Grand Prix-wegrace van de Verenigde Staten 1965

Honda liet de Verenigde Staten weer schieten, wat vreemd was want dat had men in 1964 ook gedaan en (mede) daardoor was de 250cc-wereldtitel naar Phil Read met zijn Yamaha gegaan. Ook de merken uit het Oostblok (MZ uit de DDR, Jawa en CZ uit Tsjecho-Slowakije) gingen op het hoogtepunt van de Koude Oorlog niet naar de Verenigde Staten. Privérijders konden de overtocht niet betalen en -net als in 1964- bleven ook de tribunes leeg omdat de Amerikanen zich niet interesseerden voor het grotendeels Europese wereldkampioenschap. De Amerikaanse Grand Prix werd na dit tweede jaar voor lange tijd van de kalender geschrapt om pas in het seizoen 1988 terug te keren.

MV Agusta stuurde de net gecontracteerde Giacomo Agostini niet naar de Verenigde Staten. Mike Hailwood moest het alleen doen. Hij won de race zo overtuigend, dat de Amerikaan Buddy Parriott en de Canadees Roger Beaumont weliswaar op het podium kwamen, maar met twee en drie ronden achterstand finishten.

Uitslag 500cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Pnt 1 Mike Hailwood MV Agusta 1:16"33'0 8 2 Buddy Parriott Norton +2 ronden 6 3 Roger Beaumont Norton +3 ronden 4 4 Ken King Norton +3 ronden 3 5 Ed LaBelle Norton +4 ronden 2 6 David Lloyd Norton +5 ronden 1 7 Fred Simone BMW 8 Al Johnson BMW 9 Ray Dey Norton 10 Wester Cooley Norton 11 Carl Eshoo Triumph 12 Bruce Carter BSA 13 Stan Friduss Norton

Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Dave Jackson Matchless Fred Gailey Norton Ivor Lloyd Norton Stuart Morin Matchless Franco Farne Ducati Dean Dyess Ducati Gerald MacDonald Paton Peter Gould Ducati Wilber Lawson Triumph Paddy Driver Matchless

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Eduard Lenz Norton Privérijder Jack Ahearn Norton Privérijder Jack Findlay McIntyre-Matchless Privérijder Mike Duff Matchless Privérijder Gyula Marsovszky Matchless Privérijder František Šťastný Jawa Teambeleid[1] Walter Scheimann Norton Privérijder Jouko Ryhänen Matchless Privérijder Billie Nelson Norton Privérijder Billy McCosh Matchless Privérijder Chris Conn Norton Privérijder Dan Shorey Norton Privérijder Derek Minter Norton Privérijder Dick Creith Norton Privérijder Fred Stevens Matchless Privérijder Joe Dunphy Norton Privérijder John Cooper Norton Privérijder Lewis Young Matchless Privérijder Rob Fitton Norton Privérijder Selwyn Griffiths Matchless Privérijder Giacomo Agostini MV Agusta Teambeleid Giuseppe Mandolini Moto Guzzi Privérijder Ian Burne Norton Privérijder

Yamaha profiteerde optimaal van de afwezigheid van concurrent Honda. Regerend wereldkampioen Phil Read won de race voor zijn teamgenoot Mike Duff. Silvio Grassetti finishte met zijn Moto Morini 250 Bialbero slechts een seconde achter Duff. Suzuki stuurde Frank Perris met de watergekoelde viercilinder RZ 64, maar hij werd slechts vierde.

Uitslag 250cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Pnt 1 Phil Read Yamaha 49"29'0 8 2 Mike Duff Yamaha +36'0 6 3 Silvio Grassetti Morini +37'0 4 4 Frank Perris Suzuki +42'0 3 5 José Maria Busquets Montesa +1"12'0 2 6 John Buckner Yamaha +2"05'0 1 John Buckner scoorde een punt met de Yamaha TD 1 B-productieracer.

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak František Šťastný Jawa Teambeleid[1] Heinz Rosner MZ Teambeleid[1] Derek Woodman MZ Teambeleid[1] Mike Hailwood Honda [2] Ralph Bryans Honda Teambeleid[3] Isamu Kasuya Honda Teambeleid[3] Bruce Beale Honda Privérijder[4] Jim Redman Honda Teambeleid[3] Gosuke Yamashita Honda Teambeleid[3]

Onbekend[5] Coureur Merk Barry Smith Bultaco Günter Beer Honda Ramón Torras Bultaco Jean-Claude Guénard Bultaco Giuseppe Visenzi Aermacchi Tarquinio Provini Benelli Yoshimi Katayama Suzuki Ginger Molloy Bultaco Remo Venturi Benelli Kevin Cass Cotton Alain Barbaroux Aermacchi Bill Ivy Yamaha Bob Coulter Bultaco David Williams Mondial Rex Avery Bultaco Alberto Pagani Aermacchi Gilberto Milani Aermacchi Hiroshi Hasegawa Yamaha

In de 125cc-race had Suzuki het rijk alleen omdat Honda niet verscheen, Yamaha de ontwikkeling van de RA 97 nog steeds niet voltooid had en de overige concurrenten uit het Oostblok thuis bleven. Zo won Hugh Anderson met de Suzuki RT 65 voor teamgenoten Ernst Degner en Frank Perris. Zij maakten er wel een spannende race van, want ze finishten binnen 0,6 seconden. De andere punten gingen weliswaar naar Honda-rijders, maar dat waren Amerikaanse privérijders met Honda CR 93-productieracers.

Uitslag 125cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Pnt 1 Hugh Anderson Suzuki 43"42'0 8 2 Ernst Degner Suzuki +0'2 6 3 Frank Perris Suzuki +0'6 4 4 Rick Schell Honda 3 5 Jeff Tate Honda 2 6 Bo Gehring Honda 1

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Mike Duff Yamaha Teambeleid[6] Luigi Taveri Honda Teambeleid[3] Jochen Leitert MZ Teambeleid[1] Klaus Enderlein MZ Teambeleid[1] Roland Rentzsch MZ Teambeleid[1] Bill Ivy Yamaha Teambeleid[6] Derek Woodman MZ Teambeleid[1] Phil Read Yamaha Teambeleid[6] Ralph Bryans Honda Teambeleid[3] Bruce Beale Honda Privérijder[4] František Boček CZ Teambeleid[1] Dieter Krumpholz MZ Teambeleid[1] Heinz Rosner MZ Teambeleid[1] Jürgen Lenk MZ Teambeleid[1] Hironori Matsushima Yamaha Teambeleid[6] Yasuharu Yuzawa Honda Teambeleid[3]

Onbekend[5] Coureur Merk Ramón Torras Bultaco Giuseppe Visenzi Honda Yoshimi Katayama Suzuki Arthur Fegbli Honda Hans Georg Anscheidt MZ-Kreidler Walter Scheimann Honda Tommy Robb Bultaco Bruno Spaggiari Ducati Ginger Molloy Bultaco

Suzuki kwam aan de start met de nieuwe tweecilinder RK 65. Het had het rijk alleen omdat zowel Honda als Kreidler geen afvaardiging stuurden. Ernst Degner won voor zijn teamgenoten Hugh Anderson, Michio Ichino en Haruo Koshino.

Uitslag 50cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Pnt 1 Ernst Degner Suzuki 8 2 Hugh Anderson Suzuki 6 3 Michio Ichino Suzuki 4 4 Haruo Koshino Suzuki 3 5 Jacques Roca Derbi 2 6 Gastón Biscia Suzuki 1

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Luigi Taveri Honda Teambeleid[3] Ralph Bryans Honda Teambeleid[3] Akira Itoh Honda Teambeleid[3]

Onbekend[5] Coureur Merk Hans Georg Anscheidt Kreidler Ángel Nieto Derbi José Maria Busquets Derbi Cees van Dongen Kreidler Barry Smith Derbi Charlie Mates Honda Ian Plumridge Derbi Leslie Griffiths Honda