jij

Nederlands
  enkelvoud meervoud
onderwerp voorwerp onderwerp voorwerp
1e persoon ik
'k		mij
me		wij
we		ons
2e persoon
(informeel)		 jij
je		jou
je		julliejullie
2e persoon
(formeel)		 uuuu
2e persoon
(regionaal)		 gij
ge		ugij
ge		u
3e persoon
(mannelijk)		 hij
ie		hem
'm		zij
ze		(dat.) hun
(acc.) hen
ze
3e persoon
(vrouwelijk)		 zij
ze		haar
'r, d'r
3e persoon
(onzijdig)		 het
't		het
't
Uitspraak
  • Geluid:  jij    (hulp, bestand)
  • IPA:
    • (Noord-Nederland): /jɛɪ̯/, /jæɪ̯/
    • (Vlaanderen, Brabant): /jɛː/
    • (Limburg): /jɛɪ̯/, /ɰɛɪ̯/
  • SAMPA: /jEi/
Woordafbreking
  • jij
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘persoonlijk voornaamwoord’ voor het eerst aangetroffen in 1617 [1]
  • afkomstig van:
Middelnederlands: jī, gī, jou
Oudnederlands: gī
Germaans: *jūz
Indo-Europees: *túh₂.
  • Verwant in Germaans:
West: Engels: ye, you, (Angelsaksisch: ġē), Duits: ihr, (Oudhoogduits: ir), Fries: jim, jimme (Oudfries: jī)
Noord: Zweeds: ni, I, Deens: I, Noors: dere, (Nynorsk: de, Oudnoords: ér, þér), IJslands: þér, Faeröers: tær
Oost: Gotisch: jus

Persoonlijk voornaamwoord

jij

  1. tweede persoon enkelvoud informeel
Verwante begrippen
  • Clitische vorm: je
Verwante begrippen
Afgeleide begrippen
Uitdrukkingen en gezegden
  • Jij haalt mij de woorden uit mijn mond
  • Jij raapt nog geen stro van de aarde
je hebt nog niets verwezenlijkt
Vertalingen
    1. aangesproken persoon enkelvoud informeel   
  • Vietnamees: cậu (vertrouwelijk), ngươi (tegen ondergeschikte), mày
  • buiten familie: ông (tegen oudere man), bà (tegen oudere vrouw), anh (jonge man), chị (jongere vrouw), cô (jonge vrouw of lerares), em (kind of veel jongere vrouw), cũ (zeer oud persoon), thầy (leraar), cháu (kind van vrienden)
  • tegen familie (hangt af van de relatie tot de persoon tegen wie men spreekt): ông (tegen een grootvader), bà (tegen een grootmoeder), cha/bố (vader), mẹ (moeder), anh (oudere broer), chị (oudere zus), em (jongere broer/zus), bác (oom oudere broer van moeder of vader), chú (oom jongere broer van vader), cậu (oom broer van moeder), dượng (aangetrouwde oom), bác gái (tante oudere zus van moeder of vader), cô (tante jongere zus van vader), dì (tante jongere zus van moeder), thím (tante aangetrouwd aan jongere broer van vader), mợ (aangetrouwde tante langs moeders kant), cháu (oom/tante tegen neef/nicht)

Werkwoord
vervoeging van
jijen

jij

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jijen
    • Ik jij. 
  2. gebiedende wijs van jijen
    • Jij! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van jijen
    • Jij je? 

Gangbaarheid
  • Het woord jij staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "jij" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.