hol

• Geluid:  hol    (hulp, bestand)
• IPA: / hɔl /

• hol

• bn in de betekenis van ‘leeg’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 918 [1]
• zn in de betekenis van ‘grot’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]
• zn in de betekenis van ‘rennen’: uit het Middelnederlands [2]

hol

1. zonder inhoud, zonder betekenis, leeg
2. wat een lege ruimte of voorwerp in zich heeft
3. alsof het uit een lege ruimte komt, niet vol van klank
4. naar binnen of naar beneden gebogen
5. met hoge golfslag

• bol

• [1]: holle woorden, een holle blik
• [2]: een holle boom
• [3]: holle klanken
• [4]: holle wangen, holle ogen, een holle weg
• [5]: een holle zee

• bolhol, bothol, dubbelhol, plathol

hol

1. verdiept, concaaf

hol o

1. grot, spelonk
2. ondergrondse woning of schuilplaats van een dier

hol

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hollen
   

   • Ik hol. 

2. gebiedende wijs van hollen
   

   • Hol! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van hollen
   

   • Hol je? 

hol m

1. onbeheerst rennen van een mens of dier

• gehol

• op hol slaan
  onbeheerst wegrennen

• op een holletje
  gehaast

• Het woord hol staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'hol' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• IPA: /ˈhol/

hol

1. waar

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?

• hol

• Bijvoeglijk naamwoord: Afkomstig van het Oudnoorse woord holr
• Zelfstandig naamwoord [A]: Afkomstig van de Oudnoorse woord hóll.
• Zelfstandig naamwoord [B]: Afkomstig van de Oudnoorse woord hól.

hol

1. hol (zonder inhoud)
2. hol (binnenin leeg)
3. hol (klank)
4. hol (gebogen)
5. hol (golfslag)

• hul

• [2]: holdodre

• [1]: hole fraser

• [1]: Mye av det han sier, virker holt.

• [2]: en hol trestamme

• [3]: en holle stemme

• [3]: en hol hoste

• [4]: Veggen var hol.

• [4]: Trappetrinnene var slitt hole.

• [4]: ha hole kinn

• [4]: ha noe i sin hole hånd

• [4]: hol sjø

[A] hol m

1. een kleine vlakke hoop

• (op een muur of oppervlak) een lav haug

[B] hol o

1. gat, opening
2. (figuurlijk) toegang
3. gat, kuil, kom, laagte, put, verdieping
4. hiaat, lacune, leemte
5. gevangenisruimte
6. dakkamer, zijkamer, zolderkamer (een kleine donkere afgelegen kamer)

1. «Hybelen var et trangt hol.»

   Het hok was een smalle zijkamer.

2. negorij, achtergeblieven gehucht, gat

• [1]: opning
• [1]: rivne
• [3]: fordypning
• [3]: grop
• [4]: lakune
• [4]: tomrom
• [5]: fangerom
• [6]: avkrok
• [1-6]: Nynorsk: hòl

• [1]: borehol
• [1]: dørhol
• [1]: hole
• [1]: kikhol
• [1]: knapphol
• [1]: kulehol
• [1]: musehol
• [1]: nøkkelhol
• [1]: smotthol
• [3]: smilehol

• [1]: krype gjennom et hol i gjerdet

• [1]: slå et hol i muren

• [1]: slite hol på strømpene

• [1]: rive hol i buksebaken

• [1]: ha hol i ørene (for ørepynt)

• [1]: spenne inn beltet et hol

• [3]: veien var full av hol

• [4]: ha store hol i kunnskapene

• [5]: putte en i holet

• [5]: et avsidesliggende hol

• hol

Afkomstig van het Oudnoorse woord holr

hol

1. hol (zonder inhoud)
2. hol (binnenin leeg)
3. hol (klank)
4. hol (gebogen)
5. hol (golfslag)

• [2]: holdodre

• [1]: berre hole frasar

• [2]: ein hol trestomn

• [4]: eit holt kinn

• [4]: ei hol hand