Grand Prix-wegrace der Naties 1953

Nadat MV Agusta zich na het overlijden van Les Graham had teruggetrokken uit de 500cc-klasse, was men op Monza toch weer aanwezig. De 350cc-klasse en de zijspanklasse reden hun laatste race van het seizoen. Fergus Anderson kwam als 350cc-wereldkampioen naar Monza, maar in de zijspanklasse was het nog spannend tussen Eric Oliver en Cyril Smith. Er kwamen 100.000 toeschouwers naar de wedstrijden kijken. Zij zagen Werner Haas wereldkampioen in twee klassen worden.

MV Agusta was op volle sterkte aanwezig, inclusief Carlo Bandirola, die zich dit seizoen vooral op het Italiaans kampioenschap had moeten richten. Bandirola viel echter uit, evenals Fergus Anderson, die weer eens met de Moto Guzzi Quattro Cilindri mocht aantreden. Gilera voorzag Pierre Monneret weer van een machine. Tegenover deze massale inzet van de Italiaanse merken stond de afwezigheid van de inmiddels kansloze teams van Norton en AJS. Gilera was opnieuw niet te verslaan. Het bezette de eerste vier plaatsen in de race en winnaar Geoff Duke was nu zeker van zijn vierde wereldtitel.

Uitslag 500cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Geoff Duke Gilera 1:10"18'3 8 2 Dickie Dale Gilera +41'1 6 3 Libero Liberati Gilera +51'8 4 4 Reg Armstrong Gilera +58'6 3 5 Cecil Sandford MV Agusta +1"42'1 2 6 Hermann Paul Müller MV Agusta +1 ronde 1 7 Nello Pagani Gilera +1 ronde 8 Bruno Francisci MV Agusta +1 ronde 9 Pierre Monneret Gilera +2 ronden 10 John Storr Norton +2 ronden 11 Enrico Galante Norton +2 ronden 12 Felice Benasedo Moto Guzzi +2 ronden 13 Lodovico Facchinelli Gilera +2 ronden 14 Raymond Laurent Norton +2 ronden 15 Antonio Ronchei Gilera +4 ronden

Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Sid Willis Norton Tony McAlpine Norton Josef Albisser Norton Roland Schnell Horex Walter Zeller BMW Georges Monneret Matchless William Hall Norton Carlo Bandirola MV Agusta Fergus Anderson Moto Guzzi Francesco Guglielminetti Norton Giulio Galbiati Moto Guzzi Martino Giani MV Agusta Barrie Stormont Norton Leo Simpson Norton

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Ken Kavanagh Norton Bill Doran AJS Derek Farrant AJS Jack Brett Norton Peter Davey Norton Tommy Wood Norton Alfredo Milani Gilera Giuseppe Colnago Gilera Ken Mudford Norton Rod Coleman AJS Ray Amm Norton Blessure[1]

Top tien tussenstand 500cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Geoff Duke (wereldkampioen)	Gilera	38
2	Reg Armstrong	Gilera	30
3	Ken Kavanagh	Norton	18
	Alfredo Milani	Gilera
5	Ray Amm	Norton	14
6	Jack Brett	Norton	13
7	Rod Coleman	AJS	9
8	Dickie Dale	Gilera	7
9	Giuseppe Colnago	Gilera	6
10	Libero Liberati	Gilera	4

Door de 350cc-race te winnen verzekerde Enrico Lorenzetti zich van de tweede plaats in het kampioenschap, voor de reeds lang geblesseerde Ray Amm, die evenveel punten had als Ken Kavanagh, maar dankzij zijn overwinning in de Junior TT derde werd voor Kavanagh. HP Müller startte weer met de Schnell-Horex en werd verdienstelijk zevende. In de 500cc-klasse had hij niet voor Horex gereden omdat zijn werkgever MV Agusta daar een beroep op hem deed. De ontwikkeling van de Moto Guzzi Monocilindrica 350 was erg snel gegaan. De machine was nu al zo overtuigend dat alleen Moto Guzzi-rijders binnen dezelfde ronde eindigden.

Uitslag 350cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 56"35'5 8 2 Fergus Anderson Moto Guzzi +10'1 6 3 Duilio Agostini Moto Guzzi +29'3 4 4 August Hobl DKW +1 ronde 3 5 Leo Simpson AJS +1 ronde 2 6 Tony McAlpine Norton 1 7 Hermann Paul Müller Schnell-Horex 8 Ken Mudford AJS 9 Ray Laurent AJS

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Ken Kavanagh Norton Jack Brett Norton Rod Coleman AJS Ernie Ring (†) AJS Overleden[2] Ray Amm Norton Blessure[1]

Onbekend[3] Coureur Merk Josef Albisser Norton Karl Hofman DKW Pierre Monneret AJS Bill Doran AJS Bob McIntyre AJS Derek Farrant AJS Harry Pearce Velocette Ken Harwood AJS Malcolm Templeton AJS Tommy Wood Norton

Top tien eindstand 350cc-klasse

Pos. Coureur Motorfiets Ptn. 1 Fergus Anderson Moto Guzzi 30 (34) 2 Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 26 3 Ray Amm Norton 18 4 Ken Kavanagh Norton 18 5 Jack Brett Norton 12 6 Rod Coleman AJS 9 7 Ken Mudford Norton 8 8 Pierre Monneret AJS 6 Bob McIntyre AJS 10 Duilio Agostini Moto Guzzi 4 (Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten) 250cc-klasse Werner Haas finishte drie seconden achter Enrico Lorenzetti, maar dat deerde hem niet. Lorenzetti was geen concurrent in het wereldkampioenschap en Reg Armstrong werd slechts vierde. Zo was Haas zeker van de 250cc-titel. Uitslag 250cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 47"38'7 8 2 Werner Haas NSU +3'3 6 3 Alano Montanari Moto Guzzi +46'0 4 4 Reg Armstrong NSU +47'1 3 5 Wolfgang Brand NSU +1"31'0 2 6 Umberto Masetti NSU 1 7 Tommy Wood Moto Guzzi 8 Arthur Wheeler Moto Guzzi 9 Angelo Marelli Moto Guzzi 10 Bruno Francisci Moto Guzzi Onbekend[3] Coureur Merk Rupert Hollaus Moto Guzzi Ken Kavanagh Moto Guzzi Sid Willis Velocette August Hobl DKW Otto Daiker NSU Siegfried Wünsche DKW Walter Reichert NSU Fergus Anderson Moto Guzzi Top tien tussenstand 250cc-klasse Pos Coureur Merk Ptn 1 Werner Haas (wereldkampioen) NSU 34 (35) 2 Reg Armstrong NSU 23 3 Fergus Anderson Moto Guzzi 22 4 Enrico Lorenzetti Moto Guzzi 17 5 Alano Montanari Moto Guzzi 16 6 Siegfried Wünsche DKW 6 Otto Daiker NSU 8 August Hobl DKW 5 9 Arthur Wheeler Moto Guzzi 4 10 Walter Reichert NSU 3 (Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten) 125cc-klasse Zelfs als Carlo Ubbiali of Cecil Sandford nog twee GP's zou winnen, had Werner Haas genoeg aan de vierde plaats om wereldkampioen te worden. Daar liet hij het echter niet op aan komen. Haas won met slechts 0,4 seconde verschil van Emilio Mendogni, die het gevecht om de tweede plaats van Ubbiali won. Zo was Haas ook 125cc-wereldkampioen. Mendogni scoorde met zijn podiumplaats tevens de eerste punten van het seizoen. Sandford kwam niet aan de start. Uitslag 125cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Werner Haas NSU 43"10'5 8 2 Emilio Mendogni Morini +0'4 6 3 Carlo Ubbiali MV Agusta +1'5 4 4 Angelo Copeta MV Agusta +33'5 3 5 Wolfgang Brand NSU +1"38'2 2 6 Paolo Campanelli MV Agusta +1"49'8 1 Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Les Graham (†) MV Agusta Overleden[4] Onbekend[3] Coureur Merk Rupert Hollaus NSU Georg Braun Mondial Karl Lottes MV Agusta Otto Daiker NSU Walter Reichert NSU Marcello Cama Montesa Arnold Jones MV Agusta Bill Webster MV Agusta Cecil Sandford MV Agusta Fron Purslow MV Agusta Reg Armstrong NSU Luigi Zinzani Morini Tito Forconi MV Agusta Drikus Veer Morini Lo Simons Mondial Top tien tussenstand 125cc-klasse Pos Coureur Merk Ptn 1 Werner Haas (wereldkampioen) NSU 30 (36) 2 Carlo Ubbiali MV Agusta 18 3 Cecil Sandford MV Agusta 10 4 Angelo Copeta MV Agusta 9 5 Les Graham (†) MV Agusta 8 6 Otto Daiker NSU 7 7 Emilio Mendogni Morini 6 8 Reg Armstrong NSU 4 9 Luigi Zinzani Morini 3 10 Arnold Jones MV Agusta 2 Drikus Veer Morini Bill Webster MV Agusta Karl Lottes MV Agusta Tito Forconi MV Agusta Walter Reichert NSU Wolfgang Brand NSU (Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten) Zijspanklasse Cyril Smith/Les Nutt kwamen weliswaar met twee punten voorsprong op Eric Oliver/Stanley Dibben naar Monza, maar ze hadden een groot nadeel. Oliver had zijn 24 punten te danken aan drie overwinningen en één nulscore, terwijl Smith één overwinning en drie tweede plaatsen had. Er moest echter één resultaat worden weggestreept en voor Oliver was dat uiteraard de nulscore. Smith moest echter zes punten wegstrepen en kon alleen wereldkampioen worden als Oliver lager dan de derde plaats finishte. Dat gebeurde echter niet. De beide Norton-combinaties leverden een geweldig gevecht, reden samen de snelste ronde en finishten met slechts 0,1 seconde verschil in het voordeel van Oliver/Dibben, die daardoor wereldkampioen werden. Inge Stoll versloeg in het zijspan van Jacques Drion haar toekomstige echtgenoot Manfred Grunwald, die in het zijspan van Fritz Hillebrand lag. Uitslag zijspanklasse Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten 1 Eric Oliver Stanley Dibben Norton 42"18'1 8 2 Cyril Smith Les Nutt Norton +0'1 6 3 Jacques Drion Inge Stoll-Laforge Norton 4 4 Hans Haldemann Josef Halbisser Norton 3 5 Len Taylor Peter Glover Norton 2 6 Fritz Hillebrand Manfred Grunwald BMW 1 7 Julien Deronne Bruno Leys Norton 8 Ernesto Merlo Dino Magri Gilera 9 Marcel Masuy Jules Nies Norton 10 Luigi Marcelli Spartaco Ricci Gilera 11 Renato Prati Onbekend Moto Guzzi Onbekend[3] Coureur Bakkenist Merk Wiggerl Kraus Bernhard Huser BMW Wilhelm Noll Fritz Cron BMW Jean Murit Francis Flahaut Norton Fron Purslow Dave Key BSA Pip Harris Ray Campbell Norton Trevor Bounds Rob Kings Norton Top tien eindstand zijspanklasse Pos. Coureur Bakkenist Motorfiets Ptn. 1 Eric Oliver Stanley Dibben Norton-Watsonian 32 2 Cyril Smith Les Nutt Norton-Watsonian 26 (32) 3 Hans Haldemann Josef Albisser Norton 12 4 Jacques Drion Inge Stoll-Laforge Norton 10 5 Pip Harris Ray Campbell Norton 6 6 Wilhelm Noll Fritz Cron BMW 5 7 Marcel Masuy Jules Nies Norton 5 8 Wiggerl Kraus Bernhard Huser BMW 4 9 Julien Deronne Bruno Leys Norton 4 10 Trevor Bounds Rob Kings Norton 3

(Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten)

Bronnen, noten en/of referenties Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7 Voetnoten Ray Amm had bij een val tijdens de Grand Prix van Frankrijk een sleutelbeen gebroken. Ernie Ring was tijdens de 500cc-race van de Grand Prix van België dodelijk verongelukt. Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd. Les Graham was tijdens de 500cc-Senior TT op het eiland Man verongelukt

Vorige race: Grand Prix-wegrace van Zwitserland 1953	FIM wereldkampioenschap wegrace 5e seizoen (1953)	Volgende race: Grand Prix-wegrace van Spanje 1953
Vorige race: Grand Prix-wegrace der Naties 1952	Grand Prix-wegrace der Naties	Volgende race: Grand Prix-wegrace der Naties 1954

Grands Prix wereldkampioenschap wegrace (1950–1959)

1959:	FRA · IOM · DUI · NED · BEL · ZWE · ULS · NAT
1958:	IOM · NED · BEL · DUI · ZWE · ULS · NAT
1957:	DUI · IOM · NED · BEL · ULS · NAT
1956:	IOM · NED · BEL · DUI · ULS · NAT
1955:	SPA · FRA · IOM · DUI · BEL · NED · ULS · NAT
1954:	FRA · IOM · ULS · BEL · NED · DUI · ZWI · NAT · SPA
1953:	IOM · NED · BEL · DUI · FRA · ULS · ZWI · NAT · SPA
1952:	ZWI · IOM · NED · BEL · DUI · ULS · NAT · SPA
1951:	SPA · ZWI · IOM · BEL · NED · FRA · ULS · NAT
1950:	IOM · BEL · NED · ZWI · ULS · NAT

Grand Prix-wegrace der Naties

1922 · 1923 · 1924 · 1925 · 1926 · 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990