Kabinet-Kok II

Omdat het kabinet een voortzetting is van het vorige kabinet wordt het beleid dat is ingezet doorgezet. Minister van Financiën Gerrit Zalm streeft naar meer versterking van de economische positie van Nederland. Het kabinet besluit dat er door de grotere economische slagkracht meer rekening moet worden gehouden met het leefmilieu. Doordat de economie goed draait, ontstaat er krapte op de arbeidsmarkt en dat zorgt voor een iets oplopende inflatie. Minister Gerrit Zalm zet het beleid van de privatisering van staatsbedrijven verder door, de verzelfstandiging van de Nederlandse Spoorwegen (NS) wordt daarnaast afgerond. In het kader van verdere marktwerking pakt het kabinet ook de taxibranche aan. Terwijl voordien alleen met zelfregulering werd gewerkt, werd de vrijheid in de branche aan banden gelegd met de taxiwet in 2000.

Er wordt meer aandacht besteed aan de versterking van de sociale cohesie, het wegwerken van achterstanden, integratie, toegankelijke zorg. Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties Bram Peper zet zich in voor de verbetering van de kwaliteit van de overheid en de veiligheid in de woonomgeving.

In 1998 komt staatssecretaris van Justitie Job Cohen met het wetsvoorstel voor de openstelling van het burgerlijk huwelijk voor mensen met het zelfde geslacht. De wet die dit regelt treedt op 1 april 2001 in werking. Dit was wereldwijd de allereerste legalisatie van een huwelijk tussen twee partners van hetzelfde geslacht. Het homohuwelijk in Nederland is geen apart huwelijk, oftewel een huwelijksvorm die uitsluitend gericht is op twee personen van hetzelfde geslacht.

Op 19 mei 1999 verwerpt de Eerste Kamer het wetsvoorstel tot invoering in de Grondwet van de mogelijkheid van een correctief wetgevings-referendum. Alhoewel vooraf door velen werd gedacht dat het voorstel voldoende stemmen zou halen, bleek de tegenstem van VVD–Eerste Kamerlid Hans Wiegel de nekslag. De voormalig partijleider van de VVD was het enige overgebleven VVD–Eerste Kamerlid dat tegenstemde, deze stemming in de Eerste Kamer zou de geschiedenis in gaan als de Nacht van Wiegel. De daarop volgende kabinetscrisis resulteerde in een ontslag aanvraag van het kabinet. Na een succesvolle bemiddelingspoging van vice-president van de Raad van State Herman Tjeenk Willink werd op 8 juni 1999 deze ontslagaanvraag weer ingetrokken.[4][5]

De medisch-ethische kwestie rondom euthanasie wordt verder uitgewerkt. Op 9 augustus 1999 wordt het wetsvoorstel voor een definitieve regeling voor euthanasie ingediend door vicepremier en minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport Els Borst en minister van Justitie Benk Korthals. De wet 'Toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding' treedt op 1 april 2002 in werking. De arts dient zich bij de uitvoering van euthanasie wel aan wettelijk vastgelegde zorgvuldigheidseisen te houden en achteraf dienen evaluatiecommissies aan te geven of de juiste regelingen in acht genomen zijn. Op basis hiervan besluit het Openbaar Ministerie (OM) of een strafvervolging moet worden ingesteld.[6]

Op 30 maart 2001 maakt koningin Beatrix de verloving bekend van prins Willem-Alexander met de Argentijnse Máxima Zorreguieta. Haar vader Jorge Zorreguieta bleek ten tijde van de militaire dictatuur onder generaal Jorge Videla staatssecretaris te zijn geweest van Landbouw en Veeteelt. Minister-president Wim Kok schakelt minister van staat en voormalig minister van Buitenlandse Zaken Max van der Stoel in om Jorge Zorreguieta te overtuigen de huwelijksvoltrekking niet bij te wonen, hetgeen hem lukte. Op 3 juli 2001 wordt de toestemmingswet voor het huwelijk van prins Willem-Alexander met Máxima Zorreguieta aangenomen.[7]

In 2001 wordt door staatssecretaris van Justitie Ella Kalsbeek de nieuwe vreemdelingenwet ingevoerd die de toelating van vluchtelingen moet beperken tot de "echte gevallen", het ingediende wetsvoorstel was eerder door haar voorganger voormalig staatssecretaris van Justitie Job Cohen ingediend.

Personele wijzigingen

Op 7 juni 1999 treedt minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij Haijo Apotheker (D66) af, nadat hij als voormalig lokaal politicus niet heeft kunnen aarden in de landelijke politiek. De daaropvolgende dag wordt Europarlementariër Laurens Jan Brinkhorst (D66) beëdigd als zijn opvolger.

Op 13 maart 2000 stapt minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties Bram Peper (PvdA) op naar aanleiding van een door de gemeente Rotterdam openbaar gemaakt onderzoek naar zijn declaratiegedrag uit de tijd dat hij burgemeester van Rotterdam was. Minister voor Grote Steden- en Integratiebeleid Roger van Boxtel (D66) neemt de functie waar tot en met 24 maart 2000 als minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid Klaas de Vries (PvdA) wordt benoemd als minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties. Hij wordt die zelfde dag opgevolgd door staatssecretaris van Financiën Willem Vermeend (PvdA) als minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, tegelijkertijd wordt PvdA–Tweede Kamerlid Wouter Bos beëdigd als staatssecretaris van Financiën.

Op 1 januari 2001 treedt staatssecretaris van Justitie Job Cohen af nadat hij is benoemd tot burgemeester van Amsterdam. Hij wordt die zelfde dag opgevolgd door Tweede Kamerlid Ella Kalsbeek (PvdA).

Minister van Defensie Frank de Grave en Amerikaanse minister van Defensie William Cohen bij het Pentagon op 25 september 2000.

Minister-president Wim Kok en president van Rusland Vladimir Poetin op 19 januari 2001.

President van Rusland Vladimir Poetin, staatssecretaris van Buitenlandse Zaken Dick Benschop, minister-president Wim Kok, minister van Buitenlandse Zaken Jozias van Aartsen en minister van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij Laurens Jan Brinkhorst tijdens een vergadering op het Kremlin op 19 januari 2001.

Minister van Buitenlandse Zaken Jozias van Aartsen en Amerikaanse onderminister van Defensie Paul Wolfowitz bij het Pentagon op 18 mei 2001.

Minister van Buitenlandse Zaken Jozias van Aartsen op het Pentagon op 18 mei 2001.

• Tweede Kamerverkiezingen 1998: 6 mei 1998
• Beëdiging kabinet: 3 augustus 1998
• Duur formatie: 89 dagen
• Informateur
  • mr. K.G. (Klaas) de Vries (PvdA), (8 mei 1998 – 13 mei 1998) 6 dagen
• Informateurs
  • W. (Wim) Kok (PvdA), (14 mei 1998 – 19 juli 1998) 67 dagen
  • drs. G. (Gerrit) Zalm (VVD), (14 mei 1998 – 19 juli 1998) 67 dagen
  • dr. E. (Els) Borst (D66), (14 mei 1998 – 19 juli 1998) 67 dagen
• Formateur
  • W. (Wim) Kok (PvdA), (20 juli 1998 – 2 augustus 1998) 14 dagen

Op 10 april 2002 verscheen het eindrapport van het NIOD Instituut voor Oorlogs-, Holocaust- en Genocidestudies over de rol die Dutchbat had gehad bij de Val van Srebrenica. Naar aanleiding van de resultaten hiervan diende het kabinet op 16 april 2002 zijn ontslag in. Er waren nog slechts 29 dagen te gaan tot de Tweede Kamerverkiezingen van 2002. Daarom werden er naar aanleiding van dit aftreden geen vervroegde verkiezingen uitgeschreven. Het kabinet werd demissionair en kreeg de opdracht de lopende zaken waar te nemen, waaronder ook de reeds geplande verkiezingen vielen.[9][10]

• Annemarie Jorritsma en Els Borst waren de eerste vrouwelijke vicepremiers.
• Negen bewindslieden van het kabinet; Kok, Jorritsma, Borst, Van Aartsen, Zalm, De Grave, Netelenbos, Vermeend en Pronk zaten ook in het vorige kabinet.
• Zeven ambtsbekleders van het kabinet dienden ooit als partijleider; Kok, Bos en Cohen (PvdA), Van Aartsen en Zalm (VVD) en Borst en Brinkhorst (D66).

• Tweede Kamerverkiezingen 1998
• Samenstelling Tweede Kamer 1998-2002

Zie de categorie Cabinet Kok II van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

Nederlandse kabinetten

Schimmelpenninck · De Kempenaer-Donker Curtius · Thorbecke I · Van Hall-Donker Curtius · Van der Brugghen · Rochussen · Van Hall-Van Heemstra · Van Zuylen van Nijevelt-Van Heemstra · Thorbecke II · Fransen van de Putte · Van Zuylen van Nijevelt · Van Bosse-Fock · Thorbecke III · De Vries-Fransen van de Putte · Heemskerk-Van Lynden van Sandenburg · Kappeyne van de Coppello · Van Lynden van Sandenburg · Heemskerk Azn. · Mackay · Van Tienhoven · Röell · Pierson · Kuyper · De Meester · Heemskerk · Cort van der Linden · Ruijs de Beerenbrouck I · Ruijs de Beerenbrouck II · Colijn I · De Geer I · Ruijs de Beerenbrouck III · Colijn II · Colijn III · Colijn IV · Colijn V · De Geer II · Gerbrandy I · Gerbrandy II · Gerbrandy III · Schermerhorn-Drees · Beel I · Drees-Van Schaik · Drees I · Drees II · Drees III · Beel II · De Quay · Marijnen · Cals · Zijlstra · De Jong · Biesheuvel I · Biesheuvel II · Den Uyl · Van Agt I · Van Agt II · Van Agt III · Lubbers I · Lubbers II · Lubbers III · Kok I · Kok II · Balkenende I · Balkenende II · Balkenende III · Balkenende IV · Rutte I · Rutte II · Rutte III