Isle of Man TT 1972

Vanwege de regen en de mist werd de Senior TT enkele uren uitgesteld. Bij de start gingen Giacomo Agostini en Alberto Pagani er meteen vandoor, waarbij Agostini gedurende de race een voorsprong van 8 minuten op Pagani opbouwde. Agostini had dan wel geen tegenstand, maar reed toch ruim 1½ minuut sneller dan in 1971. Hij won zijn tiende Isle of Man TT-race. Pagani werd tweede doordat Peter Williams bij de Bungalow viel. Pagani had nog 1½ minuut voorsprong op Mick Grant (Kawasaki H 1 R). Paul Cott en Clive Brown reden exact dezelfde tijd en werden beiden beloond met de achtste plaats en drie punten voor het wereldkampioenschap, maar ze namen alleen aan de TT van Man deel.

In de Junior TT leidde Giacomo Agostini van start tot finish, terwijl zijn teamgenoot Phil Read al in de tweede ronde uitviel met schakelproblemen. Beide MV-coureurs reden met de driecilinders (MV Agusta 350 3C). Agostini had getraind met de viercilinder (MV Agusta 350 4C), maar vond de driecilinder betrouwbaarder. De tegenstand van Yamaha doofde al snel uit: De machine van Rodney Gould liep al na enkele kilometers vast en nog in de eerste ronde blies de Yamaha van Chas Mortimer de temperatuurplug uit de cilinderkop om vervolgens ook vast te lopen. Jarno Saarinen kwam niet naar het eiland Man. Hij had er nooit gereden, maar vond het circuit ook te gevaarlijk. Achter Agostini ging de strijd tussen de Yamaha-privérijders Jack Findlay, Mick Grant en Tony Rutter. Die laatste werd tweede, terwijl Grant zijn machine zonder benzine over de finish moest laten rollen, 12 seconden voor Findlay.

De Lightweight 250 cc TT werd vanwege het slechte weer een dag uitgesteld, maar toen was het dan ook zonnig. Phil Read reed meteen een snelle openingsronde, zijn eerste ronde (met staande start) was zelfs de snelste van de race. Rodney Gould en John Williams hadden geen antwoord en bleven tot aan de finish op de tweede en derde plaats rijden.

Gilberto Parlotti kwam als leider in de WK-stand naar het eiland Man. Hij had zich uitstekend voorbereid: met een geleende 750cc-Ducati had hij minstens 60 trainingsronden (3.600 km) gereden. De Lightweight 125 cc TT werd met slecht weer verreden, maar Parlotti nam bij de start meteen de leiding. Na de eerste ronde had hij al 15 seconden voorsprong op Chas Mortimer. In de tweede ronde liep zijn Morbidelli vast bij de Verandah. Hij werd zwaar gewond per helikopter afgevoerd naar Nobles Hospital in Douglas, maar bleek bij aankomst al te zijn overleden. Chas Mortimer won de race met ruim 6½ minuut voorsprong op Charlie Williams (Yamaha) en 8 minuten voorsprong op Bill Rae (Maico).

Siegfried Schauzu had een goede week op het eiland Man. Eerst won hij de 750cc-zijspanrace, en later ook de 500cc-Sidecar TT. Hij had wel wat geluk nodig, want hij lag aanvankelijk op de derde plaats achter Klaus Enders en publiekslieveling Chris Vincent met de Münch-URS. Vincent viel in de tweede ronde echter uit bij Crosby en Enders een ronde later in Ramsey. Voor Siegfried Schauzu was het al zijn zevende zijspanoverwinning op Man. Hij won met 7 seconden voorsprong op Heinz Luthringshauser en Gerry en Nick Boret werden met een König derde. Georg Auerbacher was al tijdens de trainingen uitgeschakeld door een gebroken remschijf. Die veroorzaakte bij de 13e mijlpaal een voorwielslip waardoor Auerbacher ernstig schaaf- en snijwonden en een lichte rugblessure opliep. Enkele dagen later meldde Auerbacher dat hij nooit meer zou racen.

Nadat hij in 1971 tweede was geworden won Ray Pickrell nu de Formula 750 TT met de Triumph Trident voor zijn teamgenoot Tony Jefferies.

Ray Pickrell won zijn derde TT voor Triumph in de Production 750 TT. Peter Williams kreeg zijn Norton Commando moeilijk aan de praat en verloor bij de start al 35 seconden op Pickrell. Hij begon in te lopen, maar kreeg te maken met een bekend probleem van de Norton: de vierde versnelling viel weg. Hij moest de jacht op Pickrell opgeven, maar werd toch nog tweede.

De Production 500 TT was een van de spannendste races van 1972. Hoewel Stan Woods (Suzuki T 500) meteen de leiding nam en ook won, was het verschil met Roger Bowler Triumph op de eindstreep maar 7 seconden.