Grand Prix-wegrace van de DDR 1969

De Grand Prix van de DDR werd onder natte omstandigheden verreden. Toch waren er op zondag 200.000 toeschouwers. De 50cc-klasse reed al op zaterdag, de overige klassen op zondag. Tijdens de trainingen kwam Bill Ivy om het leven. Ivy reed tijdens een vrije training terug naar de pit. Bij het ingaan van de laatste snelle bocht kreeg zijn Jawa 350 cc V4 een vastloper. Onderzoek wees uit dat de krukas van de onderste linker cilinder was vastgelopen. Bill Ivy en zijn motorfiets schoven een heel eind door en Bill raakte daarbij een tuinmuurtje dat niet door strobalen was afgeschermd. Mogelijk was zijn helm al bij de val afgerukt (volgens sommige bronnen had hij deze al afgenomen om naar de pit terug te rijden). Hij liep ernstig hoofdletsel op en overleed in het ziekenhuis.

In de DDR was het 500cc-startveld maar klein en veel topcoureurs waren niet op komen dagen. Dat lag aan het bijzonder lage startgeld én aan de slechte organisatie, die pas een week van tevoren de startbevestigingen de deur uit deed. Toppers als Godfrey Nash en Alan Barnett lieten dan ook verstek gaan. Ook dit was een natte race en dat was een kolfje naar de hand van Karl Auer (Matchless), die als tweede achter Giacomo Agostini reed. De strijd om de derde plaats liet duidelijk zien dat de "groten" niet waren gekomen, want die ging tussen Terry Dennehy met zijn tweecilinder Drixton-Honda CB 450 en Juri Randla met de Vostok, Jack Findlay (LinTo) en Gyula Marsovszky (LinTo). Findlay bleek de snelste en haalde ook Karl Auer nog in, maar hij viel uit met een gebroken tuimelaar en dat bleek een zwak punt van de LinTo te zijn, want Marsovszky overkwam hetzelfde. De LinTo was opgebouwd uit twee 250cc-Aermacchi-motoren en de tuimelaars waren dan ook standaard Aermacchi-exemplaren. Randla viel met carburatieproblemen uit. Auer kwam zo terug op de tweede plaats, gevolgd door Dennehy en Billie Nelson. De kaarten leken geschud, maar in de voorlaatste ronde viel Auer uit door een gebroken klep en Dennehy door een lege benzinetank. Daardoor ging de tweede plaats naar Nelson en de derde plaats naar Steve Ellis (LinTo). Dennehy kon duwend nog vijfde worden. Agostini was nu zeker van zijn wereldtitel. Omdat slechts zeven resultaten telden had hij het maximale aantal van 105 punten bereikt.

Uitslag 500cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Giacomo Agostini MV Agusta 1:08"09'7 15 2 Billie Nelson Paton +1 ronde 12 3 Steve Ellis LinTo +1 ronde 10 4 Werner Bergold McIntyre-Matchless +1 ronde 8 5 Terry Dennehy Drixton-Honda +1 ronde 6 6 Phil O'Brien Matchless +2 ronden 5 7 Maurice Hawthorne Métisse-Aermacchi +2 ronden 4 8 Pentti Lethelä Matchless +2 ronden 3 9 Jack Lindh Seeley-Matchless +2 ronden 2 10 Endel Kiisa Vostok +2 ronden 1 11 Ross Hannan Norton 12 Bosse Granath Husqvarna Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Karl Auer Matchless Klep Jack Findlay Matchless Tuimelaar Gyula Marsovszky LinTo Tuimelaar Karl Hoppe Seeley-URS André-Luc Appietto Paton Steve Spencer Métisse-Matchless Alberto Pagani LinTo Emanuele Maugliani Norton Franco Trabalzini Paton Keith Turner LinTo Gordon Keith Yamaha Jüri Randla Vostok Carburatie

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Wolfgang Stropek MV Agusta John Dodds Seeley-URS Kel Carruthers Aermacchi Gilbert Argo Matchless Bohumil Staša ČZ Günter Fischer Matchless Paul Eickelberg Norton Walter Scheimann Norton Hannu Kuparinen Matchless Osmo Hansen Matchless Alan Barnett Kirby-Métisse-Matchless Alan Lawton Norton Barry Scully Norton Brian Steenson Seeley-Matchless Dan Shorey Seeley-Matchless Derek Woodman Seeley-Matchless Godfrey Nash Norton John Trevor Findlay Norton John Williams Métisse-Matchless Lewis Young Matchless Malcolm Uphill Norton Percy Tait Triumph Peter Darvil Norton Peter Williams Matchless Rob Fitton Norton Ron Chandler Seeley-Matchless Selwyn Griffiths Matchless Steve Jolly Seeley-Matchless Tom Dickie Kuhn-Seeley-Matchless Angelo Bergamonti Paton Gilberto Milani Aermacchi Paolo Campanelli Seeley-Matchless Silvano Bertarelli Paton Theo Louwes Norton Ginger Molloy Bultaco

Top tien tussenstand 500cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Giacomo Agostini	MV Agusta	105	Wereldkampioen
2	Alan Barnett	Kirby-Métisse-Matchless	32
3	Gyula Marsovszky	LinTo	31
4	Billie Nelson	Paton	26
5	Godfrey Nash	Norton	18
6	Jack Findlay	LinTo / Matchless	16
7	Ron Chandler	Seeley-Matchless	15
8	Karl Auer	Matchless	13
	Steve Ellis	LinTo
10	Angelo Bergamonti	Paton	12
	Karl Hoppe	Métisse-URS / Seeley-URS
	Gilberto Milani	Aermacchi
	Peter Williams	Matchless
	Percy Tait	Triumph

Voor de start van de Grand Prix van de DDR op de Sachsenring lagen er bloemen op de startplaats van Bill Ivy. Jawa had haar team teruggetrokken nadat Bill tijdens de training dodelijk verongelukt was. De (regen)race was niet erg interessant, tenminste niet waar het om de eerste drie plaatsen ging. Giacomo Agostini ging meteen voorop, gevolgd door Rodney Gould die langzaam de aansluiting verloor en als derde Heinz Rosner (MZ).

Uitslag 350cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Giacomo Agostini MV Agusta 1:02"28'5 15 2 Rodney Gould Yamaha +48'8 12 3 Heinz Rosner MZ 10 4 Giuseppe Visenzi Yamaha 8 5 Bohumil Staša ČZ 6 6 Marty Lunde Yamaha +1 ronde 5 7 Kel Carruthers Aermacchi 4 8 Billie Nelson Aermacchi 3 9 Dave Simmonds Kawasaki 2 10 Martti Pesonen Yamaha 1 Niet gestart Coureur Merk Oorzaak František Šťastný Jawa Teambeleid[1] Bill Ivy (†) Jawa Overleden Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Jack Findlay Yamaha Ontsteking Silvio Grassetti Yamaha Versnellingsbak

Onbekend[2] Coureur Merk Brian Smith Aermacchi Herbert Denzler Aermacchi Ivar Sauter Aermacchi Karel Bojer ČZ Adolf Ohligschläger Yamaha Günter Fischer Aermacchi Karl Hoppe Yamaha Walter Scheimann Yamaha Hannu Kuparinen Yamaha Bill Smith Honda Billie Guthrie Yamaha Billie McCosh Aermacchi Brian Steenson Aermacchi Cecil Crawford Aermacchi Cliff Carr Yamaha Dave Degens Aermacchi Godfrey Nash Norton Jerry Lancaster Drixton-Aermacchi Jim Curry Métisse-Aermacchi John Trevor Findlay Norton Lewis Young Aermacchi Maurice Hawthorne Métisse-Aermacchi Mike Hatherill Aermacchi Phil Read Yamaha Rob Fitton Norton Roy Graham Aermacchi Selwyn Griffiths AJS Terry Grotefeld Yamaha Tom Dickie Seeley-AJS Tommy Robb Aermacchi Tony Rutter Yamaha János Drapál Aermacchi Bruno Spaggiari Ducati Gilberto Milani Aermacchi Silvano Bertarelli Aermacchi Jan Kostwinder Yamaha Leo Commu Yamaha Ginger Molloy Bultaco Gordon Keith Yamaha

Top tien tussenstand 350cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Giacomo Agostini	MV Agusta	75
2	Jack Findlay	Yamaha	30
3	Giuseppe Visenzi	Yamaha	29
4	Kel Carruthers	Aermacchi	25
5	Bill Ivy (†)	Jawa	24
6	Brian Steenson	Aermacchi	12
	Rodney Gould	Yamaha
8	František Šťastný	Jawa	10
	Silvio Grassetti	Yamaha
	Bohumil Staša	ČZ
	Heinz Rosner	MZ

De 250cc-race van de DDR werd in de regen verreden, maar was desondanks leuk en spannend. Heinz Rosner was hersteld van zijn sleutelbeenbreuk op Man en nam bij de start meteen de leiding. Santiago Herrero en Renzo Pasolini joegen achter hem aan, terwijl er ook om de vierde plaats gevochten werd door Rodney Gould, Kel Carruthers en Kent Andersson. In de derde ronde nam Herrero de leiding en Pasolini was nu tweede. In de zesde ronde moest Rosner de pit in om een bougie te wisselen. Hij werd daardoor gepasseerd door Andersson en Carruthers, terwijl Gould intussen was gevallen. Toen Rosner weer de baan op kon wist hij de derde plaats echter weer snel in te nemen. In de laatste ronde leverden Herrero en Pasolini nog een flink gevecht en uiteindelijk won Pasolini met een kleine voorsprong.

Uitslag 250cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Renzo Pasolini Benelli 51":41'2 15 2 Santiago Herrero Ossa +0'3 12 3 Heinz Rosner MZ +1"31'8 10 4 Kent Andersson Yamaha +1"36'6 8 5 Kel Carruthers Benelli +1"50'7 6 6 Börje Jansson Kawasaki-Yamaha[3] +3"13'6 5 7 Lothar John Yamaha 4 8 Martti Pesonen Yamaha 3 9 Keith Turner Aermacchi 2 10 Günter Bartusch MZ 1 Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Rodney Gould Yamaha Val Giuseppe Visenzi Yamaha Versnellingsbak Silvio Grassetti Yamaha Niet gestart Coureur Merk Oorzaak František Šťastný Jawa Teambeleid[1] Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak László Szabó MZ Blessure[4]

Onbekend[2] Coureur Merk Heinz Kriwanek Suzuki Eric Hinton Yamaha Jack Findlay Yamaha Frank Perris Suzuki Gyula Marsovszky Yamaha Karel Bojer ČZ Dieter Braun MZ Klaus Huber Yamaha Reinhard Scholtis Kawasaki Siegfried Lohmann Suzuki Toni Gruber Yamaha Carlos Giró Ossa Matti Salonen Yamaha Pentti Korhonen Yamaha Teuvo Länsivuori Yamaha Christian Ravel Yamaha Jean Auréal Yamaha Billie Guthrie Yamaha Billie Nelson Yamaha Chas Mortimer Yamaha Dave Simmonds Kawasaki Derek Chatterton Yamaha Dick Pipes Yamaha Frank Whiteway Suzuki Ian Richards Yamaha Jerry Lancaster Yamaha John Ringwood Yamaha Mick Chatterton Yamaha Phil Read Benelli Ray McCullough Yamaha Stan Woods Yamaha Tony Rutter Yamaha Angelo Bergamonti Aermacchi Eugenio Lazzarini Benelli Gilberto Parlotti Benelli Walter Villa Villa Gordon Keith Yamaha

Top tien tussenstand 250cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Santiago Herrero	Ossa	77
2	Kent Andersson	Yamaha	57
3	Kel Carruthers	Benelli	43
4	Rodney Gould	Yamaha	32
5	Renzo Pasolini	Benelli	30
6	Frank Perris	Suzuki	25
7	Lothar John	Yamaha	19
	Börje Jansson	Kawasaki-Yamaha
9	Heinz Rosner	MZ	15
10	Angelo Bergamonti	Aermacchi	11
	Martti Pesonen	Yamaha

Dave Simmonds won ook in de DDR, en werd daarmee onbereikbaar voor de concurrentie en vier wedstrijden voor het einde van het seizoen was hij al wereldkampioen. Toch werd de wedstrijd eerst aangevoerd door Dieter Braun, die als West-Duitser toch enthousiast werd toegejuigt door het Oost-Duitse publiek. Vlak voor het einde van de race brak zijn krukas, waardoor Simmonds spekkoper werd. Braun werd duwend elfde. Günter Bartusch lag lang op de derde plaats maar viel met zijn MZ ook uit en daardoor werd de Oostenrijker Heinz Kriwanek met zijn zelfbouwmachine tweede, vlak voor Friedhelm Kohlar (MZ).

Uitslag 125cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Dave Simmonds Kawasaki 43"28'7 15 2 Heinz Kriwanek Rotax +1"16'1 12 3 Friedhelm Kohlar MZ +1"16'3 10 4 Ryszard Mankiewicz MZ +1"28'4 8 5 Cees van Dongen Suzuki +1"41'9 6 6 Thomas Heuschkel MZ +1"44'8 5 7 Kent Andersson Maico +1"55'1 4 8 Lothar John MZ +2"38'2 3 9 Börje Jansson Maico +3"07'5 2 10 Hartmut Bischoff MZ +3"30'0 1 11 Dieter Braun Suzuki Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Günter Bartusch MZ Motor Jan Huberts MZ Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak László Szabó MZ Blessure[4]

Onbekend[2] Coureur Merk Barry Smith Derbi John Dodds Aermacchi Kel Carruthers Aermacchi Bruno Veigel Honda Herbert Denzler Honda Jean Campiche Honda Eberhard Mahler MZ Heinz Rosner MZ Siegfried Lohmann MZ Walter Scheimann Villa Enrique Escuder Bultaco Ramón Galí Bultaco Pertti Leinonen Honda Seppo Kangasniemi MZ Daniel Crivello Maico Jacques Roca Derbi Jean Auréal Yamaha Jean-François Chaffin Villa Pierre Viura Maico Bob Coulter Bultaco Carl Ward Honda Charles Garner Bultaco Chas Mortimer Villa Gary Dickinson Honda Jerry Lancaster Honda Jim Curry Honda John Kiddie Honda John Shacklady Bultaco Steve Murray Honda Tom Loughridge Bultaco Tommy Robb Bultaco János Reisz MZ Francesco Villa Villa Giuseppe Mandolini Villa Silvano Bertarelli Aermacchi Walter Villa Villa Jean-Louis Pasquier Bultaco Lous van Rijswijk jr. Yamaha Ginger Molloy Bultaco Bosse Granath MZ

Top tien tussenstand 125cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Dave Simmonds	Kawasaki	87	Wereldkampioen
2	Kent Andersson	Maico / Yamaha	36
3	Cees van Dongen	Suzuki	31
4	Dieter Braun	Suzuki	24
5	Ginger Molloy	Bultaco	22
	Heinz Kriwanek	Rotax
7	Kel Carruthers	Aermacchi	18
8	Jean Auréal	Yamaha	15
9	Lothar John	MZ	14
10	Jan Huberts	MZ	11
	Ryszard Mankiewicz	MZ

In Oost-Duitsland had Aalt Toersen een slechte start, maar die van Barry Smith was nog veel slechter, hij moest een halve minuut duwen voor zijn motor aansloeg en behoorlijk op toeren wilde komen. Zijn Derbi-teamgenoten Santiago Herrero en Ángel Nieto waren goed weg, en wisselden tijdens de race regelmatig van positie. In de laatste ronde liep Nieto ongeveer 20 meter uit en dat besliste de race. Op de derde plaats finishte Aalt Toersen na een flink gevecht met Kreidler- testrijder Rudolf Kunz. Zijn tien punten leverden Toersen netto niets op: ze verdwenen als streepresultaat.

Uitslag 50cc-klasse Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Ángel Nieto Derbi 28"20'7 15 2 Santiago Herrero Derbi +4'6 12 3 Aalt Toersen Van Veen-Kreidler +21'0 10 4 Rudolf Kunz Kreidler +22'5 8 5 Jan de Vries Van Veen-Kreidler +38'9 6 6 Eugenio Lazzarini Morbidelli 5 7 Barry Smith Derbi 4 8 Ludwig Faßbender Kreidler 3 9 Gilberto Parlotti Tomos 2 10 Franco Ringhini Morbidelli 1

Onbekend[2] Coureur Merk Jakob Unterladstätter KTM Herbert Denzler Kreidler Winfried Reinhard Reimo Fran Redfern Honda Frank Whiteway Crooks-Suzuki Luke Lawlor Derbi Stuart Aspin Meurs-Garelli Giovanni Lombardi Guazzoni Silvano Bertarelli Minarelli Cees van Dongen Van Veen-Kreidler Jan Huberts Kreidler Martin Mijwaart Jamathi Paul Lodewijkx Jamathi Adrijan Bernetic Tomos Janko-Florijan Štefe Tomos

Top tien tussenstand 50cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Aalt Toersen	Van Veen-Kreidler	65 (75)
2	Barry Smith	Derbi	49
3	Jan de Vries	Van Veen-Kreidler	40
4	Ángel Nieto	Derbi	39
5	Santiago Herrero	Derbi	28
6	Gilberto Parlotti	Tomos	27
7	Rudolf Kunz	Kreidler	20
8	Ludwig Faßbender	Kreidler	19
9	Paul Lodewijkx	Jamathi	18
10	Winfried Reinhard	Reimo	8
	Cees van Dongen	Van Veen-Kreidler

• De film "Continental Circus", met vanaf minuut 57 het eerbetoon aan Bill Ivy