mijne

Nederlands

Uitspraak

Geluid: mijne (hulp, bestand)
IPA: /ˈmɛi̯nə/

	enkelvoud		meervoud
	bijvoeglijk	zelfstandig	bijvoeglijk	zelfstandig
1^e persoon	mijn m'n	mijne	ons, onze	onze
2^e persoon (informeel)	jouw je	jouwe	jullie je	-
2^e persoon (formeel) (regionaal)	uw	uwe	uw	uwe
3^e persoon (mannelijk)	zijn z'n	zijne	hun	hunne
3^e persoon (vrouwelijk)	haar d'r, 'r	hare
3^e persoon (onzijdig)	zijn (ervan)	-

Woordafbreking

mij·ne

Bezittelijk voornaamwoord

mijne

zelfstandige vorm van mijn, eerste persoon enkelvoud

- Is dit kopje nu het mijne of is het het jouwe?
(verouderd) verbogen vorm van mijn

- Mijne heren! Komt u binnen!

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	mijne	mijnen
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

mijne v/m

zelfstandig gebruikt bezittelijk voornaamwoord: een persoon die tot mij behoort

- Deze man is een van de mijnen.

Gangbaarheid

Het woord 'mijne' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'mijne' herkend door:

90 %	van de Nederlanders;
82 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.