winkelier

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • win·ke·lier
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘man die een winkel drijft’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1614 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord winkelier winkeliers
verkleinwoord winkeliertje winkeliertjes

Zelfstandig naamwoord

winkelier m

  1. (beroep) een detailhandelaar die een winkel houdt of heeft
    • Vraag het anders even aan die winkelier, dan weet je het zeker. 
Vertalingen
    1.   

Gangbaarheid
  • Het woord winkelier staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "winkelier" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.