ona

• Geluid:  ona    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈɔna/

ona enk

1. zij

1. «Ona odpowiada za to.»

   Zij is de verantwoordelijke.

2. het

ona enk

1. zij

ona

1. zien

• IPA: /ɔna/
• Geluid:  ona    (hulp, bestand)

• ona

• Afgeleid van het Protoslavische *ona
• Afgeleid van het persoonlijk voornaamwoord on met het achtervoegsel -a

ona derde persoon v enk

1. nominatief (onderwerp) zij

1. «To udělala ona!»

   Zij heeft dat gedaan!

1. «Ona hledá ho.»

   Zij zoekt hem.

• (spreektaal) vona v

• její

ona derde persoon o mv

1. nominatief (onderwerp) zij

• ta
• (spreektaal) ty
• (spreektaal) voni mv

• osobní zajméno o
• zajméno o

• ano

• jejich

• Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)
• Slovník spisovného jazyka českého - Ústav pro jazyk český AV ČR (Tsjechisch)