Ulster Grand Prix 1964

	Ulster Grand Prix 1964
	Dundrod Circuit
Land	Noord-Ierland
Datum	8 augustus 1964
Organisator	FIM / ACU
	500 cc
Snelste ronde	Phil Read
Eerste	Phil Read
Tweede	Dick Creith
Derde	Jack Ahearn
	350 cc
Snelste ronde	Jim Redman
Eerste	Jim Redman
Tweede	Mike Duff
Derde	Gustav Havel
	250 cc
Snelste ronde	Phil Read
Eerste	Phil Read
Tweede	Jim Redman
Derde	Ralph Bryans
	125 cc
Snelste ronde	Hugh Anderson
Eerste	Hugh Anderson
Tweede	Luigi Taveri
Derde	Ralph Bryans

De Ulster Grand Prix 1964 was de negende Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1964. De races werden verreden op zaterdag 8 augustus op het Dundrod Circuit, een stratencircuit in County Antrim. De 50cc-klasse en de zijspanklasse kwamen niet aan de start. In de 350cc-klasse werd de wereldtitel beslist.

500cc-klasse

Zonder Mike Hailwood konden de privérijders met hun Norton en Matchless's eindelijk een min of meer spannende race verzorgen. In de stromende regen won Phil Read voor Dick Creith en Jack Ahearn, allemaal met Nortons.

Uitslag 500cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Pnt
1	Phil Read	Norton	1:31"58'4	8
2	Dick Creith	Norton	+7'6	6
3	Jack Ahearn	Norton	+41'2	4
4	Rob Fitton	Norton	+1"32'4	3
5	Chris Conn	Norton	+3"46'4	2
6	Fred Stevens	Matchless	+6"22'9	1
7	Joe Dunphy	Norton
8	Syd Mizen	Norton
9	Billy McCosh	Matchless
10	Dan Shorey	Norton
11	Griff Jenkins	Norton
12	Trevor Ritchie	Norton
13	Jimmy Jones	Norton
14	Bosse Granath	Matchless
15	Alf Shaw	Norton

Niet gefinisht

Coureur	Merk	Oorzaak
Jack Findlay	Matchless
Thomas Gill	Matchless
Mike Duff	Matchless
Ernst Weiss	Norton
Gustav Havel	Jawa
Bill Roberton	Norton
Derek Woodman	Matchless
George Simpson	Norton
Ian McGregor	Norton
James Courtney	Matchless
John Brown	Norton
John Cooper	Norton
Nigel Crossett	Norton
Stephen Murray	Matchless
Patrick Plunkett	Norton
Jack Lindh	Norton
Ian Burne	Norton
Raymond Flack	Norton

Niet deelgenomen

Coureur	Merk	Oorzaak
Benedicto Caldarella	Gilera
Gyula Marsovszky	Matchless
Walter Scheimann	Norton
Derek Minter	Norton
John Hartle	Norton	Blessure[1]
Lewis Young	Matchless
Mike Hailwood	MV Agusta	Blessure[2]
Remo Venturi	Bianchi	`
Morrie Low (†)	Norton	[3]
Nikolaj Sevast'ânov	Vostok
Buddy Parriott	Norton	[4]
Paddy Driver	Matchless

Top tien tussenstand 500cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Pnt
1	Mike Hailwood	MV Agusta	40 (48)	wereldkampioen
2	Phil Read	Matchless / Norton	25
3	Jack Ahearn	Norton	17
4	Paddy Driver	Matchless	14
5	Mike Duff	Norton / Matchless	9
6	Fred Stevens	Matchless	8
7	Derek Minter	Norton	6
	Remo Venturi	Bianchi
	Derek Woodman	Matchless
	Dick Creith	Norton

Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

350cc-klasse

Jim Redman won ook de vijfde 350cc-Grand Prix en was nu zeker van de wereldtitel. Mike Duff, die tweede werd, kon theoretisch nog op 44 punten komen, maar zou er daar 6 van moeten wegstrepen. Gustav Havel werd met zijn Jawa derde.

Uitslag 350cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Pnt
1	Jim Redman	Honda	1:20"37'6	8
2	Mike Duff	AJS		6
3	Gustav Havel	Jawa		4
4	Bruce Beale	Honda		3
5	Chris Conn	Norton		2
6	Fred Stevens	AJS		1

Niet deelgenomen

Coureur	Merk	Oorzaak
Mike Hailwood	MV Agusta	Blessure[2]

Onbekend[5]

Coureur	Merk
Stanislav Malina	CZ
Alan Shepherd	MZ
Derek Minter	Norton
Derek Woodman	AJS
Jack Ahearn	Norton
Joe Dunphy	Norton
Phil Read	AJS
Vernon Cottle	AJS
Gilberto Milani	Aermacchi
Remo Venturi	Bianchi
Renzo Pasolini	Aermacchi
Isamu Kasuya	Honda
Isao Yamashita	Honda
Kuniomi Nagamatsu	Honda
Endel Kiisa	Vostok
Paddy Driver	AJS

Top tien tussenstand 350cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Pnt
1	Jim Redman	Honda	40	wereldkampioen
2	Mike Duff	AJS	20
3	Bruce Beale	Honda	12
4	Gustav Havel	Jawa	10
5	Mike Hailwood	MV Agusta / MZ	6
5	Phil Read	AJS	6
7	Paddy Driver	AJS	5
8	Derek Minter	Norton	4
8	Remo Venturi	Bianchi	4
10	Gilberto Milani	Aermacchi	3
10	Vernon Cottle	AJS	3

250cc-klasse

Ook de 250cc-race werd in hevige regen gereden. Phil Read won met een seconde voorsprong op Jim Redman. Dat was de tweede opeenvolgende keer dat de Yamaha RD 56 en de Honda RC 164 vlak achter elkaar over de finish gingen. Read kroop weer dat dichter naar Redman in de WK-stand, maar Read had het voordeel dat hij nog een streepresultaat over had. Redman zou bij elke volgende overwinning slechts twee punten krijgen. Ralph Bryans werd derde in de race.

Uitslag 250cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Pnt
1	Phil Read	Yamaha	1:12"30'4	8
2	Jim Redman	Honda	+1"0'0	6
3	Ralph Bryans	Honda	+1'46'4	4
4	Alan Shepherd	MZ	+2"02'6	3
5	Bruce Beale	Honda	+3"01'8	2
6	Bert Schneider	Suzuki	+4"10'2	1

Niet deelgenomen

Coureur	Merk	Oorzaak
Mike Hailwood	MZ	Blessure[2]
Ron Grant	Parilla	[4]
Hugh Anderson	Suzuki
Bo Gehring	Bultaco	[4]
Douglas Brown	Ducati	[4]
George Rockett	Ducati	[4]

Onbekend[5]

Coureur	Merk
Mike Duff	Yamaha
Ernst Weiss	Honda
Luigi Taveri	Honda
Stanislav Malina	CZ
Alan Shepherd	MZ
Joe Dunphy	Greeves
Phil Read	Yamaha
Roy Boughey	Yamaha
Tommy Robb	Yamaha
Alberto Pagani	Paton
Giacomo Agostini	Morini
Gilberto Milani	Aermacchi
Tarquinio Provini	Benelli
Hiroshi Hasegawa	Yamaha
Isamu Kasuya	Honda
Bruce Beale	Honda
Jim Redman	Honda

Top tien tussenstand 250cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Pnt
1	Phil Read	Yamaha	42
2	Jim Redman	Honda	40 (46)
3	Alan Shepherd	MZ	21
4	Tarquinio Provini	Benelli	15
5	Mike Duff	Yamaha	14
6	Bruce Beale	Honda	9
7	Tommy Robb	Yamaha	7
7	Luigi Taveri	Honda	7
9	Ron Grant	Parilla	6
9	Alberto Pagani	Paton	6

125cc-klasse

Na een teleurstellend verlopen seizoen leken de kansen voor Hugh Anderson en de Suzuki RT 64 A te keren. Na de overwinning in de GP van de DDR won hij ook de Ulster Grand Prix, zelfs met een grote voorsprong op Luigi Taveri met de Honda 2RC 146. Taveri was eigenlijk de echte winnaar. Omdat Jim Redman niet scoorde liep hij weer zes punten uit in de WK-stand. Redman werd nu ook bedreigd door Anderson. Ralph Bryans werd ook in deze race derde.

Uitslag 125cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Pnt
1	Hugh Anderson	Suzuki	53"28'4	8
2	Luigi Taveri	Honda	+44'0	6
3	Ralph Bryans	Honda	+49'2	4
4	Frank Perris	Suzuki	+1"22'8	3
5	Bert Schneider	Suzuki	+1"23'0	2
6	Ramón Torras	Bultaco	+5"17'6	1

Niet deelgenomen

Coureur	Merk	Oorzaak
Roland Föll (†)	Honda	Overleden[6]
Ernst Degner	Suzuki	Blessure[7]
Kunimitsu Takahashi	Honda	Gestopt
Jim Redman	Honda	Reglement[8]

Onbekend[5]

Coureur	Merk
Stanislav Malina	CZ
Dieter Krumpholz	MZ
Friedhelm Kohlar	MZ
Heinz Rosner	MZ
Klaus Enderlein	MZ
Peter Eser	Honda
Richard Thomas	Honda
Walter Scheimann	Honda
Jean-Pierre Beltoise	Bultaco
Chris Vincent	Honda
Gary Dickinson	Honda
Phil Read	Yamaha
Rex Avery	EMC
Akiyasu Motohashi	Yamaha
Hironori Matsushima	Yamaha
Isao Morishita	Suzuki
Mitsuo Itoh	Suzuki
Teisuke Tanaka	Suzuki
Yoshimi Katayama	Suzuki
Bruce Beale	Honda

Top tien tussenstand 125cc-klasse

Pos	Coureur	Merk	Pnt
1	Luigi Taveri	Honda	42
2	Jim Redman	Honda	32
3	Hugh Anderson	Suzuki	28
4	Bert Schneider	Suzuki	21
5	Ralph Bryans	Honda	12
6	Frank Perris	Suzuki	8
7	Mitsuo Itoh	Suzuki	6
	Phil Read	Yamaha
	Walter Scheimann	Honda
10	Rex Avery	EMC	4
10	Jean-Pierre Beltoise	Bultaco	4

Bronnen, noten en/of referenties

Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7

Voetnoten

John Hartle was tijdens een internationale race in Imola zodanig gewond geraakt, dat hij enkele jaren niet meer kon racen.
Mike Hailwood was geblesseerd geraakt tijdens de GP van de DDR, maar of dat de reden was voor zijn afwezigheid is de vraag. Hij was op 2 augustus wel gestart in de Formule 1-Grand Prix van Duitsland. Voor MV Agusta was zijn deelname niet meer interessant omdat hij in de 500cc-klasse al wereldkampioen was en in de 350cc-klasse geen rol meer kon spelen. MZ zette hem alleen in de DDR in.
Morrie Low overleed op deze dag. Hij verongelukte tijdens de training voor de ADAC-Schauinsland-Rennen-heuvelklim.
Startte alleen in de Amerikaanse GP
Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.
Roland Föll was tijdens de trainingen van de TT van Assen verongelukt.
Ernst Degner herstelde nog van de brandwonden die hij had opgelopen door een val in de GP van Japan, waarbij zijn tank was gescheurd en zijn machine in brand was gevlogen.
Jim Redman kon niet in drie klassen starten omdat het verboden was meer dan 500 km op een dag te rijden. De 350cc-race was 202,895 lang, de 250cc-race 167,090 en de 125cc-race 131,285. Dat bracht het totaal op 502,645 km.

Vorige race: Grand Prix-wegrace van de DDR 1964	FIM wereldkampioenschap wegrace 16^e seizoen (1964)	Volgende race: Grand Prix-wegrace van Finland 1964

Vorige race: Ulster Grand Prix 1963	Ulster Grand Prix	Volgende race: Ulster Grand Prix 1965

Grands Prix wereldkampioenschap wegrace (1960–1969)

1969:	SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT · ADR
1968:	DUI · SPA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT
1967:	SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT · CAN · JAP
1966:	SPA · DUI · FRA · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · IOM · NAT · JAP
1965:	VST · DUI · SPA · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · ULS · FIN · NAT · JAP
1964:	VST · SPA · FRA · IOM · NED · BEL · DUI · DDR · ULS · FIN · NAT · JAP
1963:	SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · ULS · DDR · FIN · NAT · ARG · JAP
1962:	SPA · FRA · IOM · NED · BEL · DUI · ULS · DDR · NAT · FIN · ARG
1961:	SPA · DUI · FRA · IOM · NED · BEL · DDR · ULS · NAT · ZWE · ARG
1960:	FRA · IOM · NED · BEL · DUI · ULS · NAT

Ulster Grand Prix

1922 · 1923 · 1924 · 1925 · 1926 · 1927 · 1928 · 1929 · 1930 · 1931 · 1932 · 1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1946 · 1947 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] John Hartle was tijdens een internationale race in Imola zodanig gewond geraakt, dat hij enkele jaren niet meer kon racen.

[Hailwood-2] Mike Hailwood was geblesseerd geraakt tijdens de GP van de DDR, maar of dat de reden was voor zijn afwezigheid is de vraag. Hij was op 2 augustus wel gestart in de Formule 1-Grand Prix van Duitsland. Voor MV Agusta was zijn deelname niet meer interessant omdat hij in de 500cc-klasse al wereldkampioen was en in de 350cc-klasse geen rol meer kon spelen. MZ zette hem alleen in de DDR in.

[3] Morrie Low overleed op deze dag. Hij verongelukte tijdens de training voor de ADAC-Schauinsland-Rennen-heuvelklim.

[usa-4] Startte alleen in de Amerikaanse GP

[Onbekend-5] Niet gefinisht, niet deelgenomen of niet geregistreerd.

[6] Roland Föll was tijdens de trainingen van de TT van Assen verongelukt.

[7] Ernst Degner herstelde nog van de brandwonden die hij had opgelopen door een val in de GP van Japan, waarbij zijn tank was gescheurd en zijn machine in brand was gevlogen.

[8] Jim Redman kon niet in drie klassen starten omdat het verboden was meer dan 500 km op een dag te rijden. De 350cc-race was 202,895 lang, de 250cc-race 167,090 en de 125cc-race 131,285. Dat bracht het totaal op 502,645 km.