moment
  • Wat heb ik nou aan mijn fiets hangen
wat is hier aan de hand?
  • Wie schetst mijn verbazing
  • te mijnen huize
  • wie / wat schetst mijn verbazing
Vertalingen
    1. van mij   
enkelvoud meervoud
naamwoord mijn mijnen
verkleinwoord mijntje mijntjes

Zelfstandig naamwoord

mijn v/m

  1. een plaats waar delfstoffen gewonnen worden, onderaards of in een open groeve
  2. voorwerp gevuld met springstof die ontploft bij aanraking en dergelijke
  3. plaats voor openbare verkoping bij afslag
Synoniemen
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
   
Vertalingen
    1. onderaardse plaats waar delfstoffen gewonnen worden   
    2. voorwerp gevuld met springstof die ontploft bij aanraking   
    3. afslag   

Werkwoord
vervoeging van
mijnen

mijn

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van mijnen
    • Ik mijn. 
  2. gebiedende wijs van mijnen
    • Mijn! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van mijnen
    • Mijn je? 

Gangbaarheid
  • Het woord mijn staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "mijn" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. mijn op website: Etymologiebank.nl
  3. mijn op website: Etymologiebank.nl
  4. mijn op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.