Isle of Man TT 1954

De Auto-Cycle Union had in samenwerking met het eilandbestuur besloten een tweede circuit in te richten, de Clypse Course. Dat deed men mogelijk naar het voorbeeld van de Ulster Grand Prix, die van het Clady Circuit was verhuisd naar het Dundrod Circuit. Dit was niet alleen veiliger, maar ook breder, waardoor de zijspanklasse er kon starten. Met de Clypse Course bereikte men ook een veel korter circuit dan de gebruikelijke Snaefell Mountain Course. Daardoor kon het publiek de deelnemers van de Ultra-Lightweight TT vaker zien langskomen. Zij startten namelijk niet met een interval-start, maar met een massastart, waardoor ze dichter bij elkaar bleven. Op de Mountain Course moest het publiek steeds een half uur wachten voordat het veld voorbij kwam, maar nu kwamen de rijders in anderhalf uur tijd tien keer voorbij. Men had het echter slim aangepakt: grote delen van de Mountain Course maakten ook deel uit van de Clypse Course, zodat men niet veel extra wegafsluitingen hoefde te realiseren. Men gebruikte de normale startplaats bij de TT Grandstand, via Bray Hill en Quarterbridge. Hierna week men af van het gebruikelijke circuit: bij Willaston Corner ging het niet rechtdoor richting Braddan, maar rechtsaf via Johnny Watterson's Lane naar Cronk-ny-Mona. Hier draaide men linksaf de Mountain Course op, tegen de normale rijrichting in langs Hillberry Corner, Brandish Corner naar Creg-ny-Baa. Hier verliet men het grote circuit weer om via landweggetjes naar de A2 te rijden. Van hieruit zou men rechtstreeks terug kunnen naar start/finish, maar men moest nog een omweg maken langs Signpost Corner, zodat die zijn functie van seinpost (om naderende coureurs aan de pit te melden) kon behouden. Om dit alles mogelijk te maken werden in de winter van 1953/1954 de wegen verbreed bij Creg-ny-Baa, Signpost Corner en de aanloop richting Governor's Bridge.

Het was de hele week slecht weer. Daardoor startte de Senior TT anderhalf uur later dan gepland, werd de Junior TT ingekort naar vijf ronden en de Lightweight TT naar drie ronden.

Ook dit jaar eiste de TT van Man weer levens: al tijdens een onofficële training op 31 mei verongelukte de Australiër Laurie Boulter bij Handley's Corner. De Brit Raymond Ashford verongelukte op 7 juni tijdens de trainingen bij Laurel Bank. Tijdens de Senior TT op 18 juni verongelukte Simon Sandys-Winsch bij de Highlander.

De Senior TT begon anderhalf uur te laat, maar was gepland voor zes ronden. Ray Amm reed steeds de snelste ronden en ging ook aan de leiding toen Geoff Duke zijn pitstop maakte om te tanken. Amm plande die stop een ronde later. Na het ongeval waarbij Simon Sandys-Winsch dodelijk verongelukte werd de race echter ingekort tot slechts vier ronden. Dat bespaarde Amm zijn tankstop waardoor zijn overwinning vergemakkelijkt werd. Gilera protesteerde, maar die protesten werden door de ACU terzijde geschoven, waarschijnlijk terecht, want Norton-rijder Amm was de hele race al sneller geweest dan Duke. Sandys-Winsch was op de natte baan gevallen bij de Highlander, maar er raakten nog acht andere coureurs ernstig gewond tijdens de Senior TT en waarschijnlijk gaf dat de doorslag om de race in te korten. Sandys-Winsch had overigens maar één motorfiets, een 350cc-Velocette KTT Mk VIII, waarmee hij in de Junior TT was uitgevallen. Bill Lomas verving bij MV Agusta de in 1953 verongelukte Les Graham, maar viel met de MV Agusta 500 4C uit. Stalgenoot Dickie Dale werd slechts zevende.

Uitslag Senior TT Pos Coureur Merk Tijd Punten 1 Ray Amm Norton 1:42"46'8 8 2 Geoff Duke Gilera 1:43"52'6 6 3 Jack Brett Norton 1:45"15'2 4 4 Reg Armstrong Gilera 1:45"45'6 3 5 Rudy Allison Norton 1:48"06'6 2 6 Gordon Laing Norton 1:48"37'2 1 7 Dickie Dale MV Agusta 1:48"56'2 8 Bob Keeler Norton 1:49"23'4 9 Jack Ahearn Norton 1:51"06'8 10 Maurice Quincey Norton 1:51"07'0 11 Peter Davey Norton 1:51"31'6 12 Leo Simpson Matchless 1:52"03'0 13 Keith Bryen Norton 1:52"18'8 14 Bob McIntyre AJS 1:53"01'0 15 John Surtees Norton 1:53"04'6 16 Peter Carter Norton 1:54"06'2 17 Roy Godwin Norton 1:54"16'2 18 Peter Murphy Matchless 1:54"32'2 19 Roy Ingram Norton 1:54"55'6 20 George Salt Matchless 1:55"23'0 28 Arthur Wheeler AJS 1:58"41'0 31 Terry Shepherd AJS 1:59"50'0 48 Cyril Julian Norton 2:06"45'0

Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Ken Kavanagh Moto Guzzi Bill Lomas MV Agusta Derek Farrant AJS Fergus Anderson Moto Guzzi Harold Clark Norton Ted Frend Norton Simon Sandys-Winsch Velocette Val (†) Nello Pagani MV Agusta Rod Coleman AJS

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Keith Campbell Norton Auguste Goffin Norton Léon Martin Gilera Luigi Taveri Norton Jacques Collot Norton Pierre Monneret Gilera Bob Matthews Norton Tommy Wood Norton Alfredo Milani Gilera Carlo Bandirola MV Agusta Umberto Masetti Gilera

Voor het eerst sinds 1922 won AJS de Junior TT. Rod Coleman won, maar dankte zijn overwinning ook aan het uitvallen van Ray Amm met de Norton Manx en alle deelnemers met de Moto Guzzi Monocilindrica 350. MV Agusta bracht de nieuwe 350 Quattro Cilindri aan de start, maar Bill Lomas werd er slechts zevende mee en Dickie Dale kwam niet verder dan de 25e plaats.

Uitslag Junior TT Pos Coureur Merk Tijd Snelheid 1 Rod Coleman AJS 2:03"41'8 8 2 Derek Farrant AJS 2:05"34'0 6 3 Bob Keeler Norton 2:05"43'6 4 4 Leo Simpson AJS 2:06"56'8 3 5 Peter Davey Norton 2:08"26'4 2 6 John Clark AJS 2:10"28'0 1 7 Bill Lomas MV Agusta 2:11"39'2 8 Peter Murphy AJS 2:12"06'6 9 Eric Houseley AJS 2:12"12'6 10 Arthur Wheeler AJS 2:12"25'0 11 John Surtees Norton 2:12"33'6 12 Harold Clark Norton 2:12"34'4 13 Harry Pearce Velocette 2:13"22'0 14 Peter Carter Norton 2:13"24'0 15 E.R. Havens AJS 2:13"30'0 16 Jack Bottomley BSA 2:13"48'4 17 Ted Frend Norton 2:13"49'0 18 E.B. Jones Norton 2:13"49'4 19 D.A. Tutty Norton 2:14"25'2 20 John Grace Norton 2:14"25'6 25 Dickie Dale MV Agusta 2:15"54'6

Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Keith Bryen Norton Ken Kavanagh Moto Guzzi Maurice Quincey Norton Fergus Anderson Moto Guzzi Jack Brett Norton Terry Shepherd AJS Ray Amm Norton Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Gordon Laing Norton Auguste Goffin Norton Firmin Dauwe Norton Georg Braun Schnell-Horex Karl Hofmann DKW Siegfried Wünsche DKW Jacques Collot Norton Pierre Monneret AJS Bob Matthews Velocette Bob McIntyre AJS Simon Sandys-Winsch Velocette Alano Montanari Moto Guzzi Duilio Agostini Moto Guzzi Enrico Lorenzetti Moto Guzzi Barry Stormont BSA

NSU Rennmax uit 1954.

Werner Haas had tijdens de TT van 1953 al indruk gemaakt met zijn NSU Rennmax door tweede te worden, maar de vernieuwde machine met 39 pk was helemaal niet meer te verslaan. Haas won voor zijn stalgenoten Rupert Hollaus, Reg Armstrong en "Happi" Müller. De snelste Moto Guzzi Bialbero 250-rijder Fergus Anderson finishte bijna vier minuten na Haas, die een recordronde van 91,22 mijl per uur (146,80 kilometer per uur) reed.

Uitslag Lightweight TT Pos Coureur Merk Tijd Snelheid 1 Werner Haas NSU 1:14"44'4 8 2 Rupert Hollaus NSU 1:15;28'6 6 3 Reg Armstrong NSU 1:15"31'8 4 4 Hermann Paul Müller NSU 1:16"25'6 3 5 Fergus Anderson Moto Guzzi 1:18"32'2 2 6 Hans Baltisberger NSU 1:18"33'6 1 7 Arthur Wheeler Moto Guzzi 1:21"24'0 8 Eric Houseley Velocette 1:28"00'4 9 Ray Petty Norton 1:28"57'0 10 John Horne Rudge 1:29"48'0 11 R. McCutcheon Velocette 1:29"54'0 12 Bill Maddrick Moto Guzzi 1:29"55'0 13 D.H. Edlin Melem Special 1:33"02'0 14 Bill Webster Velocette 1:33"04'0 15 Brian Purslow Norton 1:33"29'0 16 J. Sparrow Excelsior 1:41"38'0 17 E. Barrett Phoenix-JAP 1:45"46'0

Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Ken Kavanagh Moto Guzzi Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Luigi Taveri Moto Guzzi Georg Braun NSU Helmut Hallmeier Adler Kurt Knopf NSU Walter Reichert NSU Walter Vogel Adler Bob Geeson REG Tommy Wood Moto Guzzi Angelo Marelli Moto Guzzi Lanfranco Baviera Moto Guzzi Roberto Colombo Moto Guzzi Romolo Ferri Moto Guzzi

(Slechts acht coureurs hadden al punten gescoord)

Pos	Coureur	Merk	Ptn
1	Werner Haas	NSU	16
2	Rupert Hollaus	NSU	10
3	Hermann Paul Müller	NSU	9
4	Reg Armstrong	NSU	4
	Hans Baltisberger	NSU
6	Fergus Anderson	Moto Guzzi	2
	Tommy Wood	Moto Guzzi
8	Lanfranco Baviera	Moto Guzzi	1

NSU Rennfox "Blauwal" (Blauwe Walvis) uit 1954.

De Ultra-Lightweight TT op de nieuwe Clypse Course werd een groot succes, hoewel er nog steeds maar achttien deelnemers waren. Werner Haas viel weliswaar uit met zijn NSU Rennfox, maar Rupert Hollaus won de race na een hevig gevecht met slechts vier seconden voorsprong op Carlo Ubbiali met de MV Agusta 125 Bialbero. Ook Cecil Sandford reed zijn MV Agusta naar het podium. Naast alle NSU's en MV Agusta's was de Montesa-tweetakt van John Grace een vreemde eend in de bijt, maar Grace werd er toch zevende mee.

Uitslag Ultra-Lightweight TT Pos Coureur Merk Tijd Snelheid 1 Rupert Hollaus NSU 1:33"03"4 8 2 Carlo Ubbiali MV Agusta 1:33"07'4 6 3 Cecil Sandford MV Agusta 1:37"35'8 4 4 Hans Baltisberger NSU 1:38"25'0 3 5 Ivor Lloyd MV Agusta 1:43"16'6 2 6 Brian Purslow MV Agusta 1:46"24'6 1 7 John Grace Montesa 1:49"29'0 8 Bill Webster MV Agusta 1:54"22'2 Niet gefinisht Coureur Merk Oorzaak Werner Haas NSU Bill Lomas MV Agusta

Niet deelgenomen Coureur Merk Oorzaak Hermann Paul Müller NSU Karl Lottes MV Agusta Willi Scheidhauer MV Agusta Arturo Paragues Lube Gabriel Corsín MV Agusta José Antonio Elizalde Montesa Juan Bertran Montesa Angelo Copeta MV Agusta Franco Bertoni MV Agusta Guido Sala MV Agusta Massimo Genevini MV Agusta Roberto Colombo MV Agusta Tarquinio Provini Mondial

Conform wedstrijduitslag

Bij Norton had een personeelswisseling plaatsgevonden waar het de bakkenisten betrof: Les Nutt was overgestapt van Cyril Smith naar Eric Oliver en Stanley Dibben was van Oliver naar Smith gegaan. Oliver/Nutt wonnen de allereerste Sidecar TT met bijna twee minuten voorsprong op de BMW RS 54-combinatie van Fritz Hillebrand en Manfred Grunwald. Derde werd een andere BMW-combinatie: Willy Noll/Fritz Cron. Smith en Dibben vielen uit.

Uitslag Sidecar TT Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Snelheid 1 Eric Oliver Les Nutt Norton-Watsonian 1:34"00'2 8 2 Fritz Hillebrand Manfred Grunwald BMW 1:35"56'2 6 3 Wilhelm Noll Fritz Cron BMW 1:39"16'4 4 4 Walter Schneider Hans Strauß BMW 1:40"27'4 3 5 Jacques Drion Inge Stoll-Laforge Norton 1:41"18'0 2 6 Bill Boddice John Pirie Norton 1:43"22'8 1 7 Jackie Beeton Charles Billingham Norton 1:43"23'4 8 Ernie Walker Dun Roberts Norton 1:44"17'2 9 Frank Taylor Ron Taylor Norton 1:44"35'2 10 Len Taylor Peter Glover Norton 1:46"02'0 11 J. Wijns Onbekend Norton 1:47"13'2 12 E.J. Davis Onbekend Matchless 1:49"02'3 13 Bill Beevers W. Mundy Norton 1:51"27'2 14 Derek Yorke G. Tyler Norton 1:56"50'0 15 Ernie Young Onbekend Triumph 1:58"13'2

Niet gefinisht Coureur Bakkenist Merk Oorzaak Cyril Smith Stanley Dibben Norton-Watsonian Pip Harris Ray Cambell Norton Niet deelgenomen Coureur Bakkenist Merk Oorzaak Ernst Kussin Franz Steidel Norton Julien Deronne Jules Nies Norton Hans Haldemann Luigi Taveri Norton Loni Neußner Werner Öxner Norton Otto Schmid Otto Kölle Norton Willi Faust Karl Remmert BMW René Bétemps André Drivet Norton

Conform wedstrijduitslag

In Japan werd alleen nog op onverharde wegen geracet met machines die nauwelijks afweken van standaardmodellen. Soichiro Honda had een coureur (Mikio Omura) en een monteur naar het eeuwfeest in São Paulo gestuurd waar ze raceten tegen Europese topmachines. Dat was een eyeopener: Omura moest het met een 6pk-Honda Dream Model E opnemen tegen Nello Pagani met de 18pk-sterke Mondial 125 Bialbero. Daarom besloot Honda persoonlijk naar de TT van Man te komen het raceverloop én de concurrerende machines te bekijken.