kuil

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  kuil    (hulp, bestand)
  • IPA: / kœyl /
Woordafbreking
  • kuil
Woordherkomst en -opbouw
  • (1) ‘holte’; aangetroffen vanaf 1131 [1]; uit Middelnederlands cūle, cuul v, ontwikkeld uit Oergermaans *kūlō-. Evenals Nederduits Kuhl ‘kuil; grafkuil; kuiltje’, Duits dial. Kaule, Kaulkopf ‘pos, vis met bolle kop’ en Oudnoords kúla ‘buil, kogel’. Verwant met Nld. kiel ‘kielbalk’.[2]
  • (2) ‘visnet’; aangetroffen vanaf 1252 [3]; verkort uit vroeger kuidel m, uit Middelnederlands cūdel(e), ontwikkeld uit Oergermaans *keudila-, verkleinwoord afgeleid van *keudō-.[4] Evenals Middelnederduits kūdel ‘tas’ en Duits dial. Keutel, Keitel ‘visnet, darm, gezwel’. Verwant met Nld. kodde ‘knots; staart’.[5]
enkelvoud meervoud
naamwoord kuil kuilen
verkleinwoord kuiltje kuiltjes

Zelfstandig naamwoord

1 kuil m

  1. een uitholling in de grond, een gegraven gat
    • Er zat een diepe kuil in de weg. 
Antoniemen
Hyponiemen
   
  • aardkuil
  • askuil
  • berenkuil
  • borstkuil
  • gierkuil
  • plantkuil
  • roetkuil
  • slangenkuil
  • smeerkuil
  • vangkuil
  • voskuil
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1. uitholling, holte, diepte   
enkelvoud meervoud
naamwoord kuil kuilen
verkleinwoord kuiltje kuiltjes

Zelfstandig naamwoord

2 kuil m

  1. een zakvormig visnet
  2. het achterste deel van een sleepnet
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
  • kuiler, kuilharing
Vertalingen
    1. zakvormig visnet   
    2. achterste deel van een sleepnet   

Werkwoord
vervoeging van
kuilen

kuil

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kuilen
    • Ik kuil. 
  2. gebiedende wijs van kuilen
    • Kuil! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van kuilen
    • Kuil je? 

Verwijzingen
  1. "kuil" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3; p. kuil1
  2. kuil op website: Etymologiebank.nl
  3. "kuil" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3; p. kuil2
  4. Guus Kroonen, The Proto-Germanic n-stems: A study in diachronic morphophonology, Amsterdam, Rodopi, 2011, blz. 175-176.
  5. kuil op website: Etymologiebank.nl

Gangbaarheid
  • Het woord kuil staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Indonesisch
kuil: tempel
Woordafbreking
  • ku·il
Woordherkomst en -opbouw

Zelfstandig naamwoord

kuil

  1. (religie), (bouwkunde) tempel
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.