Grand Prix-wegrace van Canada 1967

De Grand Prix-wegrace van Canada 1967 was de twaalfde en voorlaatste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1967. De races werden verreden op 30 september 1967 op Mosport Park, een stratencircuit op de noordoever van het Ontariomeer, 97 km ten noordoosten van Toronto. Alleen de 125cc-klasse, de 250cc-klasse en de 500cc-klasse kwamen aan de start. De 500cc-klasse sloot haar seizoen hier af en de wereldtitel werd hier beslist. De wereldtitel in de 125cc-klasse was al eerder beslist.

Land
Datum30 september 1967
OrganisatorFIM
500 cc
Snelste ronde Mike Hailwood
Eerste Mike Hailwood
Tweede Giacomo Agostini
Derde Mike Duff
250 cc
Snelste ronde Bill Ivy
Eerste Mike Hailwood
Tweede Phil Read
Derde Ralph Bryans
125 cc
Snelste ronde Bill Ivy
Eerste Bill Ivy
Tweede Tim Coopey
Derde Robert Lusk

Algemeen

Hoewel de 500cc-titel hier beslist werd, was de Canadese Grand Prix niet voor herhaling vatbaar. De GP had ook al een sanctie van de FIM gehad omdat ze een week was opgeschoven. De straf daarvoor was dat er in het volgende jaar geen GP georganiseerd mocht worden. Dat probleem loste zichzelf op: deze Canadese Grand Prix was de enige in de geschiedenis. De bezetting van de Grand Prix was niet zozeer mager, maar de privérijders die normaal aan de start kwamen bleven weg omdat de startgelden niet in verhouding stonden tot de reiskosten. Zo bleven alleen enkele fabrieksrijders over naast een enorm contingent Canadezen en Amerikanen.

500cc-klasse

Stand van zaken voor de race

Om te bepalen wie er wereldkampioen 500 cc zou worden was enig rekenwerk vereist. Giacomo Agostini had 52 punten gescoord, maar er moesten in totaal vier resultaten weggestreept worden. Tot dusver moest Agostini 6 punten wegstrepen, waardoor zijn netto resultaat op 46 punten kwam. Mike Hailwood had 44 punten gescoord, maar had al drie "0"-resultaten zodat dat ook zijn netto puntentotaal was. Agostini kon alleen meer punten scoren door te winnen, want zijn laagste overgebleven resultaat was 6 punten. Hij kon maximaal op 48 punten komen. Hetzefde gold voor Hailwood: alles minder dan 8 punten werd een streepresultaat. Hailwood kon op 46 punten komen door te winnen en vervolgens weer 6 punten weg te strepen. Als Hailwood won en Giacomo Agostini scoorde zelfs maar 1 punt, dan was Agostini wereldkampioen. Dat ene punt moest hij wel wegstrepen, maar omdat beiden dan 46 punten hadden, werd gekeken naar het aantal overwinningen: Agostini 5 (Duitsland, België, DDR, Finland en Italië) en Hailwood 5 (Isle of Man, TT Assen, Tsjecho-Slowakije, Ulster en Canada). Daarna werd gekeken naar de tweede plaatsen: Agostini 2 (TT Assen en Tsjecho-Slowakije) en Hailwood 2 (België en Italië). Zo bleef de stand gelijk, tenzij Agostini in Canada als zesde of hoger eindigde. Dan had hij een extra resultaat dat Hailwood niet had. Onder de streep kon Hailwood alleen wereldkampioen worden als hij won en Agostini niet scoorde.

DUIIOMNEDBELDDRTSJFINULSNATCANPunten
Agostini 8 0 6 8 8 6 8 0 8 ? 52-6=46
Hailwood 0 8 8 6 0 8 0 8 6 ? 44

Rood = Streepresultaat

In Canada won Hailwood wel, maar Agostini werd op korte afstand tweede en verzekerde op die manier zijn wereldtitel. In zijn thuisrace werd de Canadees Mike Duff met een Matchless derde.

Uitslag 500cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Mike Hailwood Honda 1:13"28'5 8
2 Giacomo Agostini MV Agusta +37'7 6
3 Mike Duff Matchless +1"40'2 4
4 Ivor Lloyd Matchless +1 ronde 3
5 Andreas Georgeades Velocette +1 ronde 2
6 George Rockett Norton +3 ronden 1
7 David Lloyd Triton
8 Manuel Radbord Honda
9 Thomas de Mange Matchless
10 Jean Lysight Triumph
11 Bob MacLean Norton
12 Henry Hanje Triumph
13 David Shepard Norton

Niet gefinisht

Coureur Merk Oorzaak
Adrian ShelleyNorton
Bruce DentNorton
Don HaddowHonda
Fraser McAninchNorton
Joseph LamaMatchless
Ken KingNorton
Kurt FischerVincent-HRD
Mike ManleyHonda
Peter KellondNorton
Peter-John DavisNorton
Robert FisherTriumph
Roger BeaumontTriumph
William WalshNorton
Yvon DuhamelMatchless
Dave CunninghamTriumph
Fred StevensHannah-Paton
Ron GrantHonda
Ed LaBelleNorton
Fred SimoneBMW
Kurt LiebmannBMW OL Special
Nishan BaronianBSA

Niet deelgenomen

Coureur Merk Oorzaak
Jack FindlayMcIntyre-Matchless
John DoddsNorton
Gyula MarsovszkyMatchless
Billie NelsonNorton
Chris ConnNorton
Dan ShoreyNorton
Derek MinterNorton
Griff JenkinsNorton
John BlanchardSeeley-URS
John CooperSeeley-Matchless
John HartleMétisse-Matchless
Maurice HawthorneNorton
Peter WilliamsArter-Matchless
Rob FittonNorton
Rodney GouldNorton
Steve SpencerNorton
Angelo BergamontiHannah-Paton
Giuseppe MandoliniMoto Guzzi[1]
Bosse GranathMétisse-Matchless

Top tien eindstand 500cc-klasse

PosCoureurMerkPtn
1 Giacomo AgostiniMV Agusta46 (58)
2 Mike HailwoodHonda46 (52)
3 John HartleMétisse-Matchless22
4 Peter WilliamsArter-Matchless16
5 Jack FindlayMcIntyre-Matchless15
6 Fred StevensHannah-Paton11
7 John CooperNorton / Seeley-Matchless8
8 Gyula MarsovszkyMatchless7
9 Billie NelsonNorton6
Steve SpencerNorton

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

250cc-klasse

Mike Hailwood wist in Canada de 250cc-race te winnen. Doordat Phil Read tweede werd stonden ze nu gelijk in het wereldkampioenschap. Ze hadden ook allebei vier overwinningen, waardoor de winnaar in de GP van Japan wereldkampioen zou worden.

Uitslag 250cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Mike Hailwood Honda 52"31'0 8
2 Phil Read Yamaha +1"00'0 6
3 Ralph Bryans Honda +1 ronde 4
4 Yvon Duhamel Yamaha +2 ronden 3
5 Frank Camillieri Yamaha +3 ronden 2
6 Ron Grant Yamaha +3 ronden 1

Onbekend[2]

Coureur Merk
Jack FindlayBultaco
Malcolm StantonAermacchi
Gyula MarsovszkyBultaco
Heinz RosnerMZ
Rolf SchmidBultaco
Carlos GiróOssa
José MedranoBultaco
Bill IvyYamaha
Bill SmithKawasaki
Brian SteensonAermacchi
Dave SimmondsKawasaki
Derek WoodmanMZ
Fred StevensHannah-Paton
Mick ChattertonYamaha
Tommy RobbBultaco
Gilberto MilaniAermacchi
Akiyasu MotohashiYamaha
Jyun HamanoYamaha
Ginger MolloyBultaco

Top tien tussenstand 250cc-klasse

PosCoureurMerkPtn
1 Phil ReadYamaha50 (56)
Mike HailwoodHonda50 (54)
3 Bill IvyYamaha46 (50)
4 Ralph BryansHonda36 (50)
5 Derek WoodmanMZ18
6 Heinz RosnerMZ13
7 Ginger MolloyBultaco9
8 Gyula MarsovszkyBultaco8
9 Dave SimmondsKawasaki5
10 José MedranoBultaco4

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

125cc-klasse

In Canada won Bill Ivy ook. Phil Read kwam niet aan de start en het podium werd aangevuld met "lokale" rijders: De Canadees Tim Coopey werd met een Yamaha tweede op twee ronden en de Canadees Robert Lusk werd met een Yamaha derde op drie ronden. Met zijn overwinning bereikte Bill Ivy het maximale aantal punten van 56. Misschien was dat de reden om überhaupt naar Canada af te reizen, want hij was al lang wereldkampioen. Hij wist dat hij in de GP van Japan een aanval te verduren zou krijgen van de nieuwe viercilinder Suzuki RS 67U.

Uitslag 125cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Bill Ivy Yamaha 46"39'0 8
2 Tim Coopey Yamaha +2 ronden 6
3 Robert Lusk Yamaha +3 ronden 4
4 Jean-Guy Duval Yamaha +3 ronden 3
5 Ralph Swegan Yamaha +3 ronden 2
6 Robert Messina Yamaha +4 ronden 1

Niet deelgenomen

Coureur Merk Oorzaak
Yoshimi KatayamaSuzukiTeambeleid[3]
Phil ReadYamaha

Onbekend[2]

Coureur Merk
Barry SmithBultaco
Kel CarruthersHonda
Kevin CassBultaco
Hartmut BischoffMZ
Jürgen LenkMZ
Klaus EnderleinMZ
Thomas HeuschkelMZ
Hans Georg AnscheidtSuzuki
Herbert MannMZ
Walter ScheimannHonda
José Maria BusquetsMontesa
José MedranoBultaco
Jean-Louis VergnaisBultaco
Dave SimmondsKawasaki
Jim CurryHonda
Rex AveryEMC
Stuart GrahamSuzuki
László SzabóMZ
Francesco VillaMontesa
Giovanni BurlandoHonda
Walter VillaMontesa
Akiyasu MotohashiYamaha
Hideo KanayaSuzuki
Isao MorishitaSuzuki
Yasuho ShigenoSuzuki
Cees van DongenHonda
Ginger MolloyBultaco

Top tien tussenstand 125cc-klasse

PosCoureurMerkPtn
1 Bill IvyYamaha56 (68)wereldkampioen
2 Phil ReadYamaha40
3 Stuart GrahamSuzuki32 (38)
4 Yoshimi KatayamaSuzuki19
5 László SzabóMZ13
6 Hans Georg AnscheidtSuzuki12
7 Dave SimmondsKawasaki9
8 Kel CarruthersHonda7
9 Tim CoopeyYamaha6
10 Thomas HeuschkelMZ5
Walter ScheimannHonda

(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)

Vorige race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1967
FIM wereldkampioenschap wegrace
19e seizoen (1967)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Japan 1967

Vorige race:
Geen
Grand Prix-wegrace van Canada Volgende race:
Geen
1969:SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT · ADR
1968:DUI · SPA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT
1967:SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT · CAN · JAP
1966:SPA · DUI · FRA · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · IOM · NAT · JAP
1965:VST · DUI · SPA · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · ULS · FIN · NAT · JAP
1964:VST · SPA · FRA · IOM · NED · BEL · DUI · DDR · ULS · FIN · NAT · JAP
1963:SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · ULS · DDR · FIN · NAT · ARG · JAP
1962:SPA · FRA · IOM · NED · BEL · DUI · ULS · DDR · NAT · FIN · ARG
1961:SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · ULS · NAT · ZWE · ARG
1960:FRA · IOM · NED · BEL · DUI · ULS · NAT
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.