winkel

Nederlands

Uitspraak
  • Geluid:  winkel    (hulp, bestand)
  • IPA: /ˈwɪŋkəl/
Woordafbreking
  • win·kel
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud meervoud
naamwoord winkel winkels
verkleinwoord winkeltje winkeltjes

Zelfstandig naamwoord

winkel m

  1. (handel) een plaats waar koopwaar wordt verkocht
    • Hij opende in 1924 een winkel voor groente-, bloem- en landbouwzaden in Rotterdam en ging al snel over op het zelf ontwikkelen van nieuwe groenterassen.[3] 
Gelijkklinkende woorden
Verwante begrippen
Verwante begrippen
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Overerving en ontlening
Uitdrukkingen en gezegden
  • Een winkel van sinkel
Een niet erg hoogstaande winkel waar van alles door elkaar is uitgestald[4]
  • Er is werk aan de winkel
Er is nog veel werk te verzetten
Vertalingen

Werkwoord

vervoeging van
winkelen

winkel

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van winkelen
    • Ik winkel. 
  2. gebiedende wijs van winkelen
    • Winkel! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van winkelen
    • Winkel je? 

Gangbaarheid

  • Het woord winkel staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen

Afrikaans

Woordherkomst en -opbouw

Zelfstandig naamwoord

winkel

  1. winkel

Verwijzingen


Middelnederlands

Woordherkomst en -opbouw

Zelfstandig naamwoord

winkel m

  1. hoek
Overerving en ontlening

Verwijzingen


Nedersaksisch

Zelfstandig naamwoord

winkel

  1. (handel) winkel; een plaats waar koopwaar wordt verkocht


Veluws

Zelfstandig naamwoord

winkel

  1. (handel) winkel; een plaats waar koopwaar wordt verkocht
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.