Grimbergen

In de tijd van de Romeinen lagen verschillende belangrijke wegen nabij het grondgebied van het huidige Grimbergen. In de 8e eeuw werd er een fort gebouwd op het strategische punt waar de weg de rivier de Zenne kruiste. De toenmalige landheer vestigde al snel zijn macht over een omvangrijk grondgebied in deze regio, dat zich uitstrekte tot de rivieren de Schelde, de Rupel en de Dender.

In de 12e eeuw heette de nederzetting Grentberghis, dat afstamt van het Oudnederlandse Grientbergen, wat "bergen van grof zand" betekende. Augustijner monniken hadden al een eeuw eerder geprobeerd om zich hier te vestigen onder het bewind van Godfried III van Neder-Lotharingen, maar het is pas in de vroege 12e eeuw dat hun nederzetting begon te bloeien. Op vraag van de Berthouts, heren van Mechelen en Grimbergen, bouwden de norbertijner monniken onder leiding van Norbert van Xanten hier hun abdij in 1128, en stichten ze ook een brouwerij.

Daarnaast was Grimbergen het feodale stamgebied van de Berthouts. Het Land van Grimbergen was het oostelijk gebied van het landgraafschap Brabant en reikte tot de Schelde en de Rupel. Op vraag van de Berthouts werd rond 1126 de Abdij van Grimbergen gesticht. Hun ontvoogdingspolitiek ten opzichte van de dan nog zeer jonge graaf Godfried III van Leuven de graven van Leuven gaf echter aanleiding tot gewelddadige conflicten. In de Grimbergse Oorlogen (begonnen in 1139) en de Slag bij Ransbeek (1142) moesten de Berthouts uiteindelijk het onderspit delven. Nadat hun kasteel vernietigd werd door de hertog van Brabant en ze eerst een tijd moeten vluchten naar Ninove, onderwerpen de Berthouts zich uiteindelijk in 1159 aan hertog Godfried III van Leuven. Later worden ze trouwe vazallen van de hertogen van Brabant.

Het wapenschild van Grimbergen dateert uit deze periode.

In het begin van de 14e eeuw, werd de helft van het grondgebied deel van het landgoed van het Huis van Nassau. Het is ook in deze periode dat de vroegste onderdelen van het Prinsenkasteel werden gebouwd.

Nadat ze de helft van het Grimbergs' grondgebied verworven had van haar echtgenoot, Willem IV van Oranje-Nassau, diende kroonprinses en prinses van Oranje Anna in 1752 deze landerijen af te staan aan Filips Frans van Glymes, die al de andere helft bezat. Deze edelman stond hoog aangeschreven bij het Spaanse hof in de tijd van de Spaanse Nederlanden. Zijn graf is nog steeds te bezoeken in de huidige Abdijkerk. Hierdoor werd het oorspronkelijke grondgebied verenigd in één prinsdom, al was het evenwel van korte duur.

Na de godsdienstoorlogen brak er met het doordachte beleid van Albrecht en Isabella (1598 - 1621) een rustige en voorspoedige periode aan in de Zuidelijke Nederlanden. Dit liet de Norbertijnengemeenschap en abt-bouwer Fernandez de Velasco toe een nieuwe kerk te bouwen in triomfantelijke en feestelijke barokstijl die tevens getuigt van de geest van het Concilie van Trente (1545-1563). In 1700 waren de werken dermate gevorderd dat de kerk kon worden ingewijd.

Aan het feodaal stelsel en de macht van de adel kwam een abrupt einde in 1794 nadat de effecten van de Franse Revolutie ook in de rest van het Franse rijk voelbaar werden. De abdij werd een paar jaar later ontbonden en pas na de Belgische Revolutie van 1830 deels hersteld.

Grimbergen was tot in de tweede helft van de negentiende eeuw een echt landbouwdorp, maar daar kwam stilaan verandering in. Een eerste aanzet was de aanleg van de provincieweg rond 1830 tussen Vilvoorde en Aalst, die de eerste industriële bedrijven aantrok. Het traject liep door het abdijgoed. Er kwamen ook nieuwe bedrijven langs het kanaal Brussel-Willebroek. In 1887 kwam er een stoomtramverbinding tussen Grimbergen en Brussel.

In 1939 werd het vliegveld Grimbergen aangelegd, dat door de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog werd uitgebreid. Bij de vlucht van de Duitse bezetters in 1944 staken ze het Prinsenkasteel in brand.

In de jaren 1960 veranderde Grimbergen van een landbouwdorp in een residentiële gemeente. Bij de gemeentefusies van 1977 werd Grimbergen met de verstedelijkte gemeente Strombeek-Bever en de landelijke dorpen Beigem en Humbeek samengevoegd.

De fusiegemeente telt naast Grimbergen zelf nog drie deelgemeenten, namelijk Beigem, Humbeek en Strombeek-Bever. Daarnaast liggen er in de gemeente nog gehuchten en woonwijken zoals Bever, Borgt, Lint, Molenveld en Verbrande Brug.

• Bosbeek
• Bruinborrebeek
• Grote Buisbeek of Driebosbeek
• Gillebeek
• Kelkebeek
• Kleine Buisbeek
• Leibeek of Lintbeek
• Maalbeek
• Meiskensbeek
• Sasbeek
• Tangebeek
• Willebroekse Vaart
• Zenne

Grimbergen staat bekend voor zijn abdijbier Grimbergen, dat door de firma Alken-Maes gebrouwen wordt. Sinds 1997 is er in de abdij een abdijbiermuseum gevestigd.

• Sint-Servaasommegang en kermis: 13 mei (feestdag van Sint-Servaas) of de zondag erna (ontstaan in 1280)
• Jaarmarkt en kermis: eerste zondag van september
• Pater Feyen-dag: in september (sinds 1994)
• Kerststal in de abdijkerk, samen met een kerstmarkt: 25 december-2 januari

Verschillende gewestwegen doen de gemeente aan. Dit zijn:

• De N202, die de gemeente met Brussel en afrit 7 van de R0 verbindt.
• De N209, tussen afrit 6 van de R0 en Brussel.
• De N211, de weg tussen Melsbroek (Steenokkerzeel) en Opwijk. Deze werd in 1834 aangelegd, dwars door de abdijgoederen.
• De N211a, tussen de Veldkantstraat en de Westvaardijk.
• De N260, de Westvaardijk langs het Kanaal van Brussel naar de Rupel.
• De N276, parallelweg A12.
• De N277, parallelweg A12.

Er zijn drie bewegwijzerde wandelpaden die de gemeente doorkruisen: de Prinsenwandeling (1,5 km), de Maalbeekwandeling (3 km) en de Humbeekwandeling (6,5 km). Verder is er nog de Kapellekesroute in Humbeek. Tevens loopt de GR12 (Amsterdam-Parijs) door Grimbergen.

De Vierdorpenroute is een fietsroute van 38,6 km lang, die de vier deelgemeenten (Grimbergen, Beigem, Humbeek en Strombeek-Bever) aandoet. Ook de Kanaalroute, de Fietslus Land van Grimbergen en het Hondefretterspad doorkruisen Grimbergen.

• Vliegveld Grimbergen

• 1829-1849: Augustin Graaf de Villers
• 1850-1870: Jean-François Timmermans
• 1870-1882: Graaf Cornet van Peissant
• 1882-1890: Notaris Albert Kips
• 1890-1914: Anselmus (Anselm) Van Doorselaer
• 1914-1926: Theophiel Verhasselt
• 1926-1958: Jozef (Jos) Van Campenhout
• 1958-1964: Corneel Verbaanderd
• 1964-1970: August De Winter
• 1970-1991: Jozef Mensalt
• 1991-2000: Jean-Pol Olbrechts
• 2001-2003: Henri Maes
• 2003-2010: Eddy Willems
• 2010-2018: Marleen Mertens

Na de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 werd Grimbergen bestuurd door een coalitie van CD&V en VLD, eerst onder leiding van Henri Maes, die in 2003 werd opgevolgd door Eddy Willems en in 2010 door Marleen Mertens.

Na de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 werd Grimbergen bestuurd door en coalitie van CD&V, Open Vld en Groen. Marleen Mertens bleef burgemeester ondanks het zware verlies van haar partij en haar laag aantal voorkeurstemmen.

Na de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 zal Grimbergen bestuurd worden door een coalitie van Vernieuwing, Open Vld en N-VA. Chris Selleslagh wordt burgemeester, ondanks het feit dat hij 2,9 maal minder voorkeurstemmen behaalde dan Bart Laeremans en zijn partij twee zetels minder behaalde dan Vernieuwing.

De gemeenteraad bestaat vanaf 2013 uit 33 leden (daarvoor uit 31 leden):

• 2001–2006: 12 CVP, 7 VLD, 4 Vlaams Blok, 4 UF, 3 Groen!, 1 sp.a.
• 2007–2012: 10 CD&V/N-VA, 7 Vlaams Belang, 6 VLD, 4 GROENPRO (= Groen/sp.a), 4 UF.
• 2013–2018: 8 CD&V, 6 VLD, 6 Vernieuwing, 5 N-VA, 3 UF, 3 Groen, 2 sp.a.
• 2019-2024: 8 Vernieuwing, 6 CD&V, 6 Groen, 6 Open Vld, 4 N-VA, 2 sp.a., 1 UF

Bronnen: 1976-2000: Verkiezingsdatabase Binnenlandse Zaken // 2006-2012: http://www.nieuwsblad.be/regio/gemeente/1850_Grimbergen/index.aspx?categorie=456

De zetels van de gevormde meerderheden staan vetjes afgedrukt. De grootste partij staat in kleur.

Zowel bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 als 2012 behaalde Bart Laeremans het grootste aantal voorkeurstemmen, ver boven de tweede scores van de uittredende burgemeesters (respectievelijk Eddy Willems en Marleen Mertens).

Ten opzichte van de gemeenteraadsverkiezingen van 2000 leed de CD&V in 2012 een groot verlies aan stemmen (−36 %). De partij blijft wel nog de grootste partij in Grimbergen. In 2018 verloor ze die plaats en werd de derde grootste partij na Vernieuwing en Open VLD.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 waren maar liefst 4 lijsttrekkers kandidaat burgemeester: Bart Laeremans (Vernieuwing), Chris Selleslagh (Open Vld), Patrick Vertongen (CD&V) en Philip Roosen (N-VA).[1] Zij kregen respectievelijk 3498, 1208, 1147 en 1023 voorkeurstemmen. Vernieuwing werd de grootste partij (+29 % ten opzichte van 2012). Ook Groen boekte fors winst (+52 % ten opzichte van 2012). CD&V verloor stemmen (-18 % ten opzichte van 2012) en leed daarmee haar vijfde verkiezingsnederlaag op rij sinds 1988.