Grand Prix-wegrace der Naties 1965

In Monza ontbrak Jim Redman door een misverstand. Hij had vanuit Rhodesië een telegram naar Honda gestuurd met het bericht dat zijn gebroken sleutelbeen voldoende hersteld was en dat hij verwachtte dat Honda zijn racemotoren naar Monza zou sturen. Honda stuurde bericht terug dat men dat niet wilde of kon doen en Redman bleef thuis, om later te horen dat monteur Nobby Clark met zijn Honda 2RC 172 in Monza klaar had gestaan. Door het slechte weer waren er veel valpartijen. Slachtoffers daarvan waren onder meer Mike Hailwood, Alberto Pagani en Bruce Beale in de 350cc-race en Ernst Degner in de 125cc-race. Pagani en Degner braken bij hun val een been.

De 500cc-race op Monza werd ingekort van 35 naar 25 ronden vanwege de hevige regen. De omstandigheden waren sinds 1925 niet meer zo slecht geweest. Mike Hailwood en Giacomo Agostini reden gezamenlijk hun rondjes tot Hailwood tegen het einde van de race begon weg te lopen van Ago. Daarachter was het nog enigszins spannend tussen František Šťastný (Jawa) en privérijder Fred Stevens (Matchless), tot de Matchless slechter begon te lopen en Šťastný de derde plaats zeker kon stellen. Op de vijfde plaats finishte de Italiaan Giuseppe Mandolini met een oude, tot 400 cc opgeboorde Moto Guzzi Monocilindrica 350.

Uitslag 500cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Pnt 1 Mike Hailwood MV Agusta 54"58'3 8 2 Giacomo Agostini MV Agusta +11'4 6 3 František Šťastný Jawa +1"53'4 4 4 Fred Stevens Matchless +2"02'9 3 5 Giuseppe Mandolini Moto Guzzi +1 ronde 2 6 Gyula Marsovszky Matchless +1 ronde 1 7 Eduard Lenz Norton +1 ronde 8 Jack Findlay Matchless +1 ronde 9 Rudolf Thalhammer Norton +1 ronde 10 Ian Burne Norton +2 ronden 11 Griff Jenkins Norton 12 Dan Shorey Norton 13 Giuseppe Dardanello Norton

Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Philippe Canoui Norton Bill Smith DKW Antonio De Simone Norton Benedetto Zambotti Norton Emanuele Maugliani Norton Franco Trabalzini Gilera Giovanni Perrone Bianchi

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Jack Ahearn Norton David Lloyd Norton [1] Kenneth King Norton [1] Mike Duff Matchless [2] Roger Beaumont Norton [1] Walter Scheimann Norton [3] Jouko Ryhänen Matchless Billie Nelson Norton Billy McCosh Matchless Chris Conn Norton Derek Minter Norton Dick Creith Norton [4] Joe Dunphy Norton John Cooper Norton Lewis Young Matchless Rob Fitton Norton Selwyn Griffiths Matchless [5] Buddy Parriott Norton [1] Ed LaBelle Norton [1] Paddy Driver Matchless

Top tien eindstand 500cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Pnt
1	Mike Hailwood	MV Agusta	48 (64)
2	Giacomo Agostini	MV Agusta	38 (44)
3	Paddy Driver	Matchless	26
4	Fred Stevens	Matchless	15
5	Jack Ahearn	Norton	9
6	Dick Creith	Norton	8
7	Jack Findlay	McIntyre-Matchless	8
8	Buddy Parriott	Norton	6
9	Joe Dunphy	Norton	6
10	František Šťastný	Jawa	5

Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

Honda blunderde door Jim Redman te laten weten dat er geen motorfietsen op Monza zouden zijn, waardoor hij in Rhodesië bleef. Zijn sleutelbeenbreuk was waarschijnlijk sneller hersteld dan verwacht. Uiteindelijk bleek er wel degelijk een 350cc-Honda voor Redman klaar te staan in Monza, maar die bleef dus aan de kant staan. Giacomo Agostini won de race, die droog begon. Derek Woodman lag met zijn MZ op de derde plaats achter Mike Hailwood, maar moest de pit in om bougies te wisselen. Daardoor schoven Silvio Grassetti en Bruce Beale op naar de derde en de vierde plaats. Tarquinio Provini reed met een opgeboorde Benelli-viercilinder en hij moest tot twee maal toe de bougies wisselen. Daarna begon hij aan een inhaalrace en werd hij derde. In de laatste ronden ging het regenen, waardoor Mike Hailwood en Bruce Beale vielen. Grassetti werd nu tweede voor Provini. Door de fout van Honda stonden Agostini en Redman nu samen aan de leiding van de WK-stand met 32 punten. Vanwege de streepresultaten had Agostini een klein nadeel: als hij de GP van Japan zou winnen had Redman aan de tweede plaats voldoende om toch nog wereldkampioen te worden.

Uitslag 350cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Pnt 1 Giacomo Agostini MV Agusta 51"12'5 8 2 Silvio Grassetti Bianchi +1"48'6 6 3 Tarquinio Provini Benelli +1 ronde 4 4 František Šťastný Jawa +2 ronden 3 5 Derek Woodman MZ +2 ronden 2 6 Renzo Pasolini Aermacchi 1 7 František Srna Jawa 8 Endel Kiisa Vostok

Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak František Boček Jawa Val Mike Hailwood MV Agusta Val Alberto Pagani Aermacchi Val Bruce Beale Honda Val Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Isamu Kasuya Honda Teambeleid[6] Isao Yamashita Honda Teambeleid[6] Jim Redman Honda Teambeleid[6]

Onbekend[7] Coureur Merk Eric Hinton Norton Gustav Havel Jawa Bill Smith AJS Chris Conn Norton Dan Shorey Norton Griff Jenkins Norton John Cooper Norton Lewis Young AJS Phil Read Yamaha Gilberto Milani Aermacchi Agne Carlsson AJS Nikolaj Sevast'ânov Vostok Paddy Driver AJS

Top tien tussenstand 350cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Pnt
1	Jim Redman	Honda	32
	Giacomo Agostini	MV Agusta
3	Bruce Beale	Honda	15
4	Derek Woodman	AJS / MZ	14
	František Šťastný	Jawa
6	Mike Hailwood	MV Agusta	12
	Gustav Havel	Jawa
8	Renzo Pasolini	Aermacchi	9
9	Phil Read	Yamaha	6
	Gilberto Milani	Aermacchi
	František Boček	Jawa
	Silvio Grassetti	Bianchi

Phil Read had in Monza de wereldtitel al in handen. Dat was waarschijnlijk de reden dat Honda niet kwam opdagen. Voor Yamaha was dit het moment om de nieuwe RD 05 viercilinder te presenteren. Read reed er de snelste trainingstijd mee, maar bij de start wilde de machine niet aanslaan en hij was als laatste weg. Hij wist toch nog door te stoten naar de derde plaats achter Tarquinio Provini met een Benelli 250 4C en Mike Duff met de tweecilinder Yamaha RD 56, maar moest toen naar de pit om nieuwe bougies te laten monteren. Vermoedelijk speelden de kou en de nattigheid de nieuwe Yamaha parten, want snelheid zat er niet meer in en Read werd zevende. Duff viel uiteindelijk zelfs helemaal uit. Dit alles gaf Benelli de kans goed voor de dag te komen met de eerste plaats voor Provini en de derde plaats voor Remo Venturi, die in het begin van de race gevallen was. Tussen hen in eindigde Heinz Rosner met de MZ RE 250.

Uitslag 250cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Pnt 1 Tarquinio Provini Benelli 49"53'6 8 2 Heinz Rosner MZ +1 ronde 6 3 Remo Venturi Benelli +1 ronde 4 4 Ginger Molloy Bultaco +1 ronde 3 5 František Šťastný Jawa +1 ronde 2 6 Günter Beer Yamaha +1 ronde 1 7 Phil Read Yamaha +2 ronden 8 Giuseppe Visenzi Aermacchi +2 ronden 9 E. Canova Aermacchi +3 ronden 10 Angelo Tenconi Aermacchi +3 ronden De watergekoelde viercilinder Yamaha RD 05 debuteerde in Monza, maar was nog geen succes.

Niet gestart Coureur Merk Oorzaak Alberto Pagani Aermacchi Blessure[8] Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Mike Duff Yamaha Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Ramón Torras (†) Bultaco Overleden[9] Mike Hailwood Honda [10] Jim Redman Honda Teambeleid[6] Ralph Bryans Honda Teambeleid[6] Gosuke Yamashita Honda Teambeleid[6] Isamu Kasuya Honda Teambeleid[6] John Buckner Yamaha [1]

Onbekend[7] Coureur Merk Barry Smith Bultaco Kevin Cass Cotton Frank Perris Suzuki José Maria Busquets Montesa Alain Barbaroux Aermacchi Jean-Claude Guénard Bultaco Bill Ivy Yamaha Bob Coulter Bultaco David Williams Mondial Derek Woodman MZ Rex Avery Bultaco Gilberto Milani Aermacchi Silvio Grassetti Morini Hiroshi Hasegawa Yamaha Yoshimi Katayama Suzuki Bruce Beale Honda

Top tien tussenstand 250cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Pnt
1	Phil Read	Yamaha	56 (68)	wereldkampioen
2	Mike Duff	Yamaha	42 (50)
3	Jim Redman	Honda	34
4	Heinz Rosner	MZ	18
5	Derek Woodman	MZ	15
6	Bruce Beale	Honda	14
7	Tarquinio Provini	Benelli	11
8	Ramón Torras (†)	Bultaco	10
9	Frank Perris	Suzuki	9
10	František Šťastný	Jawa	8

Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

Hugh Anderson werd in Monza wereldkampioen door de 125cc-race te winnen. Frank Perris werd tweede maar het feest voor Suzuki werd enigszins verstoord doordat Ernst Degner bij een val een been brak. De derde plaats in de race was voor Derek Woodman met de MZ RE 125, die in het WK uiteindelijk ook derde werd. De race werd in de regen gereden en was door het wegblijven van Honda een tamelijk saaie vertoning. Daar kon Phil Read met de nieuwe, watergekoelde versie van de Yamaha RA 97 ook geen verandering in brengen, want hij viel in de tiende ronde uit.

Uitslag 125cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Pnt 1 Hugh Anderson Suzuki 40"54'9 8 2 Frank Perris Suzuki +1 ronde 6 3 Derek Woodman MZ +1 ronde 4 4 Klaus Enderlein MZ +1 ronde 3 5 Hans Georg Anscheidt MZ-Kreidler +1 ronde 2 6 Ginger Molloy Bultaco +1 ronde 1 7 Jan Huberts Bultaco +2 ronden 8 Angelo Orsenigo Mondial +3 ronden 9 Bob Coulter Bultaco +3 ronden 10 Rex Avery EMC +3 ronden

Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Ernst Degner Suzuki Val Phil Read Yamaha Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Mike Duff Yamaha Teambeleid[11] Luigi Taveri Honda Teambeleid[6] Ramón Torras (†) Bultaco Overleden[9] Bill Ivy Yamaha Teambeleid[11] Ralph Bryans Honda Teambeleid[6] Hironori Matsushima Yamaha Teambeleid[11] Yasuharu Yuzawa Honda Teambeleid[6] Bo Gehring Bultaco [1] Jeff Tate Honda [1] Rick Schell Honda [1]

Onbekend[7] Coureur Merk Arthur Fegbli Honda František Boček ČZ Dieter Krumpholz MZ Heinz Rosner MZ Jochen Leitert MZ Jürgen Lenk MZ Roland Rentzsch MZ Walter Scheimann Honda Tommy Robb Bultaco Bruno Spaggiari Ducati Giuseppe Visenzi Honda Yoshimi Katayama Suzuki Bruce Beale Honda

Top tien tussenstand 125cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Pnt
1	Hugh Anderson	Suzuki	48 (54)	wereldkampioen
2	Frank Perris	Suzuki	40 (48)
3	Derek Woodman	MZ	25 (30)
4	Ernst Degner	Suzuki	23
5	Mike Duff	Yamaha	12
6	Klaus Enderlein	MZ	11
7	Jochen Leitert	MZ	10
8	Phil Read	Yamaha	8
	Luigi Taveri	Honda
10	Ralph Bryans	Honda	7

Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

De zijspanrace op Monza kwam enigszins als een verrassing: de organisatie had de zijspanklasse pas laat aan het programma toegevoegd en aanvankelijk werd gedacht dat deze race niet zou meetellen voor het wereldkampioenschap. Dat bleek toch zo te zijn, maar omdat Max Deubel maximaal op drie overwinningen kon komen had dit geen gevolgen voor de eerste drie plaatsen in het WK. Fritz Scheidegger/John Robinson wonnen overtuigend en Florian Camathias deed het niet slecht tot hij met ontstekingsproblemen uitviel. Georg Auerbacher/ Eduard Dein werden tweede doordat Heinz Luthringshauser/Hermann Hahn uitvielen en de derde plaats was voor Otto Kölle/Heinz Marquardt. Bill Bosweger en John Mawby kregen een ongeval, waarbij Mawby een enkel en een been brak.

Uitslag zijspanklasse Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Pnt 1 Fritz Scheidegger John Robinson BMW 46"24'9 8 2 Georg Auerbacher Eduard Dein BMW +1 ronde 6 3 Otto Kölle Heinz Marquardt BMW 4 4 Giuseppe Dal-Toe Aldo Romoli BMW 3 5 Barry Thompson Richard Bradley BMW 2 6 Arsenius Butscher Wolfgang Kalauch BMW 1

Niet gefinisht Coureur Bakkenist Merk Oorzaak Bill Bosweger John Mawby Norton Ongeval Florian Camathias Franz Ducret BMW Ontsteking Heinz Luthringshauser Hermann Hahn BMW Onbekend[7] Coureur Bakkenist Merk August Wolf Werner Zielaff BMW Fred Huber Josef Huber BMW Max Deubel Emil Hörner BMW Siegfried Schauzu Horst Schneider BMW Charlie Freeman Billie Nelson Norton Chris Vincent Fred Roche BMW Colin Seeley Wally Rawlings BMW Pip Harris Ray Campbell BMW Trevor Davies John Gauge Matchless

Top tien eindstand zijspanklasse

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Pnt
1	Fritz Scheidegger	John Robinson	BMW	32 (50)
2	Max Deubel	Emil Hörner	BMW	26
3	Georg Auerbacher	Peter Rykers en Eduard Dein	BMW	15
4	Florian Camathias	Franz Ducret	BMW	10
5	Arsenius Butscher	Wolfgang Kalauch	BMW	9
6	Heinz Luthringshauser	Hermann Hahn	BMW	9
7	Chris Vincent	John Cooper, Terry Harrison en Fred Roche	BMW	8
8	Otto Kölle	Heinz Marquardt	BMW	8
9	Barry Thompson	Richard Bradley	BMW	7
10	Siegfried Schauzu	Horst Schneider	BMW	6

Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

Bronnen, noten en/of referenties Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7 Weekblad Motor 1965 nr. 38 Voetnoten Startte alleen in de GP van de USA. Mike Duff startte in de 500cc-klasse alleen in de TT van Man. Walter Scheimann startte alleen in de Grand Prix van Duitsland. Dick Creith startte alleen in de Ulster Grand Prix. Startte alleen in de TT van Man. Omdat er in de 125cc-klasse en de 250cc-klasse niets meer te winnen was bleef het team van Honda in Japan om goed voor de dag te komen in de Japanse Grand Prix op de Suzuka International Racing Course, het eigen circuit van Honda. Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd. Alberto Pagani had bij zijn val in de 350cc-race een been gebroken. Ramón Torras was op 30 mei verongelukt. Mike Hailwood startte voor Honda alleen in de GP van Japan. Yamaha had haar 125cc-Yamaha RA 97-racers na de TT van Assen teruggehaald naar Japan.

Vorige race: Grand Prix-wegrace van Finland 1965	FIM wereldkampioenschap wegrace 17e seizoen (1965)	Volgende race: Grand Prix-wegrace van Japan 1965
Vorige race: Grand Prix-wegrace der Naties 1964	Grand Prix-wegrace der Naties	Volgende race: Grand Prix-wegrace der Naties 1966

Grands Prix wereldkampioenschap wegrace (1960–1969)

1969:	SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT · ADR
1968:	DUI · SPA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT
1967:	SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT · CAN · JAP
1966:	SPA · DUI · FRA · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · IOM · NAT · JAP
1965:	VST · DUI · SPA · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · ULS · FIN · NAT · JAP
1964:	VST · SPA · FRA · IOM · NED · BEL · DUI · DDR · ULS · FIN · NAT · JAP
1963:	SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · ULS · DDR · FIN · NAT · ARG · JAP
1962:	SPA · FRA · IOM · NED · BEL · DUI · ULS · DDR · NAT · FIN · ARG
1961:	SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · ULS · NAT · ZWE · ARG
1960:	FRA · IOM · NED · BEL · DUI · ULS · NAT

Grand Prix-wegrace der Naties

1922 · 1923 · 1924 · 1925 · 1926 · 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990