Grand Prix-wegrace van Finland 1971

	Grand Prix-wegrace van Finland 1971
	Circuit Imatra
Officiële naam	Suomen Grand Prix
Land	Finland
Datum	31 juli en 1 augustus 1971
Organisator	FIM
	500 cc
Snelste ronde	Giacomo Agostini
Eerste	Giacomo Agostini
Tweede	Dave Simmonds
Derde	Rob Bron
	350 cc
Snelste ronde	Giacomo Agostini
Eerste	Giacomo Agostini
Tweede	Jarno Saarinen
Derde	Billie Nelson
	250 cc
Snelste ronde	Jarno Saarinen
Eerste	Rodney Gould
Tweede	John Dodds
Derde	Dieter Braun
	125 cc
Snelste ronde	Barry Sheene
Eerste	Barry Sheene
Tweede	Dieter Braun
Derde	Gert Bender
	Zijspan
Snelste ronde	Siegfried Schauzu/ Wolfgang Kalauch
Eerste	Horst Owesle/ Peter Rutterford
Tweede	Richard Wegener/ Adi Heinrichs
Derde	Jean-Claude Castella/ Albert Castella

De Grand Prix-wegrace van Finland 1971 was de negende race van het wereldkampioenschap wegrace-seizoen 1971. De races werd verreden op 31 juli en 1 augustus 1971 op het stratencircuit Imatra (Zuid-Finland). In dit weekend werd het wereldkampioenschap in de 350cc-klasse beslist.

Algemeen

In 1971 stak een aantal coureurs het houten toiletgebouw in Imatra in brand, onder het motto "als praten niet helpt". Het politieonderzoek leverde niets op, maar de pers wist wel dat "een rijder met veel kampioenspunten"[1] 20 liter benzine over het gebouwtje had gegooid, waarna een aantal andere coureurs er brandende lucifers op hadden gegooid. De burgemeester beloofde nieuwe toiletten te laten bouwen.

500 cc

In de 500cc-race waren Rob Bron en Dave Simmonds de enigen die in dezelfde ronde als Giacomo Agostini finishten, maar Bron kon Simmonds net niet voor blijven, waardoor hij op 0,8 seconde derde werd. Keith Turner werd vierde.

Uitslag 500 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Giacomo Agostini	MV Agusta	57’ 27” 8	15
2	Dave Simmonds	Kawasaki	+2’ 19” 6	12
3	Rob Bron	Suzuki	+2’ 20” 4	10
4	Keith Turner	Suzuki	+1 ronde	8
5	Jack Findlay	Suzuki	+1 ronde	6
6	Matti Salonen	Yamaha	+1 ronde	5
7	Alberto Pagani	Linto	+1 ronde	4
8	Lothar John	Yamaha	+1 ronde	3
9	Tommy Robb	Seeley	+1 ronde	2
10	Paul Eickelberg	Yamaha	+1 ronde	1
DNF	Eric Offenstadt	Kawasaki
DNF	Kaarlo Koivuniemi	Seeley-Matchless
DNF	Frank Perris	Seeley
DNF	Bo Granath	Husqvarna
DNF	Maurice Hawthorne	Kawasaki
DNF	Hans-Otto Butenuth	BMW
DNF	Johnny Bengtson	Kawasaki
DNF	Pentti Lehtelä	Yamaha
DNF	Charlie Dobson	Seeley
DNF	Gyula Marsovszky	Linto
DNF	Hanny Kuparinen	Suzuki
DNF	Börje Andersson	Honda
DNF	Sven-Olof Gunnarsson	Kawasaki
DNF	Kai Kuparinen	Suzuki
DNF	Borge Nielsen	Honda
DNF	Osmo Hansen	Linto
DNF	Ari Heikkilä	Matchless
DNF	Anssi Resko	Suzuki

350 cc

In Finland won Giacomo Agostini zoals gewoonlijk de 350cc-race, maar toch was dit een bijzondere overwinning, want hiermee haalde hij zijn tiende wereldtitel binnen, waardoor hij Mike Hailwood en Carlo Ubbiali (beiden negen wereldtitels) voorbij streefde. Jarno Saarinen werd tweede en ging daardoor Theo Bult (die niet in Finland kon starten) in de tussenstand voorbij. Billie Nelson (Yamaha) werd derde.

Uitslag 350 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Giacomo Agostini	MV Agusta	57’ 57” 7	15
2	Jarno Saarinen	Yamaha	+28” 5	12
3	Billie Nelson	Yamaha		10
4	Walter Sommer	Yamaha	+1 ronde	8
5	Tommy Robb	Yamaha	+1 ronde	6
6	László Szabó	Yamaha	+1 ronde	5
7	Jerry Lancaster	Yamsel	+1 ronde	4
8	Maurice Hawthorne	Yamaha	+1 ronde	3
9	Hans-Dieter Görgen	Yamaha	+1 ronde	2
10	Lothar John	Yamaha	+1 ronde	1

250 cc

Tegen alle verwachtingen in verscheen de geblesseerde Phil Read[2] in Finland. Hij werd ondanks zijn lichamelijke ongemakken toch nog tiende, kreeg één punt en behield de leiding in het kampioenschap. Rodney Gould won in Finland vóór John Dodds en Dieter Braun.

Uitslag 250 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Rodney Gould	Yamaha	53’ 59” 3	15
2	John Dodds	Yamaha	+10 » 1	12
3	Dieter Braun	Yamaha	+19”	10
4	Chas Mortimer	Yamaha	+30 » 7	8
5	Gyula Marsovszky	Yamaha	+34 » 9	6
6	Jarno Saarinen	Yamaha	+52 » 3	5
7	Walter Sommer	Yamaha		4
8	Börje Jansson	Yamasaki		3
9	Billie Nelson	Yamaha		2
10	Phil Read	Yamaha		1

125 cc

Barry Sheene haalde in Finland zijn derde overwinning in de 125cc-klasse en stond nu met een flinke voorsprong aan de leiding van het wereldkampioenschap. Ángel Nieto viel uit, Dieter Braun (Maico) werd tweede en Gert Bender (Maico) werd derde.

Uitslag 125 cc

Pos	Coureur	Merk	Tijd	Punten
1	Barry Sheene	Suzuki	46’ 49” 7	15
2	Dieter Braun	Maico	+1’ 25” 3	12
3	Gert Bender	Maico	+1’ 39” 3	10
4	Jürgen Lenk	MZ	+1’ 40” 7	8
5	Dave Simmonds	Kawasaki	+1’ 43” 4	6
6	Chas Mortimer	Yamaha	+1’ 47” 5	5
7	Alberto Pagani	Derbi	+2’ 35” 2	4
8	Ryszard Mankiewicz	MZ	+1 ronde	3
9	Seppo Kangasniemi	Maico		2
10	Bernd Köhler	MZ		1
DNF	Ángel Nieto	Derbi

Zijspanklasse

Horst Owesle reed in Finland met Peter Rutterford in het zijspan. Ze wonnen de race vóór Richard Wegener/Adi Heinrichs en de gebroeders Castella. Hierdoor konden met nog slechts één race te gaan drie combinaties wereldkampioen worden: Owesle had 60 punten, Arsenius Butscher 55 en Georg Auerbacher 49.

Uitslag zijspanklasse

Pos	Coureur	Bakkenist	Merk	Tijd	Punten
1	Horst Owesle	Peter Rutterford	Münch-URS	47’ 45” 9	15
2	Richard Wegener	Adi Heinrichs	BMW	+1’ 04” 9	12
3	Jean-Claude Castella	Albert Castella	BMW	+2’ 17” 2	10
4	Rudi Kurth	Dane Rowe	CAT-Crescent	+1 ronde	8
5	Hermann Binding	Helmut Fleck	BMW	+1 ronde	6
6	Wolfgang Klenk	Roland Veil	BMW		5
7	Pentti Moskari	Matti Sigvart	Honda		4
8	Jaakko Palomäki	Kenneth Calenius	BMW		3
9	Egon Schons	Karl Lauterbach	BMW		2
DNF	Arsenius Butscher	Josef Huber	BMW
DNF	Siegfried Schauzu	Wolfgang Kalauch	BMW
DNF	Heinz Luthringshauser	Hans-Jürgen Cusnik	BMW

Bronnen, noten en/of referenties

Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90-6825-131-7
Motor Magazine

Voetnoten

Dane Rowe, bakkenist en partner van zijspanrijder Rudi Kurth verklaarde jaren later in een interview dat het Barry Sheene betrof. Rowe had het open gebouwtje middels een handdoek van een geïmproviseerde deur voorzien, maar rondom het gat in de grond dat als toilet dienstdeed hadden de coureurs ook al zelf takken, kranten en karton gelegd om de grond begaanbaar te houden.
Phil Read had in de GP van Tsjecho-Slowakije een schouderblad en een sleutelbeen gebroken.

Vorige race: Grand Prix-wegrace van Zweden 1971	FIM wereldkampioenschap wegrace 23^e seizoen (1971)	Volgende race: Ulster Grand Prix 1971

Vorige race: Grand Prix-wegrace van Finland 1970	Grand Prix-wegrace van Finland	Volgende race: Grand Prix-wegrace van Finland 1972

Grands Prix wereldkampioenschap wegrace (1970–1979)

1979:	VEN · OOS · DUI · NAT · SPA · JOE · NED · BEL · ZWE · FIN · GBR · TSL · FRA
1978:	VEN · SPA · OOS · FRA · NAT · NED · BEL · ZWE · FIN · GBR · DUI · TSL · JOE
1977:	VEN · OOS · DUI · NAT · SPA · FRA · JOE · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · GBR
1976:	FRA · OOS · NAT · JOE · IOM · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · DUI · SPA
1975:	FRA · SPA · OOS · DUI · NAT · IOM · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · JOE
1974:	FRA · DUI · OOS · NAT · IOM · NED · BEL · ZWE · FIN · TSL · JOE · SPA
1973:	FRA · OOS · DUI · NAT · IOM · JOE · NED · BEL · TSL · ZWE · FIN · SPA
1972:	DUI · FRA · OOS · NAT · IOM · JOE · NED · BEL · DDR · TSL · ZWE · FIN · SPA
1971:	OOS · DUI · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · ZWE · FIN · ULS · NAT · SPA
1970:	DUI · FRA · ADR · IOM · NED · BEL · DDR · TSL · FIN · ULS · NAT · SPA

Grand Prix-wegrace van Finland
1932 · 1948 · 1949 · 1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 2020

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Dane Rowe, bakkenist en partner van zijspanrijder Rudi Kurth verklaarde jaren later in een interview dat het Barry Sheene betrof. Rowe had het open gebouwtje middels een handdoek van een geïmproviseerde deur voorzien, maar rondom het gat in de grond dat als toilet dienstdeed hadden de coureurs ook al zelf takken, kranten en karton gelegd om de grond begaanbaar te houden.

[2] Phil Read had in de GP van Tsjecho-Slowakije een schouderblad en een sleutelbeen gebroken.