Grand Prix-wegrace van Spanje 1975

	Grand Prix-wegrace van Spanje 1975
	Circuito Permanente del Jarama
Officiële naam	Gran Premio de España 1975
Land	Spanje
Datum	20 april 1975
Organisator	FIM
	350 cc
Poleposition	Víctor Palomo
Snelste ronde	Johnny Cecotto
Eerste	Giacomo Agostini
Tweede	Johnny Cecotto
Derde	Hideo Kanaya
	250 cc
Poleposition	Walter Villa
Snelste ronde	Walter Villa
Eerste	Walter Villa
Tweede	Patrick Pons
Derde	Benamín Grau
	125 cc
Poleposition	Benamín Grau
Snelste ronde	Benamín Grau
Eerste	Paolo Pileri
Tweede	Kent Andersson
Derde	Bruno Kneubühler
	50 cc
Poleposition	Ángel Nieto
Snelste ronde	Ángel Nieto
Eerste	Ángel Nieto
Tweede	Julien van Zeebroeck
Derde	Stefan Dörflinger

De Grand Prix-wegrace van Spanje 1975 was de tweede race van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1975. De races werden verreden op 20 april 1975 op het Circuito Permanente del Jarama in Madrid.

350 cc

Zowel Víctor Palomo als Hideo Kanaya trainden in de 350cc-klasse sneller dan Giacomo Agostini, maar die leidde desondanks de race van start tot finish. Johnny Cecotto wist wel nog tweede te worden, voor Kanaya. Thuisrijder Victor Palomo werd met zijn SMAC-Yamaha vierde.

Uitslag 350 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Giacomo Agostini	Yamaha	1h 04' 18"	15
2	Johnny Cecotto	Yamaha	+9" 8	12
3	Hideo Kanaya	Yamaha	+1' 05" 5	10
4	Victor Palomo	SMAC-Yamaha	+1' 30" 3	8
5	Dieter Braun	Yamaha	+1 ronde	6
6	Pentti Korhonen	Yamaha	+1 ronde	5
7	Gérard Choukroun	Yamaha	+1 ronde	4
8	Walter Villa	Harley-Davidson	+1 ronde	3
9	Edu Celso-Santos	Yamaha	+1 ronde	2
10	John Williams	Dugdale-Yamaha	+1 ronde	1
11	Tom Herron	Yamaha
12	Maurice Maingret	Yamaha
13	Kjell Solberg	Yamaha
14	Nico van der Zanden	Yamaha
15	Helmut Kassner	Yamaha
DNF	Giovanni Proni	Yamaha
DNF	Tony Rutter	SMAC-Yamaha
DNF	Michel Rougerie	Harley-Davidson
DNF	Jaime Samaranch	Yamaha
DNF	Peter McKinley	Yamaha
DNF	Chas Mortimer	Maxton-Yamaha
DNF	Rolf Minhoff	Yamaha
DNF	Edmar Ferreira	Yamaha
DNF	Philippe Bouzanne	Yamaha
DNF	Christian Huguet	Yamaha
DNF	Alex George	Yamaha
DNF	Patrick Pons	Yamaha

250 cc

In de 250cc-klasse reed Walter Villa (Harley-Davidson) de snelste trainingstijd, maar in de race ging Johnny Cecotto (Yamaha) aan de leiding tot zijn ketting brak. Benjamín Grau (Derbi), die in de 125cc-klasse indruk had gemaakt met de snelste trainingstijd en de snelste ronde, kwam opnieuw na een slechte start naar voren. Terwijl Villa onbedreigd won en Patrick Pons (Yamaha) tweede werd, passeerde Grau in de laatste ronde Rolf Minhoff (Yamaha) en Chas Mortimer (Yamaha) en werd nog derde.

Uitslag 250 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Walter Villa	Harley-Davidson	1h 00' 59" 8	15
2	Patrick Pons	Yamaha	+19" 3	12
3	Benjamín Grau	Derbi	+1' 19" 6	10
4	Chas Mortimer	Maxton-Yamaha	+1' 20" 7	8
5	Rolf Minhoff	Yamaha	+1' 32" 8	6
6	Michel Rougerie	Harley-Davidson	+1 ronde	5
7	Tom Herron	Yamaha	+1 ronde	4
8	Peter McKinley	Yamaha	+1 ronde	3
9	Tapio Virtanen	Yamaha	+1 ronde	2
10	Vicenzo Cascino[1]	Harley-Davidson	+1 ronde	1
11	Giovanni Proni	Yamaha	+1 ronde
12	Edu Celso-Santos	Yamaha	+1 ronde
13	Alex George	Yamaha	+1 ronde
DNF	Victor Palomo	SMAC-Yamaha	versnellingsbak
DNF	Leif Gustafsson	Yamaha
DNF	Dieter Braun	Yamaha
DNF	Gérard Choukroun	Yamaha
DNF	Johnny Cecotto	Yamaha	kettingbreuk
DNF	Pentti Korhonen	Yamaha	val
DNF	John Williams	Yamaha
DNF	Charlie Williams	Yamaha
DNF	Paolo Pileri	Yamaha
DNF	Tony Rutter	Yamaha
DNF	Philippe Bouzanne	Yamaha
DNF	Kjell Solberg	Yamaha
DNF	Ikujiro Takai	Yamaha	vastloper
DNF	Jaime Samaranch	Harley-Davidson
DNF	Harald Bartol	Yamaha
DNQ	Nico van der Zanden	Yamaha

125 cc

In de 125cc-klasse was lokale rijder Benjamín Grau (fabrieks-Derbi) de snelste in de training. Naast hem stonden de beide fabrieks-Morbidelli's op de eerste startrij. In de natte trainingen had Kent Andersson (Yamaha) grote problemen gehad en was slechts 13e. Tijdens de race was het echter droog. Andersson vond aansluiting bij de Morbidelli's, maar kon Paolo Pileri niet voorbij. Pier Paolo Bianchi zakte wel wat af en werd in de zesde ronde ingehaald door Bruno Kneubühler (Yamaha). Die kwam zelfs nog dicht bij Andersson. Grau was erg slecht gestart maar reed dankzij een recordronde toch weer naar voren. Hij passeerde Andersson en Kneubühler zelfs, maar viel toen uit. Paolo Pileri won gemakkelijk en ook voor Andersson werd het wat makkelijker toen Kneubühler even viel. Andersson werd tweede maar Kneubühler was snel genoeg overeind om derde te worden.

Uitslag 125 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Paolo Pileri	Morbidelli	56' 00" 9	15
2	Kent Andersson	Yamaha	+30" 7	12
3	Bruno Kneubühler	Yamaha	+1' 01" 4	10
4	Pier Paolo Bianchi	Morbidelli	+1' 21" 2	8
5	Leif Gustafsson	Yamaha	+1 ronde	6
6	Hans Müller	Yamaha	+1 ronde	5
7	Johann Zemsauer	Rotax	+1 ronde	4
8	Eugenio Lazzarini	Piovaticci	+1 ronde	3
9	Peter Frohnmeyer	Maico	+1 ronde	2
10	Pentti Salonen	Yamaha	+1 ronde	1
11	Hugo Vignetti	Derbi
12	Mario Francioni	Yamaha
13	Cees van Dongen	Yamaha
14	Enrique Escuder	Yamaha
15	Angel M. Del Pozo	Bultaco
DNF	Rolf Thiele	Maico
DNF	Maurice Maingret	Yamaha
DNF	Benjamín Grau	Derbi	vastloper
DNF	Gert Bender	Bender
DNF	Ángel Nieto	Bridgestone
DNF	Herbert Rittberger	Yamaha
DNF	Horst Seel	Seel
DNF	Ulrich Graf	Yamaha
DNF	Rolf Blatter	Maico
DNF	Angel Perurena	Bultaco
DNF	Matti Kinnunen	Maico
DNF	Claudio Lusuardi	Derbi
DNF	Ramon Anguera	Bultaco

50 cc

De 50cc-race in Spanje was de eerste van het seizoen en Ángel Nieto reed hier voor het eerst met de Van Veen-Kreidler die hij met hulp van de Spaanse bond had kunnen kopen[2]. Ángel won de race met gemak. Cees van Dongen draaide een blok stuk in de trainingen maar kreeg via Van Veen een reservemotor. Hij reed lang achter Nieto maar hij viel in de haarspeldbocht. Daardoor klom Julien van Zeebroeck (Van Veen-Kreidler) naar de tweede plaats. Stefan Dörflinger (Kreidler) kon van Zeebroeck nog even bedreigen, maar moest zich met de derde plaats tevreden stellen. De door oud-Jamathi-constructeurs Jan Thiel en Martin Mijwaart gebouwde Piovaticci van Eugenio Lazzarini was nog niet snel genoeg om de Kreidlers te kloppen. Lazzarini werd slechts vierde.

Uitslag 50 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Ángel Nieto	Van Veen-Kreidler	36' 16" 1	15
2	Julien van Zeebroeck	Van Veen-Kreidler	+12"	12
3	Stefan Dörflinger	Kreidler	+17" 4	10
4	Eugenio Lazzarini	Piovaticci	+25" 4	8
5	Nico Polane	Kreidler	+46" 6	6
6	Herbert Rittberger	Kreidler	+52" 5	5
7	Jaime Alguersuari	Derbi	+1' 05" 5	4
8	Cees van Dongen	Kreidler	+1' 36" 1	3
9	Rudolf Kunz	Kreidler	+1' 37" 2	2
10	Joaquín Galí	Derbi	+1 ronde	1

Bronnen, noten en/of referenties

Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Motor Magazine
Moto 73

Voetnoten

Er is verwarring over de tiende plaats. Volgens MotoGP.com was die voor de Chileen V. (Vicente?) Pérez Rubio. Die komt in andere verslagen echter niet voor, terwijl in de eindstand van het WK één punt werd gescoord door Vicenzo Cascino.
Nadat Van Veen gestopt was met haar race-activiteiten bood men de fabrieksracers te koop aan. De voormalige fabriekscoureurs konden de machines voor 26.000 gulden kopen, anderen voor 35.000 gulden. Ángel Nieto maakte van die gelegenheid gebruik, maar wilde er wel graag een monteur bij. Jan de Vries was echter niet beschikbaar omdat hij werkte aan de Van Veen-Kreidler crossmotoren en Jaap Voskamp was bezet door zijn werk aan het Van Veen OCR 1000-project. Toch hielp de Vries Nieto waar hij kon en de machine bleef onofficieel dan ook nog steeds "Van Veen-Kreidler" heten. Julien van Zeebroeck kocht een Van Veen-Kreidler met steun van de Belgische Kreidler-importeur.

Vorige race: Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1975	FIM wereldkampioenschap wegrace 27^e seizoen (1975)	Volgende race: Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1975

Vorige race: Grand Prix-wegrace van Spanje 1974	Grand Prix-wegrace van Spanje	Volgende race: Grand Prix-wegrace van Spanje 1976

Grands Prix wereldkampioenschap wegrace (1970–1979)

1979:	VEN · OOS · DUI · NAT · SPA · JOE · NED · BEL · ZWE · FIN · GBR · TSL · FRA
1978:	VEN · SPA · OOS · FRA · NAT · NED · BEL · ZWE · FIN · GBR · DUI · TSL · JOE
1977:	VEN · OOS · DUI · NAT · SPA · FRA · JOE · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · GBR
1976:	FRA · OOS · NAT · JOE · IOM · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · DUI · SPA
1975:	FRA · SPA · OOS · DUI · NAT · IOM · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · JOE
1974:	FRA · DUI · OOS · NAT · IOM · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · JOE · SPA
1973:	FRA · OOS · DUI · NAT · IOM · JOE · NED · BEL · TSL · ZWE · FIN · SPA
1972:	DUI · FRA · OOS · NAT · IOM · JOE · NED · BEL · DDR · TSL · ZWE · FIN · SPA
1971:	OOS · DUI · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · ZWE · FIN · ULS · NAT · SPA
1970:	DUI · FRA · ADR · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT · SPA

Grand Prix-wegrace van Spanje

1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Er is verwarring over de tiende plaats. Volgens MotoGP.com was die voor de Chileen V. (Vicente?) Pérez Rubio. Die komt in andere verslagen echter niet voor, terwijl in de eindstand van het WK één punt werd gescoord door Vicenzo Cascino.

[2] Nadat Van Veen gestopt was met haar race-activiteiten bood men de fabrieksracers te koop aan. De voormalige fabriekscoureurs konden de machines voor 26.000 gulden kopen, anderen voor 35.000 gulden. Ángel Nieto maakte van die gelegenheid gebruik, maar wilde er wel graag een monteur bij. Jan de Vries was echter niet beschikbaar omdat hij werkte aan de Van Veen-Kreidler crossmotoren en Jaap Voskamp was bezet door zijn werk aan het Van Veen OCR 1000-project. Toch hielp de Vries Nieto waar hij kon en de machine bleef onofficieel dan ook nog steeds "Van Veen-Kreidler" heten. Julien van Zeebroeck kocht een Van Veen-Kreidler met steun van de Belgische Kreidler-importeur.