Grand Prix-wegrace van Duitsland 1975

De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1975 was vierde race van wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1975. De race werd verreden op 11 mei 1975 op de Hockenheimring nabij Hockenheim.

Land Duitsland
Datum11 mei 1975
OrganisatorFIM
500 cc
Poleposition Teuvo Länsivuori
Snelste ronde Giacomo Agostini
Eerste Giacomo Agostini
Tweede Phil Read
Derde Teuvo Länsivuori
350 cc
Poleposition Giacomo Agostini
Snelste ronde Johnny Cecotto
Eerste Johnny Cecotto
Tweede Dieter Braun
Derde Pentti Korhonen
250 cc
Poleposition Walter Villa
Snelste ronde Walter Villa
Eerste Walter Villa
Tweede Michel Rougerie
Derde Víctor Palomo
125 cc
Poleposition Pier Paolo Bianchi
Snelste ronde Pier Paolo Bianchi
Eerste Paolo Pileri
Tweede Pier Paolo Bianchi
Derde Kent Andersson
50 cc
Poleposition Eugenio Lazzarini
Snelste ronde Ángel Nieto
Eerste Ángel Nieto
Tweede Eugenio Lazzarini
Derde Julien van Zeebroeck
Zijspan
Poleposition Rolf Biland/ Freddy Freiburghaus
Snelste ronde Rolf Biland/ Freddy Freiburghaus
Eerste Rolf Biland/ Freddy Freiburghaus
Tweede Werner Schwärzel/ Andreas Huber
Derde Rolf Steinhausen/ Josef Huber

500 cc

In de 500 cc klasse had Teuvo Länsivuori als snelste getraind, maar hij had een erg slechte start. Armando Toracca (invaller bij MV Agusta voor de geblesseerde Gianfranco Bonera) was als eerste weg, maar werd al in de eerste ronde ingehaald door zijn kopman Phil Read. Toracca had ook geen antwoord op de aanvallen van Giacomo Agostini en viel in de zesde ronde zelfs uit. Tegen de verwachting in kon Read zelfs voor Agostini blijven, mogelijk omdat het in Hockenheim toch vooral op de pure snelheid van de MV Agusta aan kwam. Er ontstond een enorm gevecht om de leiding, waarbij zowel Agostini als Read soms aan de kop reden. Uiteindelijk reed Agostini een nieuwe snelste ronde en hij won vóór Read. Länsivuori had zijn slechte start toch nog redelijk goed gemaakt en werd derde.

Uitslag 500 cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Giacomo Agostini Yamaha 46' 32" 1 15
2 Phil Read MV Agusta + 3" 9 12
3 Teuvo Länsivuori Suzuki + 28" 3 10
4 Hideo Kanaya Yamaha + 54" 6 8
5 Stan Woods Suzuki + 1' 33" 2 6
6 Dieter Braun Yamaha + 2' 08" 2 5
7 Christian Léon König + 1 ronde 4
8 Alex George Yamaha + 1 ronde 3
9 Edu Celso-Santos Yamaha + 1 ronde 2
10 Jack Findlay Yamaha + 1 ronde 1
11 Marcel Ankoné Suzuki + 1 ronde
12 John Newbold Suzuki + 1 ronde
13 Helmut Kassner Yamaha + 1 ronde
14 Reinhard Hiller König + 1 ronde
15 Cliff Carr Yamaha + 1 ronde
16 Patrick Pons Yamaha + 1 ronde
17 Florian Bürki Yamaha + 1 ronde
18 Peter Schrötges Yamaha + 1 ronde
19 Edmund Czihak König + 1 ronde
20 Pekka Nurmi Yamaha + 1 ronde
21 Hans-Otto Butenuth Yamaha + 1 ronde
22 Walter Kaletsch Yamaha + 2 ronden
23 Egid Schwemmer Suzuki + 2 ronden
DNF Mimmo Cazzaniga Harley-Davidson
DNF Michel Rougerie Harley-Davidson
DNF Ruedi Keller Yamaha
DNF Ulrich Eickmeyer König
DNF Horst Lahfeld König
DNF Peter McKinley Yamaha
DNF Félix Harzenmoser Yamaha
DNF John Cowie Yamaha
DNF Barry Sheene Suzuki
DNF Les Kenny Yamaha
DNF Bernard Fau Yamaha
DNF Charlie Williams Maxton-Yamaha
DNF Armando Toracca MV Agusta verdelerkap
DNF Karl Auer Yamaha
DNF Steve Ellis Yamaha
DNF Ernst Hiller König
DNF Max Wiener Rotax

350 cc

Ondanks zijn val in de 250 cc race in Hockenheim won Johnny Cecotto de 350 cc race. Dieter Braun had de beste start, maar in de tweede ronde passeerde Cecotto hem om niet meer bedreigd te worden. Víctor Palomo nam de tweede plaats zelfs over van Braun, maar werd uiteindelijk zowel door Braun als door Patrick Pons weer ingelopen. Bij het ingaan van het Motodrome remde Palomo te laat en hij nam Pons in zijn val mee. Dieter Braun, tot dat moment vierde, kreeg zo de tweede plaats in de schoot geworpen. Pentti Korhonen (Yamaha) eindigde als derde.

Uitslag

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Johnny Cecotto Yamaha 47' 52" 6 15
2 Dieter Braun Yamaha + 22" 8 12
3 Pentti Korhonen Yamaha + 1' 16" 10
4 Philippe Coulon Yamaha + 1' 22" 2 8
5 Hans Stadelmann Yamaha + 1' 22" 7 6
6 Karl Auer Yamaha + 1' 24" 9 5
7 Chas Mortimer Maxton-Yamaha + 1' 25" 3 4
8 Alex George Yamaha + 1' 30" 2 3
9 Les Kenny Yamaha + 1' 41" 8 2
10 Peter McKinley Yamaha + 1' 44" 1
DNF Patrick Pons Yamaha val
DNF Victor Palomo SMAC-Yamaha val
DNF Jean-François Baldé Yamaha
DNF Gérard Dillman Yamaha
DNF Thierry Tchernine Yamaha
DNF Tom Herron Yamaha
DNF Hideo Kanaya Yamaha
DNF Giacomo Agostini Yamaha bougie
DNF Gérard Choukroun Yamaha
DNF Walter Villa Harley-Davidson

250 cc

Walter Villa startte in Duitsland bijzonder slecht. Hij was na de duwstart al op zijn machine gesprongen, maar moest er weer af om opnieuw te duwen. Toen was het hele veld al lang vertrokken. In de zesde ronde was hij echter al derde. Johnny Cecotto nam de leiding, gevolgd door Ikujiro Takaï (Yamaha). Villa passeerde in de zevende ronde Takaï en in de tiende ronde ook Cecotto. Die probeerde Villa nog wel te volgen, maar moest dat bekopen met een val in de laatste ronde. Takaï viel ook uit en zo ging de tweede plaats naar Michel Rougerie en de derde naar Víctor Palomo (Yamaha).

Uitslag

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Walter Villa Harley-Davidson 47' 10" 8 15
2 Michel Rougerie Harley-Davidson + 47" 2 12
3 Víctor Palomo SMAC-Yamaha + 1' 04" 1 10
4 Leif Gustafsson Yamaha + 1' 04" 4 8
5 Patrick Pons Yamaha + 1' 16" 8 6
6 Edmar Ferreira Yamaha + 1' 26" 5 5
7 Bruno Kneubühler Yamaha + 1' 26" 7 4
8 Dieter Braun Yamaha + 1' 27" 7 3
9 Horst Lahfeld Yamaha + 1' 41" 6 2
10 Jean-François Baldé Yamaha + 1' 42" 3 1
11 Tapio Virtanen MZ
12 Harald Merkl Yamaha
DNF Ikujiro Takai Yamaha
DNF Johnny Cecotto Yamaha val

125 cc

In Duitsland braken Pier Paolo Bianchi en Paolo Pileri al in de trainingen alle records. Otello Buscherini kwam met een nieuwe tweecilinder Malanca naar Hockenheim en werd in de training vierde achter Kent Andersson. Bianchi leidde de race en was voor niemand te volgen, ook niet voor zijn teamgenoot Pileri, die door valpartijen enigszins uit vorm was. Pileri moest echter wereldkampioen worden en het team was net als in Oostenrijk druk met het aangeven aan Bianchi dat hij op zijn kopman moest wachten. Toen de voorsprong was opgelopen tot 7 seconden kneep Bianchi in de remmen om Pileri voorbij te laten. Ze kwamen vlak na elkaar over de finish maar hadden intussen bijna anderhalve minuut voorsprong op derde man Andersson.

Uitslag 125 cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Paolo Pileri Morbidelli 44' 18" 9 15
2 Pier Paolo Bianchi Morbidelli + 0" 1 12
3 Kent Andersson Yamaha + 1' 26" 6 10
4 Leif Gustafsson Yamaha + 1' 49" 6 8
5 Henk van Kessel Bridgestone-Yamaha[1] + 1' 59" 8 6
6 Bruno Kneubühler Yamaha + 2' 08" 1 5
7 Gert Bender Bender + 2' 20" 5 4
8 Horst Seel Seel + 2' 33" 8 3
9 Rolf Thiele Maico + 2' 35" 8 2
10 Eugenio Lazzarini Piovaticci + 2' 37" 7 1
DNF Otello Buscherini Malanca

50 cc

In Hockenheim trainde Eugenio Lazzarini liefst 3,3 seconden sneller dan Julien van Zeebroeck en de andere concurrenten waren zelfs nog 2 seconden langzamer. Jan de Vries, nu monteur van Ángel Nieto, monteerde echter een sneller motorblok in de Van Veen-Kreidler en daarmee leidde die de race van start tot finish. Lazzarini startte slecht maar wist na twee ronden de tweede plaats van Van Zeebroeck over te nemen. Die wist hem nog enkele ronden te volgen maar moest toch tevreden zijn met de derde plaats.

Uitslag 50 cc

Pos Coureur Merk Tijd Punten
1 Angel Nieto Van Veen-Kreidler 32' 32" 2 15
2 Eugenio Lazzarini Piovaticci + 7" 1 12
3 Julien van Zeebroeck Kreidler + 23" 3 10
4 Herbert Rittberger Kreidler + 24" 0 8
5 Rudolf Kunz Kreidler + 32" 8 6
6 Stefan Dörflinger Kreidler + 44" 8 5
7 Gerhard Thurow Kreidler + 46" 3 4
8 Jan Bruins Kreidler + 1' 28" 5 3
9 Ingo Emmerich Kreidler + 1' 36" 9 2
10 Hans-Jürgen Hummel Kreidler + 1' 53" 8 1
11 Cees van Dongen Kreidler
12 Gerrit Strikker Kreidler
13 Jan Huberts Kreidler

Zijspanklasse

In Duitsland nam de combinatie van Rolf Biland/Freddy Freiburghaus vanaf de derde ronde de leiding. Biland had een monocoque-Seymaz-combinatie waarin veel autotechniek was verwerkt, maar die werd aangedreven door een Yamaha TZ 500 tweetaktmotor. Werner Schwärzel/Andreas Huber lagen eerst tweede, maar werden ingehaald door Hermann Schmid/Martial Jean-Petit-Matile. Die vielen in de tiende ronde echter uit, waardoor Schwärzel toch tweede werd. De derde plaats was voor Rolf Steinhausen/Josef Huber.

Uitslag zijspanklasse

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Rolf Biland Freddy Freiburghaus Seymaz-Yamaha 46' 56" 4 15
2 Werner Schwärzel Andreas Huber König + 50" 5 12
3 Rolf Steinhausen Josef Huber Busch-König 10
4 Siegfried Schauzu Wolfgang Kalauch ARO-Fath 8
5 Herbert Haller Siegfried Neumann König 6
6 Otto Haller Erich Haselbeck BMW 5
7 Gerry Boret Nigel Boret Renwick-König 4
8 Heinz Thevissen Lorenzo Puzo König 3
9 Ernst Trachsel Christian Graf TTM-Suzuki 2
10 Herbert Prügl Johann Kußberger König 1
DNF Hermann Schmid Martial Jean-Petit-Matile Schmid-König
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Oostenrijk 1975
FIM wereldkampioenschap wegrace
27e seizoen (1975)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1975

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1974
Grand Prix-wegrace van Duitsland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1976
1979:VEN · OOS · DUI · NAT · SPA · JOE · NED · BEL · ZWE · FIN · GBR · TSL · FRA
1978:VEN · SPA · OOS · FRA · NAT · NED · BEL · ZWE · FIN · GBR · DUI · TSL · JOE
1977:VEN · OOS · DUI · NAT · SPA · FRA · JOE · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · GBR
1976:FRA · OOS · NAT · JOE · IOM · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · DUI · SPA
1975:FRA · SPA · OOS · DUI · NAT · IOM · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · JOE
1974:FRA · DUI · OOS · NAT · IOM · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · JOE · SPA
1973:FRA · OOS · DUI · NAT · IOM · JOE · NED · BEL · TSL · ZWE · FIN · SPA
1972:DUI · FRA · OOS · NAT · IOM · JOE · NED · BEL · DDR · TSL · ZWE · FIN · SPA
1971:OOS · DUI · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · ZWE · FIN · ULS · NAT · SPA
1970:DUI · FRA · ADR · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT · SPA
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.