put

• Geluid:  put    (hulp, bestand)
• IPA: / pʏt /, /pɵt/

• put

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘gegraven opening met water’ voor het eerst aangetroffen in 855 [1] [2]

put m

1. een pijpvormige uitholling in een oppervlak

1. • Hij was in een put gevallen en brak zijn been. 

2. in de bodem aanwezige opening (schacht) die naar een vloeistofbron leidt

• kuil

• in de put raken

•  Nu was hij de laatste tijd juist minder monter dan gewoonlijk. Door het vooruitzicht van een wapenstilstand was hij zichtbaar in de put geraakt, was zijn patriottische bezieling gefnuikt. [3] 

• Het woord put staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'put' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

put

1. enkelvoud tegenwoordige tijd van putten
2. gebiedende wijs van putten

• Geluid:  put (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /pʊt/

• put

• Afkomstig van de Oudengelse woorden "putung" en "pytan".

put

1. leggen
2. plaatsen
3. steken
4. zetten

• put down (laten inslapen)