wij

Nederlands
  enkelvoud meervoud
onderwerp voorwerp onderwerp voorwerp
1e persoon ik
'k		mij
me		wij
we		ons
2e persoon
(informeel)		 jij
je		jou
je		julliejullie
2e persoon
(formeel)		 uuuu
2e persoon
(regionaal)		 gij
ge		ugij
ge		u
3e persoon
(mannelijk)		 hij
ie		hem
'm		zij
ze		(dat.) hun
(acc.) hen
ze
3e persoon
(vrouwelijk)		 zij
ze		haar
'r, d'r
3e persoon
(onzijdig)		 het
't		het
't
Uitspraak
  • Geluid:  wij    (hulp, bestand)
  • IPA: / wɛi /
  • IPA:
    • (Noord-Nederland): /ʋɛɪ̯/
    • (Vlaanderen, Brabant): /β̞ɛː/
    • (Limburg): /wɛɪ̯/
Woordafbreking
  • wij
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘persoonlijk voornaamwoord’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 901 [1]

Persoonlijk voornaamwoord

wij eerste persoon meervoud

  1. nominatief (onderwerp), verwijst naar de groep mensen waar de spreker of schrijver bij hoort
    • Wij lopen naar school. 
Gelijkklinkende woorden
Verwante begrippen
  • Clitische vorm: we
Afgeleide begrippen
Opmerkingen

Informeel wordt wij (of we) soms ook wel gebruikt om iemand aan te spreken, in plaats van u of jij (Hoe voelen wij ons vandaag?, etc.) Deze aanspreekstijl wordt echter veelal als irritant ervaren.

Vertalingen
    1. 1e persoon meervoud nominatief   

Gangbaarheid
  • Het woord wij staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "wij" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.